Παραδίπλα, τα παιδιά του Onsports είχαν ανοιχτή την τηλεόραση για να καλύψουν τον αγώνα της Εθνικής Γυναικών για τα προημιτελικά του EuroBasket Women 2017 κι εμείς ψιλορίχναμε καμιά κλεφτή ματιά διακόπτοντας το γράψιμο. Όταν δε ο Βαγγέλης Ιωάννου ανέβαζε δραματικά τον τόνο της φωνής του -όχι ότι θέλει και πολύ ο μπαγάσας- το βλέμμα μας στρεφόταν αυτόματα προς την οθόνη. Κάτι μεγαλό γινόταν στην Πράγα. Ο αγώνας έληξε, η νίκη μεγάλη από κάθε άποψη, οι τουρκάλες έδωσαν τα συγχαρητήρια τους στις δικές μας κι εκείνες ξεκίνησαν τα καθιερωμένα πανηγύρια.
Ψέματα δεν θα πούμε. Δεν μεγαλώσαμε με το γυναικείο μπάσκετ στην καρδιά. Καλά-καλά δεν ξέρουμε σε ποιες ομάδες αγωνίζονται τα συγκεκριμένα κορίτσια. Βασικά, ούτε τα ονόματα τους δεν γνωρίζουμε, όπως σίγουρα δεν τα γνωρίζει και η συντριπτική πλειοψηφία όλων εκείνων που πανηγυρίζουν για την μεγάλη τους επιτυχία να βρίσκονται μια χεριά απόσταση από το μετάλιο. Ακόμη και μια τόσο μεγάλη επιτυχία, όπως είναι η πρόκριση για πρώτη φορά στα ημιτελικά ενός Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος και το συνεπαγόμενο εισιτήριο για το Παγκόσμιο της Ισπανίας, δεν μπορούσε να μας συγκινήσει πέραν του λογικού κι αναμενόμενου. Όλα καλά κι ωραία, νίκησαν, προκρίθηκαν, η ζωή στο γραφείο συνεχίστηκε.
Μέχρι που κάνα δίλεπτο αργότερα, όταν οι πανηγυρισμοί στο κέντρο του γηπέδου είχαν κοπάσει, το βλέμμα όχι απλά γύρισε, αλλά καρφώθηκε για τα καλά στην οθόνη: τα κορίτσια έκαναν δηλώσεις στον Ιωάννου. «Ε και;», θα μου πεις. Δεν υπάρχει «ε και», αν τις έχεις ακούσει. Σε περίπτωση που δεν, πάρε το χρόνο σου, άκουσε τες κι επιστρέφουμε (δώσε βάση στα όσα λένε αμέσως μετά το 4:26)
Με το που ακούσαμε τη συγκεκριμένη δήλωση κοιταχτήκαμε με τον Πολυμενέα αστραπιαία, σε φάση «ρε συ είναι ωραίες αυτές!». Λογική η αντίδρασή μας αν σκεφτείς τι έχουν ακούσει τα αυτιά μας όλα αυτά τα χρόνια παρακολουθώντας συνεντεύξεις τύπου ή δηλώσεις ποδοσφαιρανθρώπων σε post game συνδέσεις. Οι φορείς του κλισέ, με τις άνευρες αναλύσεις, τις ανάλατες απαντήσεις, τον μηδενισμένο τρόπο σκέψης, τις ανακυκλώσιμες σαχλαμάρες. Άντα και κάνα ξύσιμο του κεφαλιού για να σπάσουν την εικόνα του καθολικά απονευρωμένου και ρομποτικού.
