Μέσα σε όλη τη συζήτηση για τον κορωνοϊό και όλη την υστερία, την υπερβολή ή το χαβαλέ που υπάρχει τριγύρω, θα ακούσεις φωνές λογικής, θα ακούσεις επιστημονικές τοποθετήσεις, θα ακούσεις αηδίες και τσιρίδες από δημαγωγούς και εκατοντάδες fake news. Αν επιλέγεις να ενημερώνεσαι από τα social media ή κάτι «μυστήρια» sites για το τι γίνεται, το πιθανότερο είναι να χάσεις τα μυαλά σου και να αρχίσεις να τρέχεις πανικόβλητος στους δρόμους, φορώντας στολή βιολογικού πολέμου και σκάφανδρο στο κεφάλι. Θέλει ψυχραιμία και σωστό φιλτράρισμα των πληροφοριών που λαμβάνεις, θέλει να μιλάς με ανθρώπους που πραγματικά γνωρίζουν τι τους γίνεται, θέλει σωστή αξιολόγηση, ώστε να καταλήγεις στα πιο ασφαλή συμπεράσματα. Ειδικά όταν μιλάμε για θέματα υγείας για εσένα και τους ανθρώπους που αγαπάς.
Μέσα σε όλα τα θέματα που μας απασχολούν, έχει μπει εσχάτως και το κομμάτι της Θρησκείας, της Πίστης, της Εκκλησίας, της Θείας Κοινωνίας και του τρόπου που αντιλαμβάνονται οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί την δύσκολη αυτή συγκυρία που βιώνουμε. Μπορούμε να κάνουμε όση πλάκα θέλουμε με ό,τι θέλουμε, το έχουμε «κατακτήσει» αυτό ως κοινωνία και ως έθνος, μόνο που τα θέματα Πίστης και Θρησκείας, είναι πολύ ιδιαίτερα, πολύ ευαίσθητα και πολύ προσωπικά. Και καλό είναι να τα σεβόμαστε όλοι μας - όχι μόνο για τους συνανθρώπους μας που είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι,. αλλά και για τους Καθολικούς, τους Μουσουλμάνους, τους Βουδιστές, όλους ανεξαιρέτως - ακόμα και τους άθεους.
Δεν θα έλεγα ότι είμαι ένας άνθρωπος που είναι κοντά στη θρησκεία. Ήμουν μικρός, αλλά διάφορα πράγματα με απομάκρυναν, κυρίως όσα έχουν να κάνουν με την Εκκλησία, τους ιερείς και τον τρόπο που «διαθλάται» η θρησκεία μέσα από τους ανθρώπους που την κηρύττουν στην Ελλάδα. Σέβομαι όμως απόλυτα τους ανθρώπους που πιστεύουν, που πάνε στην Εκκλησία, που προσεύχονται - όπως σέβομαι όλους τους ανθρώπους που πιστεύουν στον δικό τους Θεό ή Προφήτη. Αναγνωρίζω ότι μέσα απ' αυτό παίρνουν δύναμη, παίρνουν κουράγιο, διώχνουν ένα βάρος από πάνω τους, οπλίζονται με υπομονή, κάποιοι συνεχίζουν να ζουν και να παλεύουν με όπλο της πίστη τους.
Προσπαθώ λοιπόν να μην κοροϊδεύω και να μην αμφισβητώ την πίστη και τα «πιστεύω» κανενός. Αλλά από την άλλη πλευρά, δεν μπορώ να βλέπω ή να διαβάζω μεσαιωνικού τύπου θεωρίες, κραυγές, αντιλήψεις ή αναθέματα - φτάνουμε στο άλλο άκρο και σπάνια τα άκρα μπορούν να προσφέρουν κάτι εποικοδομητικό, ειδικά σε μια περίοδο κρίσης, όπως αυτή που βιώνουμε. Δεν μπορούμε για παράδειγμα να αναγάγουμε τη Θεία Κοινωνία στο μείζον θέμα της κοινωνίας μας, ούτε να πλακωνόμαστε για το αν κολλάει ή δεν κολλάει ο κορωνοϊός με τη μετάληψη - «μεγάλα παιδιά» είμαστε, ας καθίσει ο καθένας να σκεφτεί υπεύθυνα αυτό που θα κάνει.
Κανείς άλλωστε δεν απαγόρευσε σε κανέναν να πάει σε μια Εκκλησία ή να μεταλάβει. Η ίδια η Αρχιεπισκοπή όμως, κάλεσε τους πιστούς να ακολουθήσουν τους κανόνες υγιεινής, να είναι προσεκτικοί και υπεύθυνοι, να χρησιμποποιούν αντισηπτικά και να αποφεύγουν να πηγαίνουν σε μέρη που μαζεύεται κόσμος, αν παρουσιάζουν «ύποπτα» συμπτώματα. Προσωπικά διαφωνώ με τη βεβαιότητα ότι «κανείς δεν κολλάει από την Θεία Κοινωνία», διότι κάποιος θα μεταλάβει από ένα κουτάλι, το οποίο προηγουμένως μπορεί να έχει αγγίξει κάποιος που είναι άρρωστος και όσο και αν πιστεύει ο άνθρωπος αυτός στο Θεό, μπορεί τελικά να κολλήσει και στη συνέχεια να βρεθεί δίπλα μου ή δίπλα στο γραφείο, το λεωφορείο ή το φούρνο. Έχει κάθε δικαίωμα να πιστεύει και να κοινωνήσει, αλλά έχω κι εγώ κάθε δικαίωμα να θέλω να προστατευτώ και να μην εκθέσω τον εαυτό μου στον κίνδυνο.
Κι εκεί που σταματούν τα δικαιώματα του καθενός μας, είναι το σημείο που ξεκινούν αυτά του συνανθρώπου μας. Και παράλληλα, ξεκινούν οι υποχρεώσεις όλων μας: να είμαστε υπεύθυνοι πολίτες, να μην νιώθουμε «άτρωτοι» ή «ανίκητοι», να μην αγνοούμε συμπτώματα λέγοντας ένα «έλα μωρέ, ένα συναχάκι είναι», να μην εκθέτουμε σε κίνδυνο κανέναν άλλον άνθρωπο, επειδή «εμείς ξέρουμε» ή «εμείς πιστεύουμε στο Θεό». Όσο κι αν δοκιμαστούμε ως λαός, ως χώρα, ως κοινωνία, όσο κι αν υποφέρουμε, αρρωστήσουμε ή μετρήσουμε απώλειες, στο τέλος την ημέρας, όταν περάσει κι αυτό, πρέπει να βγούμε ενωμένοι από όλη αυτή την κατάσταση κι όχι διχασμένοι.
Πρέπει να είμαστε όλοι μαζί κι όχι οι πιστοί από τη μια πλευρά και οι άθεοι από την άλλη. Δεν αντέχεται άλλος διχασμός σε αυτή τη χώρα...
