Σε μια εποχή μεταίχμιο μεταξύ ειδησεογραφίας και σοσιαλιμιντιακού σχολιασμού τα όρια γίνονται ολοένα και πιο δυσδιάκριτα. Όταν δεν υπάρχει κάποια είδηση που να σηκώνει κάποιου είδους κανιβαλισμό στο facebook, υπάρχει η έκτακτη λύση το αντίστροφου φαινομένου. Ένα σοσιαλμιντιακό φαινόμενο που γίνεται είδηση για να καλύψει το κενό σε έναν φαύλο κύκλο αυτοεκπληρούμενων προφητειών. Η βλέννα της Λήμνου είναι ένα ακόμα τέτοιο παράδειγμα.
Όσο αποκρουστικό φαινόμενο κι αν είναι, ο ευτροφισμός στις παράκτιες περιοχές, δεν είναι ένα παράξενο φαινόμενο που συμβαίνει μια φορά στα χίλια χρόνια, ούτε έχει γράψει γι’αυτό κάποιο ημερολόγιο των Μάγιας που προβλέπει το τέλος του κόσμου. Αν τα σχετικά μαθήματα που μας μάθαιναν αυτά τα φαινόμενα στο σχολείο δεν ήταν η θεσμοθετημένη «ώρα του παιδιού» από τους διδάσκοντες των «σημαντικών» μαθημάτων θα το γνώριζαν περισσότεροι. Αστικά λύματα, λιπάσματα, γεωργοκτηνοτροφικά υποπροϊόντα που βρίσκουν το δρόμο τους στη θάλασσα, και υποβοηθούμενα από την κλιματική αλλαγή φυσικά, ευνοούν την υπέρμετρη ανάπτυξη του φυτοπλαγκτόν στην επιφάνεια του νερού.
Η αύξηση της θερμοκρασίας λόγω της κλιματικής αλλαγής έχει κάνει ακόμα πιο συχνό το φαινόμενο, όπως άλλωστε και η κατάχρηση των ουσιών που το προκαλούν. Όταν η βλέννα (δεν ακούγεται πιο τρομακτική από τον ευτροφισμό;) δεν κάνει την εμφάνισή της κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού ελάχιστοι ασχολούνται μαζί της. Όσο δεν χαλάει τις καλοκαιρινές καρτ ποστάλ δεν καταφέρνει να συγκεντρώσει πάνω της το απαιτούμενο 15λεπτο της δημοσιότητας που της αξίζει.
Για όποιον δεν έχει δει τη θάλασσα της Λήμνου, δείχνουμε φωτογραφίες στο παρακάτω άλμπουμ:
Αυτή τη φορά το φαινόμενο του ευτροφισμού στη Λήμνο δεν έπεσε μόνο εκεί που ξεκινάει το φιλέτο της τουριστικής κίνησης, αλλά συνέπεσε με τον εθισμό μας σε καταστροφικές ειδήσεις που ξεκίνησε ενάμιση χρόνο πριν. Η βλέννα που συγκεντρώνεται στην επιφάνεια της θάλασσας συνήθως ξεβράζεται μετά από μερικές μέρες και ο καθαρισμός της είναι μια τυπική διαδικασία, όμως μέχρι να γίνει αυτό ήταν μια καλή ευκαιρία για λίγη Αποκαλυπτική καταστροφολογία. Το γεγονός μάλιστα ότι ξεκίνησε ώς εισαγόμενο φαινόμενο από τη θάλασσα του Μαρμαρά και τη γειτονική Ίμβρο, είναι απορίας άξιο που δεν προκάλεσε και κάποιον αστικό μύθο για τουρκικό βιολογικό όπλο.
Για λίγες μέρες ακόμα θα ταϊσούμε το τρομολαγνικό τέρας που έχει φωλιάσει μέσα μας με θεωρίες που θέλουν να καταστρέφουν για πάντα τον τουρισμό, ψαράδες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης και τον Κθούλου που όπου να’ναι κοντοζυγώνει εμφάνισή του στο Βόρειο Αιγαίο. Φυσικά δεν θα βρούμε καθόλου χρόνο για να συζητήσουμε τι προκαλεί τον ευτροφισμό. Η συζήτηση για την κλιματική αλλαγή και το περιβάλλον είναι μάλλον βαρετή γιατί οι συνέπειές τους είναι λίγο πιο μακροπρόθεσμες από τα 15 λεπτά που θέλουμε για να σχολιάσουμε κάτι στο facebook.
Σε λίγες μέρες οι παραλίες της Λήμνου θα είναι και πάλι καθαρές έτοιμες να υποδεχτούν τους τουρίστες ενός νησιού που δεν είχε την τύχη να είναι στις Κυκλάδες και γι’αυτό παραμένει ένα ακατατέργαστο διαμάντι. Μέχρι τότε θα έχουμε βρει κάτι άλλο που να ταιριάζει με την καταστροφή του κόσμου που μπορεί να μην ήρθε το 2000, το 2012, το 2020 να φτάσαμε πολύ κοντά, αλλά το 2021 θα έρθει σίγουρα. Έτσι κι αλλιώς η προσέγγισή μας στα περιβαλλοντικά θέματα θα συνεχίσει να μας φέρνει καταστροφικές ειδήσεις.
