Από το κλασικό, δακρύβρεχτο, γεμάτο πόνο και ανησυχία «προσοχή στο δρόμο» που σου έλεγε κάποτε η μητέρα σου όταν για πρώτη φορά διάβαινες το δρόμο χωρίς συνοδεία για να πας στο σχολείο, πλέον έχουν περάσει πολλά χρόνια και καταστάσεις. Διότι τότε που ακόμα το δίπλωμα αυτοκινήτου έμοιαζε σαν κάτι μακρινό και το μόνο μέσο αυτόνομης μετακίνησης ήταν το ποδήλατο και το skateboard είχες κυρίως να ανησυχείς για το αν κάποιος θα πέσει πάνω σου. Πλέον όμως που μεγάλωσες και έχεις δικό σου αυτοκίνητο ή μηχανάκι, οι ευθύνες έχουν μεγαλώσει.
Το μάτι και τα αντανακλαστικά πρέπει να δουλεύουν με ακρίβεια ντετέκτιβ από τη στιγμή που αγγίζεις τη μίζα μέχρι την ώρα που θα πατήσεις το κουμπί για να κλειδώσει ο συναγερμός, πλέον δεν έχεις να ανησυχείς μόνο αν κάποιος απρόσεκτος θα πέσει πάνω σου ή αν εσύ ο ίδιος προκαλέσεις τη μοίρα σου περνώντας το δρόμο ατάραχος. Από τη στιγμή που έχεις όχημα μπορείς πολύ εύκολα να είσαι εσύ ο υπαίτιος για να ένα σοβαρό ατύχημα, τόσο για κάποιον άλλον, ή για τον ίδιο σου τον εαυτό.
Βλέποντας το πολυτελές αυτοκίνητο του αδικοχαμένου Mad Clip να έχει μετατραπεί σαν πεσμένα ψύχουλα από φρατζόλα ψωμί, δεν γίνεται να μην σκέφτηκες το πώς θα αντιδρούσες εσύ εκείνη τη στιγμή. Ένα τέτοιο ατύχημα, από ένα διάσημο πρόσωπο ίσως να μπορούσε να είναι ο λόγος να επαναληφθούν ξανά τέτοια περιστατικά. Να γίνει παράδειγμα προς αποφυγήν και να γίνει αιτία να αλλάξει ο κόσμος προς το καλύτερο.
«Δεν θα συμβεί σε μένα»: Αυτή η μάστιγα
Εμείς οι άνθρωποι έχουμε ένα κακό ελάττωμα και καταφέρνουμε πάντα να επαναλαμβάνουμε λάθη άλλων τα οποία έχουμε ορκιστεί να εξαφανίσουμε. Αυτή την περιβόητη ατάκα «σε μένα δεν θα τύχει» την έχουν αφουγκραστεί πολλοί μέχρι σήμερα, σε οποιοδήποτε τομέα της ζωής.
Σε μια καθημερινότητα γεμάτη ιδιαιτερότητες και άγχη για παράδειγμα, που βλέπουμε ολοένα και περισσότερους ανθρώπους να αρρωσταίνουν από την επάρατη νόσο, δεν εξασφαλίζουμε ποτέ ένα check up για να είμαστε βέβαιοι ότι θα την προλάβουμε, απλά και μόνο γιατί δεν πιστεύουμε ότι θα συμβεί σε μας παρά μόνο στους άλλους. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στο δρόμο.
Σου αρέσει η ταχύτητα, γκαζώνεις σαν τον τρελό στη Λεωφόρο ή μέσα στην κατοικημένη περιοχή γιατί θεωρείς ότι ο Θεός έχει προνοήσει να μη φέρει κανέναν στο διάβα σου ή ότι τα φρένα σου έχουν τη δύναμη να «κοκκαλώσουν» το αμάξι λες και πετάχτηκε ο Thing των Fanstastic Four στη μέση.
Με τα μέχρι στιγμής πορίσματα των πραγματογνώμων και της αστυνομίας, ο Mad Clip ο οποίος δεν μπόρεσε να κρατήσει σε σταθερή πορεία το αυτοκίνητό του, έχασε τον έλεγχο και αυτό προσέκρουσε αρχικά σε μια κολώνα και ύστερα σε ένα δέντρο, μάθαμε ότι με την ταχύτητα που είχε αναπτύξει δεν υπήρχε ελπίδα να σωθεί, ακόμα και αν φορούσε κράνος.
Όταν σε κυριεύσει η άσφαλτος γίνεσαι εν δυνάμει δολοφόνος
Είναι σκληρό να μιλάμε με τέτοια λόγια για κάποιον που «έφυγε» από τη ζωή έτσι ξαφνικά, όσο και αν ο ίδιος το προκάλεσε με τον τρόπο που οδηγούσε -και όχι πάνω από μία φορά-, ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε πραγματικά ότι όταν βρίσκεσαι στο δρόμο είσαι στο έλεος ορισμένων συνιστώσεων. Μπαίνεις ως παράγοντας x σε μια συνάρτηση και αναλόγως με το πώς θα λειτουργήσεις, θα φέρεις το y αποτέλεσμα. Όταν λοιπόν αυτή η συνάρτηση έχει παράγοντες όπως το αλκοόλ, την ταχύτητα ή την ανευθυνότητα δυστυχώς το αποτέλεσμα θα γείρει προς τον αρνητικό άξονα.
Η άσφαλτος δεν αφορά ποτέ μονάχα ένα άτομο, εκτός και αν είσαι σε κάποια πίστα. Όταν όμως είσαι σε έναν αυτοκινητόδρομο και κάνεις την προσπέραση στη στροφή ή εντός μιας περιοχής δεν ξέρεις ποτέ τι κρύβεται στο επόμενο στενό. Είτε αυτό είναι ένα άλλο αυτοκίνητο, ένα γατάκι που ξεπετάχτηκε πίσω από μια ρόδα, ακόμα και ένας τύπος που οδηγεί κόντρα στους κανόνες του Κ.Ο.Κ. μέχρι και το καρότσι ενός μωρού, το οποίο περιμένει να περάσει απέναντι.
Το θέμα με την άσφαλτο δεν είναι ποιος θα την πληρώσει, αλλά να μην την πληρώσει ποτέ κανείς. Τα ξημερώματα ήταν ο Mad Clip, πριν από μερικά χρόνια ήταν ο Παντελίδης μαζί με τις δύο γυναίκες που μετέφερε, άλλες φορές το θύμα είναι ένας περαστικός που περνούσε το δρόμο από τη διάβαση ή ήταν απλά στο πεζοδρόμιο όπου νόμιζε ότι είναι ασφαλής.
Θυμάστε τι έγινε με τους Jose Antonio Reyes και του Πάνου Ζάρλα από το Power of Love;
Η άσφαλτος παραμονεύει για θύματα καθημερινά, αλλά με τη λάθος νοοτροπία θα την αφήνουμε συνεχώς να «καταπίνει» κόσμο στον όνομά της. Είτε έφταιγε τελικά μόνο ο Mad Clip, είτε υπήρχε εμπλοκή και άλλου οχήματος το συμπέρασμα είναι ένα: Μην προκαλούμε την τύχη μας. Τις περισσότερες φορές την πληρώνουν μέχρι και αυτοί που δεν φταίνε. Δυστυχώς σε όλους μπορεί να συμβεί.
