Ο Matthew McConaughey δεν φοβήθηκε να γίνει ο άντρας που ονειρεύτηκε

Οι «εφιάλτες» του παρελθόντος δεν ήταν ποτέ δικαιολογία για το φαινόμενο του Hollywood.

Μόνο που τον παρατηρείς θες να του εκμυστηρευτείς «φτου σου αγόρι μου» για να μην τον ματιάσουν. Ο Matthew McConaughey είναι ένας άντρας που σε γεμίζει με θετική αύρα με το χαμόγελο, το στυλ και τη γενικότερη πορεία του –ειδικά τα τελευταία χρόνια-, στοιχεία που όλοι θα θέλαμε να έχουμε και ζηλεύουμε. Και ναι τα ζηλεύουμε, αλλά σίγουρα όχι με κακό τρόπο. Διότι δεν είναι ένας τύπος που τον φθονείς αλλά που τον θαυμάζεις.

Ο τύπος-φαινόμενο της υποκριτικής, που από τις χαζοκομεντί ταινίες ανέβασε τον εαυτό του στη χολιγουντιανή ελίτ κερδίζοντας Όσκαρ Α’ Αντρικού Ρόλου, ήταν και εκείνος που σόκαρε τον κόσμο όταν μετά το Χρυσό Αγαλματίδιο πήρε τα ταλέντα του και πήγε στην TV. Τότε που παίζοντας πλάι στον Woody Harrelson στο «True Detective», άνοιξε ουσιαστικά τον δρόμο για άπειρους αστέρες του Hollywood για να μιμηθούν το παράδειγμά του.

 

 

Σήμερα όμως μας σόκαρε για έναν άλλο λόγο και αυτός αναγράφεται στη βιογραφία του με τίτλο «Greenlights»:

«Με παρενόχλησε σεξουαλικά ένας άνδρας όταν ήμουν 18 ετών, με χτύπησε και με άφησε αναίσθητο στο πίσω μέρος ενός φορτηγού», ήταν τα πρώτα λόγια τα οποία γούρλωσαν αρκετά μάτια που διάβασαν τα τρομακτικά αυτά λόγια.

 

Οι ανατριχιαστικές λέξεις όμως συνεχίστηκαν…

Τα περίεργα για τον McConaughey δεν σταμάτησαν εκεί καθώς τον εκβίασαν να κάνει σεξ από τα 15 του χρόνια:

«Ήμουν σίγουρος ότι με το προγαμιαίο σεξ θα πήγαινα στην κόλαση. Σήμερα είμαι απλώς βέβαιος ότι δεν ισχύει».

Κάθε άνθρωπος που εξομολογείται έναν τέτοιο εφιάλτη είναι βέβαιο πως όσα χρόνια και αν έχουν περάσει, θυμάται έστω και αποσπασματικά τις στιγμές του τρόμου. Το ίδιο συμβαίνει και σε όσους τον ακούν (στη συγκεκριμένη περίπτωση τον διαβάζουν) δημιουργώντας την εικόνα στο πίσω μέρος του φορτηγού, υπό την απειλή του άντρα. Μέσα σε όλα όμως αναρωτιέσαι κάτι βασικό: Πώς γίνεται αυτό το συνταρακτικό γεγονός να μην τον έχει διαβρώσει; Ή μάλλον να τον έχει διαλύσει.

 

 

Πέρα από τις ερμηνείες και τις παρουσίες του στο «γυαλί», στο μάτι του βλέπεις έναν τύπο χαλαρό, με διάθεση και όρεξη για ζωή, ενώ για όσους θυμούνται τις πρώτες του ταινίες που δεν απαιτούσαν εσωτερικό σκοτάδι και ιδιαίτερη υποκριτική, έβλεπες έναν τύπο που δεν έπαιζε αλλά υποδυόταν τον εαυτό του. Με λίγα λόγια έναν τύπο που όλοι θα θέλαμε να μοιάσουμε.

Μετά τις ατάκες του αυτές όμως πλάι στον θαυμασμό ήρθαν δύο γουρλωμένα μάτια και μια εσωτερική ανατριχίλα. Τι αποτύπωμα μπορεί να αφήσει σε έναν άνθρωπο μια σεξουαλική επίθεση σε νεαρή ηλικία, σύμφωνα με την οποία έφαγε και ξύλο μέχρι λιποθυμίας. Τι βάρος μπορεί να κουβαλάει το βλέμμα ενός μικρού αγοριού καθώς μεγαλώνει, με τι δυσπιστία μπορεί να αντιμετωπίζει τη ζωή; Πόσο σκότος να έχει μέσα του και κυρίως πόσο μεγάλη πιθανότητα να μεταμορφωθεί και αυτός σε ένα «κτήνος», όπως αυτό που τον κακοποίησε.

Ο Matthew McConaughey θα μπορούσε να κλαίει τη μοίρα του από εκείνη τη μέρα. Να είναι ένας τύπος που τα έριξε όλα στο βρόντο, δίχως καμιά ελπίδα και όραμα. Σαν τον άνθρωπο που όταν τον ρωτάνε για την κατάντια του να μετατρέπεται σε Marlon Brando στο «On the Waterfront», που μιλάει με λυγμούς για αυτά που θα μπορούσε να έχει πετύχει αλλά ποτέ έκανε. Πέρα από αυτό όμως, με βάση τα σημερινά δεδομένα και τη μεγάλη δημοσιότητα που έχει κερδίσει, θέλει μεγάλο στομάχι για να παραδεχτείς ένα τέτοιο συμβάν που καθόρισε τη ζωή σου.

 

 

Αλλά αν είναι κάτι που θαυμάζουμε πραγματικά στον McConaughey, είναι η αισιόδοξη πλευρά της ζωής του:

«Δεν πίστεψα ποτέ ότι είμαι θύμα. Έχω πολλές αποδείξεις ότι ο κόσμος συνωμότησε στη ζωή μου για να με κάνει ευτυχισμένο». Αν κρίνουμε από τον άντρα που παρακολουθούμε εδώ και χρόνια, τον πατέρα τριών παιδιών, που δεν έχει απασχολήσει ποτέ κανέναν με τερτίπια και άσχημες συμπεριφορές, έναν άντρα καλαίσθητο που με τον τρόπο που υποδέχεται την καθημερινότητα και τις δυσκολίες της ζωής, είναι πραγματικά άξιος θαυμασμού. Ένα παράδειγμα προς μίμηση, σαν μια απόδειξη ότι υπάρχει διέξοδος από το σκοτάδι το οποίο μας κυνηγάει από το παρελθόν και εμφανίζεται από το πουθενά διαβρώνοντάς μας. Είναι ίσως από τους τύπους εκείνους που πολύ θα ήθελες να έχεις δίπλα σου, για να σου πει μια ατάκα, μία καλημέρα, ένα χαμόγελο. Μία συμβουλή.

Άντρες σαν τον Matthew McConaughey που έχουν τη δύναμη να ξεπερνούν τις δυσκολίες και να προσφέρουν θετική ενέργεια στον κόσμο δεν υπάρχουν πολλοί. Πόσο μάλλον εκείνοι που κατάφεραν να παραμερίσουν τον προσωπικό τους εφιάλτη. Αυτόν που δεν τους εγκαταλείπει ποτέ αλλά τον κοίταξαν στα μάτια, τον «πάτησαν» και στη συνέχεια «έξυσαν» τον ουρανό με τα άστρα. Δυνατός άντρας δεν είναι ποτέ μόνο ο απόλυτα επιτυχημένος, αλλά και εκείνος που δεν αναζητεί δικαιολογίες μέσα στην αποτυχία του. Εκείνος που θα μαζέψει δυνάμεις και θα τα ξαναβάλει με τους εφιάλτες του, έχοντας αυτή τη φορά το Know How για να τους ξεπεράσει, όχι απλώς να τους προσπεράσει.

 

 

Διότι όποιος είναι καλός στις δικαιολογίες σπανίως είναι καλός σε οτιδήποτε άλλο.

 



©2016-2024 Ratpack.gr - All rights reserved