Ένα αξέχαστο 2020. Αυτό θα έχουμε να λέμε και όχι μόνο για τον κορωνοϊό. Η αρχή έγινε με τον χαμό του Kobe Bryant, η συνέχεια έγινε με την πανδημία του κορονοϊού, «έφυγε» από καρκίνο ο Chadwick Boseman, τον ίδιο δρόμο ακολούθησε και ο Sean Connery. Εκεί που σκέφτεσαι πόσα ακόμα (δυσάρεστα) να αντέξει η ψυχή σου, ακούς μερικές ανατριχιαστικές κουβέντες που σου «μαυρίζουν» και άλλο την ψυχή:
«Παγκόσμιο Σοκ: “Έφυγε” ο θεός της μπάλας, Diego Armando Maradona σε ηλικία 60 ετών». Μια είδηση που αρνείσαι να την πιστέψεις. Διότι όπως έχεις μάθει από μικρός, οι θεοί δεν πεθαίνουν. Και όμως το ακούσαμε και είναι ακόμη πιο δύσκολο να ανατρέξεις σε θέματα του τύπου σαν σήμερα γεννήθηκε ένας θεός που άκουγε στο όνομα Diego.
Δεν χρειάζεται να αναφερθεί κανείς στα χιλιάδες κατορθώματά του με την ασπρόμαυρη θεά για να καταλάβεις το μεγαλείο του. Πρόκειται για έναν άνθρωπο, έναν αρτίστα που ακόμα και αν δεν τον είδες ποτέ σου ζωντανά σε αγώνα, τον ήξερες και τον σεβόσουν για όσα είχες ακούσει να κάνει και ταυτόχρονα θαύμαζες τα χιλιάδες βίντεο στο Youtube, ή ντοκιμαντέρ για την Εθνική Αργεντινής, τη Νάπολι ή την Μπαρτσελόνα.
Ο άνθρωπος που στη χώρα του είναι κάτι παραπάνω από την ίδια τη θρησκεία ενδεχομένως, ένιωθες πως δεν θα «πέσει» ποτέ, όσο και αν τα προβλήματα υγείας φρόντιζαν να κάνουν συχνές εμφανίσεις στα χρόνια μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση. Όπως διάβασα κάπου «η μέρα που όλοι ξέραμε ό,τι κάποια στιγμή θα φτάσει, αλλά πιστεύαμε πως θα αργήσει, τελικά έφτασε». Και αυτή η «μαύρη» ημέρα είναι σήμερα.
Hasta siempre, Diego.
— Selección Argentina ?? (@Argentina) November 25, 2020
Serás #Eterno en cada corazón del planeta fútbol. pic.twitter.com/jcsGP3GlNI
Η εφημερίδα «Clarin» της Αργεντινής αναφέρει πως ο «Πίπε Ντ’ Όρο» -το «Χρυσό Παιδί» - ανάρρωνε στο σπίτι του μετά την επέμβαση στον εγκέφαλο που είχε κάνει μέσα στον Νοέμβριο. Δυστυχώς υπέστη σοβαρό καρδιακό επεισόδιο και αυτή τη φορά ήταν πολύ αργά για να κάνει άλλη μια ντρίμπλα στον θάνατο.
Τι σημαίνει πραγματικά ο Diego Armando Maradona;
Σε έναν κόσμο που ψάχνουμε συνεχώς ήρωες, υποδείγματα ανθρώπων και είδωλα για να παίρνουμε δύναμη, σε αυτές τις πραγματικά δύσκολες στιγμές που βιώνει η ανθρωπότητα, με τις πανδημίες και τις κρίσεις αξιών άνθρωποι του ρομαντισμού και της αυθεντικότητας όπως ο Maradona κρίνονται απαραίτητοι. Είναι μεν οι Μεσσίες που διαμόρφωσαν τις καθημερινές κουβέντες μας για την ανάδειξη του κορυφαίου όλων των εποχών «Maradona ή Messi» ή καλύτερα «Maradona ή Pele» αλλά όχι μόνο. Είναι τόσο ξεχωριστές μορφές που έμαθες να ζεις μαζί τους, σαν να είναι κομμάτι της καθημερινότητας και της ζωής σου, ακόμα και αν δεν υπήρχε περίπτωση να τους γνωρίσεις ποτέ.
Ο Maradona είχε ένα χάρισμα με το οποίο μπορούσε να ενώσει τους ανθρώπους, πολύ περισσότερο από όσο τους δίχαζε με τα τερτίπια του εκτός των γηπέδων. Η ιστορία άλλωστε θα συνεχίζει να γράφει για ένα μικρόσωμο Αργεντίνο που «κολλούσε» την μπάλα στο αριστερό του πόδι, την «εξαφάνιζε» και λίγο αργότερα την εμφάνιζε ή μέσα στο πλεκτό, ή συστημένη στα πόδια κάποιου συμπαίκτη πριν αυτός σκοράρει, αφού όμως είχε ζαλίσει την αντίπαλη ομάδα με τις ντρίμπλες του.
Η ιστορία θα συνεχίσει να γράφει για τον σπουδαίο Ντιεγκίτο διότι πολύ απλά δεν μπορεί να πέθανε. Μπορεί πλέον η καρδιά να μην δώσει άλλη εντολή στα μαγικά του πόδια, αλλά οι ιδέες του και όλα αυτά που πρέσβευε δεν θα πεθάνουν ποτέ.
Θα την πω την κλισεδιά «Καλό ταξίδι Ντιεγκίτο». Όσο και να μην μπορεί κανείς να πιστέψει ότι πλέον δεν είσαι ανάμεσά μας αλλά εκεί που ανήκεις πραγματικά.
Ένας θεός άλλωστε δεν πατάει ποτέ στη Γη, αλλά στα ουράνια.
