Λένε ότι τα reality τηλεπαιχνίδια είναι μία μικρογραφία της κοινωνίας, αλλά η φράση αυτή έχει πλέον γίνει τόσο κλισέ, που ως μοναδική απάντηση είχαμε πάντα ένα ηχηρό γέλιο. Εντέλει, η πραγματικότητα του Survivor έρχεται να μας επιβεβαιώσει το παραπάνω και μάλιστα πανηγυρικά. Όχι, η καθημερινότητά σου δεν έχει εμπόδια και στόχους, ούτε παραλίες, καρύδες και φακόρυζο μαγειρεμένο στο τσουκάλι. Έχει όμως μία Ανθή Σαλαγκούδη, όπως είχε για αρκετό διάστημα, περισσότερο από όσο και η ίδια θα πίστευε, η ομάδα των «Κόκκινων».
Η Ανθή λοιπόν, η οποία είναι δημοσιογράφος και παρουσιάστρια -σε αρκετούς το όνομά της δεν ήταν άγνωστο και πριν το Survivor- κατάφερε να στρέψει το κοινό που τόσο τη στήριξε στην αρχή, εναντίον της!
Ούσα το μεγαλύτερο «παλτό» όπως η ίδια είχε αποκαλέσει τον εαυτό της-τουλάχιστον του φετινού Survivor- αρχικά μας συστήθηκε ως μία ήρεμη και ευγενική περσόνα, η οποία δεν έφερνε νίκες, δεν έκανε και πολλά πράγματα στην καλύβα, αλλά παρόλα αυτά, και αυτό εκτιμήθηκε, δεν ενοχλούσε. Και φτάνουμε σε εκείνο το συμβούλιο όπου η Ανθή ανακηρύσσεται η πιο δημοφιλής παίκτρια της ομάδας της και άρα αδύνατο να ψηφιστεί! Κανένας δεν θα ξεχάσει το σοκαρισμένο της βλέμμα αλλά και τα παγωμένα χαμόγελα των συμπαικτών της. Κάτι είδε ο κόσμος στη Σαλαγκούδη, που οι συμπαίκτες της αδυνατούσαν να δουν!
Και ξεκινούν τα σερί της με υποψηφιότητες προς αποχώρηση όπου εξολοθρεύει όλους τους συνυποψήφιους και παραμένει πεισματικά μέσα στο παιχνίδι. Και εκεί τα νεύρα των υπολοίπων αρχίζουν να σπάνε. Διότι αυτοί κάνουν τα πάντα στην καλύβα, φέρνουν νίκες αλλά τελικά η ομάδα τους θα χάσει εξαιτίας των δύο μόνιμων πόντων που χαρίζει η Ανθή απλόχερα στην αντιπάλους. Και εκεί αρχίζει η επιθετική συμπεριφορά, διότι πεινάς, νυστάζεις, τα κόκκαλά σου πονάνε και παράλληλα σε πνίγει το δίκιο! Και αν η Ανθή δεν μπορεί να τρέξει γρηγορότερα ή να κάνει έρπινγκ πιο αποτελεσματικά, μπορεί ωστόσο να μαγειρέψει ένα ρημαδοφαγητό. Και τσουπ έρχεται και η αναφορά του Τριαντάφυλλου σε οικείο πρόσωπο της Σαλαγκούδη, και εκεί βλέπουμε μία άλλη Ανθή (και όχι άδικα).
Αυτή είναι και η στιγμή της απόλυτης μεταστροφής. Το στυλ της αλλάζει, γίνεται αμυντική ενώ παράλληλα είναι μονίμως alert προκειμένου να αντικρούσει τα αρνητικά σχόλια των συμπαικτών της. Δεν είναι πια η κουλ παίκτρια που είχαμε συνηθίσει ενώ ταυτόχρονα αδυνατεί να αποδεχθεί τον λόγο για τον οποίο οι συμπαίκτες της έχουν στραφεί εναντίον της. Δεν συνεισφέρει πουθενά και το σωστό θα είναι να αποχωρήσει. Διότι καλοί είμαστε εμείς απ’ έξω που τη χαζεύουμε αλλά ρώτα και τους άλλους που έχουν ένα μήνα να φάνε. Εξάλλου κακά τα ψέματα οι κανόνες του παιχνιδιού είναι συγκεκριμένοι: Ο λιγότερο ικανός βγαίνει υποψήφιος.
Παρακολουθώντας λοιπόν την Ανθή, την οποία σε καμία περίπτωση δεν κατηγορώ διότι από την πλευρά της εκμεταλλεύτηκε καταστάσεις προς όφελός της και καλά έκανε, συνειδητοποιώ ότι η ζωή μας είναι γεμάτη από «Ανθή» και ιδίως η επαγγελματική. Είναι οι άνθρωποι οι οποίοι είναι ολοφάνερα ακατάλληλοι για μία θέση, την οποία στερούν από κάποιον άλλο ταλαντούχο και αποδοτικό, ενώ ταυτόχρονα νιώθουν πολύ αδικημένοι που δεν έχουν καταφέρει να κερδίσουν τη συμπάθεια της ομάδας τους.
Και έρχεται η στιγμή που ξεσπάς με την αδικία που βλέπεις γύρω σου, χάνεις την υπομονή σου και κατ’ επέκταση την ψυχραιμία σου. Το δίκιο σε πνίγει, τα μηνίγγια σου καίνε και το μόνο που καταφέρνεις είναι να βγαίνεις εσύ ο κακός της υπόθεσης. Και αν στην περίπτωση της Ανθής το κοινό την «τιμώρησε», στην πραγματική ζωή, αυτή που δεν περιλαμβάνει έπαθλα, η «Ανθή» θα συνεχίσει να υπάρχει και να διαπρέπει, εις βάρος άλλων. Και δυστυχώς σε αυτό δεν φταίει η Σαλαγκούδη και η κάθε Σαλαγκούδη, αλλά αυτός που θεώρησε ότι είναι κατάλληλη για τη θέση.
Eν ολίγοις, ορθώς αποχώρησε η Ανθή μιας και αν η παραμονή της συνεχιζόταν θα γινόταν δέκτης πολύ πιο σκληρών σχολίων. Κάτι μας λέει ότι στη δημοσιογραφία τα καταφέρνει πολύ καλύτερα απ’ ότι στο Survivor.
