«Στα ξένα είμαι Έλληνας και στην Ελλάδα ξένος». Σχεδόν κάθε φορά που ο Στέλιος Καζαντζίδης έλεγε αυτό το τραγούδι, τον έπιαναν τα κλάματα. Κι ας ήταν «βουνό». Ήταν όμως και Πόντιος. Βαρύ φορτίο. Βλέπεις η Ελλάδα δεν τρώει απλά τα παιδιά της. Τα κατασπαράζει. Από τότε μέχρι τώρα… Ο Πύρρος Δήμας δεν είναι Πόντιος. Είναι άλλο το φορτίο του. Είναι Έλληνας της Βορείου Ηπείρου. Μια ακόμη πατρίδα χαμένη, δοσμένη σε ξένους. Όπως ο Πόντος. Όπως η Μικρά Ασία. Εκεί που φωνάζουν τους Βορειοηπειρώτες, τους Πόντιους και τους Μικρασιάτες «Έλληνες» σαν… βρισιά. Εκεί που οι Έλληνες πλήρωσαν και πληρώνουν ακόμη και με τη ζωή τους το ότι είναι Έλληνες. Που τους έκλεψαν το βιός τους σε μια νύχτα. Που συνεχίζουν να τους κλέβουν. Αλλά αυτοί, εκεί. Πείσμα! Σώνει και καλά να νιώθουν Έλληνες και να το βροντοφωνάζουν.
Από το 1992 όταν… έκατσε κάτω από την μπάρα στη Βαρκελώνη, μέχρι και σήμερα, ο Πύρρος Δήμας μεγαλώνει την Ελλάδα! Και σχεδόν κάθε φορά που πάταγε στην κορυφή τον έπιαναν τα κλάματα… Σαν τον Στέλιο. «Στα ξένα είμαι Έλληνας και στην Ελλάδα ξένος». Όσο σήκωνε τα βάρη και μαζί την Ελλάδα, οι διάφοροι το ψιθύριζαν. Τώρα πια το γράφουν. Και μάλιστα με… στόμφο. Με τον… μανδύα της τιμητικής μνείας: ««Τιμητική μνεία στον Πύρρο Δήμα. Το 2014, όταν ο βουλευτής Νίκος Μίχος σηκώνεται να πλακώσει τον Πέτρο Τατσόπουλο, ο Δήμας, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ τότε, ορμάει και του κόβει τον δρόμο, λέγοντάς του να μην τολμήσει να προχωρήσει ούτε βήμα. Ο Μίχος λουφάζει κι ο Κασιδιάρης τον τραβάει κακήν κακώς πίσω στα έδρανα. Ο αλβανικής καταγωγής πρωταθλητής μας – ναι, έχει σημασία – με τη στάση του δίνει ένα μάθημα δημοκρατίας σε όλο το ελληνικό Κοινοβούλιο», έγραψε η Έλενα Ακρίτα στα «ΝΕΑ» για να… παινέψει τον Πύρρο όταν όρθωσε ανάστημα απέναντι στους φασίστες. Λες και ήθελε ο Πύρρος τον έπαινο της. Δεν τον ήθελε. Δεν τον έχει ανάγκη. Όπως δεν έχει ανάγκη και την άποψη της κ. Ακρίτα για την καταγωγή του. Τον απαιτεί όμως η κοινωνία. Και κυρίως οι Έλληνες του Πόντου, της Μικράς Ασίας και της Βορείου Ηπείρου. Οι «αιώνια» κυνηγημένοι, οι ξεριζωμένοι. Αυτοί που τόσα χρόνια μετά συνεχίζουν να παλεύουν για το αυτονόητο… Να τους λένε «Έλληνες» οι… Έλληνες σαν την κ. Ακρίτα. Γι’αυτό και ο Πύρρος, ασχολήθηκε… Γι’αυτό και είπε στην κ. Ακρίτα «Δεν είμαι αλβανικής καταγωγής. Είμαι Ελληνας που γεννήθηκε στην Αλβανία, παιδί της μειονότητας». Ένα λάθος έκανε ο Πύρρος. Λάθος… ελπίδας. Δεν έγινε εκ παραδρομής Πύρρο, ο χαρακτηρισμός. Αν γινόταν, δεν θα υπογραμμιζόταν. Δεν έκανε λάθος η κ. Ακρίτα… Δυστυχώς.
Πρόσθεσε έναν ακόμη «κρίκο» στην αλυσίδα της λήθης. Αυτής που επιθυμεί ένα ολόκληρο σύστημα… Αυτό που βαφτίζει «Αλβανό» τον Έλληνα της Β. Ηπείρου, «Ρώσο» τον Έλληνα του Πόντου και «Τούρκο» τον Έλληνα της Μ.Ασίας.
Κανέναν δεν βολεύει να θυμάται ο Έλληνας, Πύρρο… Κανέναν. Αλλά εσύ ξέρεις… Κάτσε κάτω από την μπάρα… Και θυμήσου για όλους μας! Μην ξεχνάς…
Άλλο Ακρίτας κι άλλο Ακρίτα.
