Θεωρώ την Ιωάννα Μάνδρου, μια πολύ διαβασμένη δημοσιογράφο. Κάθε τι που θα πει είναι προϊόν σκέψης. Κάπως έτσι τις προάλλες εκτίμησε την αξιοπρέπεια της Μάγδας Φύσσα στη δίκη για τη δολοφονία του γιου της στο ότι πήγαινε όλα αυτά τα χρόνια χτενισμένη στο δικαστήριο.
Και τώρα στην υπόθεση Λιγνάδη, απέδωσε ευθύνες και στους γονείς των παιδιών που έπεσαν θύματα του (μέχρι πρότινος) απλά γνωστού σκηνοθέτη: «Τα παιδιά αυτά που βρισκόντουσαν σε ένα σπίτι και ξενυχτάγανε και υφίσταντο αυτά που υφίσταντο, μάνα πατέρα δεν είχανε;» είπε η Ιωάννα Μάνδρου και ανέλυσε το σκεπτικό της για να μην μείνουν αμφιβολίες στον τηλεθεατή.
Μην νομίζει δηλαδή κάποιος ότι ήθελε να πει κάτι άλλο και ξέρω ’γω δεν το εξέφρασε καλά: «Κατά τη γνώμη μου τίθεται ένα θέμα ευθύνης των γονέων που πρέπει να ασκούν με επιμέλεια την επιμέλεια των παιδιών τους γιατί δεν μπορεί το παιδί 14 χρονών να κοιμάται έξω από το σπίτι και να μην ξέρει η μάνα κι ο πατέρας αν είναι σε κανενός αλλουνού παιδί το σπίτι ή αν είναι πουθενά αλλού».
Αυτά είπε η Ιωάννα Μάνδρου και… αντανακλαστικά σε κάνει να σκεφτείς ότι «Ε, φταίνε και οι γονείς των παιδιών. Δεν φταίει μόνο ο βιαστής! Να ήξεραν που πάνε τα παιδιά τους βραδιάτικα…». Ε τι!
Δεν μπορεί να φταίει μόνο ο βιαστής. Ειδικά αν είναι πρόσωπο που αγγίζει την ελίτ και την -εκάστοτε- εξουσία. Αν είναι δυνατόν και εφικτό, τότε, πρέπει όλοι μαζί να προσπαθήσουμε ώστε να μην φταίει και καθόλου. Ή έστω λιγάκι. Πάλι καλά που δεν είπε ότι ήταν και προκλητικά τα παλιόπαιδα. Ότι θέλανε να γίνουν και ηθοποιοί όταν μεγαλώσουν. Δεν τα μάζευαν και οι γονείς τους, ε και τι να κάνει και ο άνθρωπος…;Τα βίασε. Ακόμη και αν πολλά από αυτά τα παιδιά εκεί έξω, μεγαλώνουν μόνο με τον ένα γονιό. Ή και χωρίς γονείς.
Επειδή λοιπόν κάποιοι μεγαλώνουμε και παιδιά -εγώ τουλάχιστον τα μεγαλώνω- που είναι μάλιστα και κοντά στα 14, η Ιωάννα να κάνει τη δουλειά της και εμείς τη δική μας. Ποια είναι η δουλειά της, την είδαμε, την ακούσαμε και μάλλον την ξέρουμε, τόσα χρόνια στις τηλεοράσεις. Και την κάνει μια χαρά. Από τη μάνα του Φύσσα μέχρι σήμερα. Ποια είναι η δική μας δουλειά; Να λέμε αυτό που δεν θέλουν να ακούσουν όλοι αυτοί γιατί τους χαλάει το πλαίσιο. Θανατική ποινή εδώ και τώρα σε κάθε παιδόφιλο και παιδεραστή. Ακόμη και αν το πλαίσιο που θα δικαστεί «μπάζει» από παντού. Ακόμη και αν οι Νόμοι μοιάζουν πια να φτιάχνονται για να χαϊδέψουν παρά να τιμωρήσουν.
Ακόμη και αν τα θύματα την αθωότητα και τη ζωή τους δεν θα τα πάρουν ποτέ ξανά πίσω.
