Μετά από έναν ολόκληρο χρόνο «δύο επόμενων κρίσιμων εβδομάδων» μπαίνουμε όντως σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο δύο εβδομάδων με το ΕΣΥ να έχει μπροστά του δύσκολο έργο. Τα μέτρα περιορισμού της ζωής μας, τα οποία ονομάσαμε lockdown γιατί μια ξένη λέξη έχει περισσότερο κύρος κι εμπνέει περισσότερο σεβασμό, ήταν αυτά που θα έδιναν τον απαραίτητο χρόνο στα εργαλεία αντιμετώπισης της πανδημίας. Η ενίσχυση του ΕΣΥ, προσλήψεις ιατρονοσηλευτικού προσωπικού, άνοιγμα νέων ΜΕΘ και η προμήθεια των εμβολίων είναι η μοναδική μας ελπίδα για την πανδημία.
Κάπου στην πορεία αυτών των 12 φοβερών μηνών, τα πράγματα δείχνουν δύσκολα. Το παράδειγμα του Μπέργκαμο δεν φαίνεται να δίδαξε και πολλά πράγματα. Οι διευθυντές των κλινικών φωνάζουν για ακόμα περισσότερη βοήθεια, ενώ δεν έλειψαν και οι παραιτήσεις όπως αυτή στο Αγία Όλγα.
Δεν είναι όμως περίεργο που ο ο μοναδικός πυλώνας του αρχικού σχεδίου για την αντιμετώπιση της πανδημίας ήταν αυτός της της τήρησης των περιορισμών κυκλοφορίας. Το οξύμωρο είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων ακολούθησε ευλαβικά τα πρωτόγνωρα μέτρα που έβαζαν την κοινωνική της ζωή στον πάγο. Συνεπώς η ενίσχυση της αστυνόμευσης αυτών των μέτρων, θα μπορούσε να σκεφτεί πως ήταν το λιγότερο χρήσιμο μέτρο - και ίσως όχι άδικα. Σε ανύποπτο χρόνο τα σωματεία και οι ενώσεις των αστυνομικών υπαλλήλων είχαν προειδοποιήσει πως η μετατροπή τους σε παιδονόμους δεν μπορεί να είναι η κύρια αποστολή τους.
Η ίδρυση της νέας άοπλης αστυνομικής ομάδας ΟΔΟΣ που θα εμποδίζει τον συγχρωτισμό με τις γαλάζιες στολές προβλήθηκε περισσότερο κι από την άφιξη του εμβολίου. Παρά τις όποιες ενστάσεις οι οποίες διατυπώθηκαν στην αρχή για τον ρόλο της και τη χρησιμότητά της, υπήρξαν στιγμές που θα μπορούσε όντως να φανεί χρήσιμη. Η χρήση του κωδικού 6 απο την αρχή της θεσμοθέτησής του δεν απέκτησε ποτέ σαφείς κανόνες χρήσης. Κανένα ΦΕΚ και καμία ΚΥΑ δεν έλεγε πόσο μακριά μπορείς να πας, με τι μέσο και για πόση ώρα. Ήταν όλα στην κρίση του αστυνομικού οργάνου που θα έκανε τον έλεγχο. Πράγματι σε μια πόλη όπως η Αθήνα με περιορισμένους δημόσιους χώρους άθλησης και ψυχαγωγίας ο συγχρωτισμός ήταν μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Από το Πεδίον του Άρεως μεχρι τις πλατείες οι εικόνες που κυκλοφορούν κάθε σαββατοκύριακο το επιβεβαιώνουν.
Με όλη αυτή την ομιχλώδη παραφιλολογία που αφορά τη χρήση του κωδικού 6 η ειδική ομάδα την εμπόδιση του συγχρωτισμού θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί όπου χρειάζεται. Όλοι όσοι μαζεύονται στις πλατείες δεν είναι ούτε ψεκασμένοι, ούτε χούλιγκανς. Είναι από παιδιά μέχρι ηλικιωμένους που κρατιούνται από ένα νήμα για να μην τους στρίψει από τον εγκλεισμό. Η χρήση των ομάδων καταστολής της ΕΛΑΣ αντί της ΟΔΟΣ δεν θα μπορούσε να έχει πολύ διαφορετικό αποτέλεσμα από αυτά που είδαμε τις τελευταίες δύο ημέρες στην πλατεία της Νέας Σμύρνης. Η επιβολή εξοντωτικών προστίμων αντί των συστάσεων, ειδικά σε εποχή αναστολών και βαθιάς δυσπραγίας, απλά στρώνει το έδαφος για κάλεσμα σε κοινωνική ανυπακοή και απείθεια. Αυτή με τη σειρά της ακόμα περισσότερης βίας και ταυτόχρονα δρα ως προσκλητήριο για όλους όσους -δυστυχώς- βλέπουν στη βία τη λύση για όλα τους τα προβλήματα.
Η ταχύτητα των γεγονότων μέσω των οποίων περάσαμε από τον νταή αστυνομικό με το σιδερένιο πτυσσόμενο γκλοπ που τέθηκε σωστά σε διαθεσιμότητα από την κυβέρνηση, αλλά και στον βαριά τραυματισμένο συνάδελφό του από αντίστοιχους νταήδες του δρόμου, επιβεβαιώνει την παραπάνω συλλογιστική. Η ταχύτητα όμως αυτών των γεγονότων δείχνει και το πόσο οριακό είναι το σημείο που έχουμε φτάσει ως κοινωνία.
Όσο κι αν μπάλα πετιέται στην εξέδρα, η μοίρα της είναι να επιστρέφει πάντα στο γήπεδο και το γήπεδο ανήκει στην κυβέρνηση, στην εκάστοτε κυβέρνηση. Οι αστυνομικοί δεν είναι ούτε λύση σε όλα τα προβλήματα, ιδίως αν μιλάμε για τη διαχείριση μιας πανδημίας, και κυρίως δεν είναι σάκος του μποξ.
Αυτά που έγιναν στη Νέα Σμύρνη μπορεί να γίνουν σε άλλες 5 πλατείες το επόμενο Σαββατοκύριακο, και σε άλλες 50 στο μεθεπόμενο. Αυτό που χρειάζονται οι πολίτες είναι περισσότερη σαφήνεια στους κανόνες. Κανόνες που θα είναι δίκαιοι ώστε να μην χρειάζεται καμία δύναμη καταστολής για να εφαρμοστούν. Στα επόμενα δύο σαββατοκύριακα θα ξέρουμε αν θα αρχίσει να αχνοφαίνεται η επιστροφή στην κανονικότητα ή αυτά που είδαμε στη Νέα Σμύρνη να είναι η νέα κανονικότητα.
