Δεν ξέρω αν ο Αλέξης Παππάς είναι άνθρωπος ή ρόλος. Αν δηλαδή αυτό που βλέπουμε στις τηλεοράσεις μας είναι ο πραγματικός Αλέξης Παππάς, όπως περίπου είναι και στην πραγματική του ζωή, ή αν υποδύεται το ρόλο του πανούργου «Καρδινάλιου Ρισελιέ», για χάρη του «Survivor». Αν συμβαίνει το πρώτο, τότε πραγματικά υπάρχει πρόβλημα: μιλάμε για έναν άνθρωπο βαθιά προβληματικό, «διαδρομιστή», κουτσομπόλη και δολοπλόκο, που προσπαθεί να χειρίζεται τους ανθρώπους, να εντοπίζει τους πιο αδύναμους και να τους χρησιμοποιεί προς όφελός του. Αν απ’ την άλλη συμβαίνει το δεύτερο, αν δηλαδή υποδύεται έναν ρόλο για χάρη της τηλεόρασης, τότε κάνει πολύ καλά σε ό,τι έχει να κάνει με το παιχνίδι: θα μείνει εκεί όσο είναι να μείνει, θα συζητηθεί, θα έχει γίνει γνωστός σε όλη της Ελλάδα. Αλλά περιμένει κανείς να τον πάρει στα σοβαρά όταν επιστρέψει;
Λένε μερικοί ότι ο Αλέξης Παππάς είναι «φυτευτός» από την παραγωγή, ώστε να προκαλεί ανακατωσούρα, να τους κάνει όλους άνω – κάτω και να βοηθά το reality να γίνεται όσο παραπάνω reality γίνεται. Προφανώς δεν γνωρίζω αν ισχύει κάτι τέτοιο, αλλά η αλήθεια είναι ότι μοιάζει σαν κάποιος να τον κούρδισε και να τον αμόλησε στην παραλία του Αγίου Δομήνικου για να τραβήξει την προσοχή. Τα καταφέρνει μια χαρά σε αυτή την «αποστολή» - είτε είναι δική του αποστολή, είτε «παραγγελιά» - αλλά ας μην φτάνουμε στην υπερβολή: διαβάζω και ακούω δεξιά κι αριστερά πόσο έξυπνος είναι και πόσο χειριστικός και πόσο καλά χειρίζεται τη γλώσσα (εκτός από τους ανθρώπους) και πόσο ευφυή είναι αυτά που κάνει. Μην τρελαθούμε κιόλας! Ούτε τα ελληνικά χειρίζεται με κανέναν μαγευτικό τρόπο, ούτε διακρίνει κανείς έναν μάστερ της χειραγώγησης, μια τόσο χαρισματική και λαμπερή προσωπικότητα, που μπορεί να κινεί τα νήματα σαν να παίζει κουκλοθέατρο. Μπορεί απλά να μοιάζει έξυπνος, επειδή κάποιοι άλλοι δεν δείχνουν και τόσο. Μπορεί να μας φαίνεται ότι μιλάει καταπληκτικά ελληνικά, επειδή κάποιοι άλλοι δεν μπορούν να βάλουν πέντε λέξεις σε μια σειρά. Μπορείς να πεις πολλά για τον Αλέξη Παππά και το ρόλο που παίζει – αλλά χαρισματική προσωπικότητα δεν θα τον έλεγαν ούτε οι συγγενείς του πρώτου βαθμού.
Και μετά όσο το ξανασκέφτεσαι, αναρωτιέσαι: μπορείς όντως να πεις πολλά για τον Αλέξη Παππά; Στην πραγματικότητα, όχι: μπήκε ως «Διάσημος» χωρίς να είναι διάσημος, δηλώνει ηθοποιός (και έχει υπερασπιστεί και δημόσια τους ηθοποιούς) έχοντας παίξει απλά κάτι ρολάκια, τη στιγμή που έχουν βγει «κανονικοί ηθοποιοί» και έχουν αναρωτηθεί στα social media «πού ακριβώς έχει παίξει και γιατί δηλώνει ηθοποιός»; Παράλληλα δηλώνει μοντέλο, χωρίς να τον θυμόμαστε σε κάποια γνωστή καμπάνια ή κάτι άλλο που «να έγραψε». Στην Ελλάδα βέβαια, ό,τι δηλώσεις είσαι, οπότε ο (κάθε) Αλέξης Παππάς μπορεί να δηλώνει ό,τι θέλει για τον εαυτό του. Σάμπως θα το ψάξει κανείς την ώρα που τον καμαρώνει στο «Survivor»;
Σκεφτόμουν τις προάλλες που έβλεπα το «Survivor«, πόσο τυχεροί και παράλληλα «άτυχοι» ήταν οι παίκτες που μπήκαν στο πρώτο, το 2017. Μπήκαν χωρίς να υπάρχει προηγούμενο, κάτι να αντιγράψουν, να μιμηθούν ή να αποφύγουν. Μπήκαν άγνωστοι ή απλά γνωστοί και γύρισαν διάσημοι. Αυτοσχεδίασαν, έκαναν ό,τι τους φαινόταν σωστό, τσακώθηκαν και αγαπήθηκαν, αλλά κάποιο σχέδιο ή κάποιον «χάρτη» δεν είχαν. Αντίθετα, οι επόμενοι που πήγαν τος χρονιές που ακολούθησαν, είχαν δει τις «κακοτοπιές» και τις λακούβες, είχαν «μελετήσει» τι θέλει να βλέπει ο κόσμος και τι όχι, είχαν προετοιμαστεί σωματικά και ψυχολογικά για να φτάσουν όσο πιο μακριά μπορούσαν.
Ας πούμε λοιπόν ότι υπήρξαν αυτοί που πήγαν στα διάφορα reality επιβίωσης και είχαν «μελετήσει» π.χ. το Ντάνο. Ότι πήγαν με μια φωτογραφία του στην τσέπη, ώστε να παρουσιαστούν δυνατοί στα αθλήματα αλλά και ντόμπροι, ανταγωνιστικοί αλλά και «παιδιά του λαού», με απώτερο στόχο να κερδίσουν την αγάπη του τηλεοπτικού κοινού. Φαντάζεστε κάποιοι από εδώ και πέρα, να πάνε στα επόμενα reality επιβίωσης και να έχουν φροντίσει να μελετήσουν επιμελώς τον Παππά; Να πάνε όχι γυμνασμένοι ή ανθεκτικοί στην πείνα και τις κακουχίες, αλλά αποφασισμένοι να σπείρουν τη διχόνοια, να στρέψουν τους μισούς απέναντι στους άλλους μισούς, να παίξουν με τα νεύρα και την ψυχολογία ανθρώπων, να φτάσουν κάποιους στα όριά τους, να πουν βαριές κουβέντες για συμπαίκτες τους μπροστά στην κάμερα και στο τέλος να τη γλιτώνουν; Θα είναι πραγματικά θλιβερό: μπορεί να είναι μια μεγάλη νίκη για την τηλεθέαση, αλλά θα είναι μια παταγώδης ήττα για την αξιοπρέπεια.
