Ας είμαστε ειλικρινείς. Ο Σεπτέμβριος από μόνος του δηλώνει το τέλος του καλοκαιριού. Μπορεί κάποιοι από εσάς να θέλουν να προσθέτουν επιπλέον μέρες στο ημερολόγιο του Αυγούστου και να αρνούνται το τέλος του καλοκαιριού, αλλά μια σφαλιάρα κίνησης να φας το πρωί στην άνοδο της Αθηνών-Λαμίας, μαρτυρά την επιστροφή από τις διακοπές και παράλληλα την επιστροφή στα γραφεία. Αυτός είναι ο Σεπτέμβριος. Και όπως έλεγαν και οι Magic De Spell , ‘‘τέρμα το διάλειμμα τα κεφάλια μέσα’’.
«Πάμε παιδιά, κεφάλια μέσα». Τυπική ελληνική slang έκφραση που δηλώνει πως, ό,τι κάναμε το κάναμε, και τώρα επιστρέφουμε πίσω στις δουλειές μας. Είναι τόσο μίζερο και τόσο απαισιόδοξο και σου τσακίζει τόσο πολύ την ψυχολογία, που αν υπήρχε Top 10 μαλακισμένης ατάκας για την επιστροφή στη δουλειά, είχε πάρει για πλάκα τα πρωτεία στον Σεπτέμβριο. Λέει ο άλλος «Και τι να σου πω; Καλή επάνοδο;». Γιατί δηλαδή πρέπει να πεις κάτι; Είναι η πρώτη εβδομάδα στη δουλειά, ο άλλος δεν μπορεί να σύρει τα πόδια του, ονειρεύεται ακόμη ότι κάνει βουτιές στην παραλία και πίνει ρούμια στην ξαπλώστρα και έρχεσαι να του πεις «κεφάλια μέσα;».
Πέρα από αυτό, είναι και σε ποιον το λες. Δηλαδή αν κάνεις την βλακεία και το πεις σε κανέναν τύπο ο οποίος όλο τον Αύγουστο έχει ξεμείνει Αθήνα, έχει να φύγει από τον Ιούνιο που πήρε ο άνθρωπο ένα τριήμερο ή αρρώστησε ή του χάλασε τα σχέδια ο κορωνοϊός ή έκατσε μία στραβή και του είπαν να πάρει άδεια μετά τον Αύγουστο, δεν γυρνάς να του πεις «τώρα, κεφάλια μέσα». Ειδικότερα, επειδή από το πρώτο κύμα κορωνοϊού και μετά ο κόσμος όχι μόνο δούλευε από τα σπίτια αλλά δούλευε και περισσότερο και επειδή εκατοντάδες άνθρωποι είδαν το εισόδημά τους να συρρικνώνεται και τις δουλειές να εξαφανίζονται, μάντεψε τι δεν μπορούσαν να κάνουν: δεν μπορούσαν να πάνε διακοπές. Γνωρίζω πολύ κόσμο που αναγκάστηκε να φύγει να δουλέψει σεζόν, να πιάσει δουλειά σε καφέ, να κάνει ντελίβερι, να γεμίσει σακούλες σε σούπερ μάρκετ και γενικά να κάνει ένα σωρό πράγματα για έξτρα εισόδημα. Μιλάμε για ανθρώπους καθημερινούς με οικογένειες και υποχρεώσεις. Σε κάθε περίπτωση, κράτα το κεφάλι σου εσύ μέσα και βάλτο όσο πιο μέσα γίνεται να κάνεις και την χελώνα άμα θέλεις. Αλλά κάπου νισάφι πια με αυτή την ατάκα.
Η αλήθεια είναι πως ο μέσος Έλληνας από την αρχή της κρίσης και έπειτα, το κεφάλι το έχει μονίμως μέσα. Μονίμως κοιτάζει πως να τα βγάλει πέρα, σε μία κοινωνία που γίνεται ολοένα και δυσκολότερη, με την αγορά εργασίας να αποδεικνύεται δύσκολη και με τις εκάστοτε κυβερνήσεις να μην μπορούν να τον υποστηρίξουν. Μέσα σε ένα κλίμα αβεβαιότητας και άγχους που -όχι ότι έχει φύγει- αλλά γιγαντώνεται κάθε αρχή μιας νέας εργασιακής σεζόν, το «κεφάλια μέσα» για τον κόσμο που δίνει αγώνα, είναι τουλάχιστον εριστικό. Πρέπει να ποινικοποιηθεί για να γλιτώσουμε από δαύτους και του χρόνου τέτοια εποχή.
Για όλους τους άλλους; Αυτοί τα κεφάλια τα έχουν μονίμως έξω. Εδώ και χρόνια.
