Για τον Κώστα Βουτσά, ποτέ δεν είχαν σημασία οι αριθμοί. Έζησε 89 χρόνια αλλά στην πραγματικότητα έχει ζήσει 400. Όσα θέλει ένας μέσος άνθρωπος για να βιώσει όσα βίωσε ο Κώστας Βουτσάς. Παντρεύτηκε 4 φόρες αλλά θα μπορούσε να παντρευτεί άλλες τόσες. Ερωτεύτηκε κάμποσες φορές αλλά στην ουσία ήταν ερωτευμένος με τη γυναίκα ως ύπαρξη. Ο Κώστας Βουτσάς έπαιξε σε περισσότερες ταινίες από την Αλίκη Βουγιουκλάκη και το άξιζε πέρα για πέρα. Γιατί ο κόσμος δίψαγε, διψάει ακόμη και θα διψάει για Βουτσά. Ο Γιάννης Βογιατζής το έθεσε θαρρώ καλύτερα από τον καθένα: «Καθόσουν στην τηλεόραση και δεν σε ένοιαζε ποια ταινία παίζει αλλά ότι έπαιζε ο Βουτσάς». Τόσο απλά.
Ο Βουτσάς έζησε τόσο έντονα, τόσο ζωντανά τη ζωή του, που δεν δίστασε να γίνει ξανά μπαμπάς στα 84 χρόνια του. Την ώρα που άλλοι σκέφτονται ποιους θα καλέσουν στην κηδεία τους, αυτός ζούσε τον έρωτα του με την Αλίκη του και έβλεπε στο πρόσωπο του Φοίβου, τον καρπό ενός πάθους που δεν ζουν πια ούτε οι πιτσιρικάδες. Κι αν κάποιοι πουν ότι ήταν ανεύθυνο να κάνεις παιδί τόσο μεγάλος, ας σκεφτούν ότι σε αυτά τέσσερα παρά κάτι χρόνια, ο Κώστας έδωσε τόση αγάπη στον μικρό, που άλλοι θέλουν δυο ζωές για να τη δώσουν. Γιατί έτσι ήταν ο Βουτσάς. Η χαρά της ζωής. Η προσωποποίηση της αγάπης. Κι αυτό ήταν που τον έκανε τόσο ξεχωριστό, τόσο αγαπητό, τόσο δικό μας άνθρωπο.
Η θλίψη, η στενοχώρια, ο πόνος που νιώθουμε για τον θάνατο του Κώστα Βουτσά, είναι τόσο μεγάλα για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Γιατί τον νιώθαμε όλοι μας, δικό μας άνθρωπο. Ο Κώστας ήταν ο θείος, ο παππούς, ο κολλητός που θα ήθελες να έχεις. Αυτός που σε παίρνει τηλέφωνο εκεί που σαπίζεις στον καναπέ, βγαίνετε έξω και περνάτε μία βραδιά από τις καλύτερες της ζωής σου. Αυτός που σκαρώνετε μαζί σκανταλιές. Αυτός που βγαίνετε για γκόμενες και (μάντεψε) τις ρίχνει αυτός για σένα… Αυτός που σε κάνει να ζεις!
Ο εγγονός του βαρελά, που έκανε το Σαββόπουλος… Βουτσάς από τα «βούτσια» που έφτιαχνε ο παππούς του. Που δεν έγινε ηθοποιός, γεννήθηκε ηθοποιός! Γι΄αυτό και από τις περιπέτειες του στην οθόνη ως ναύτης πλάι στην Αλίκη ή ως Κλέαρχος στο «Κάτι να καίει», μέχρι την σκηνή του θεάτρου στην Επίδαυρο, ο Κώστας Βουτσάς αποτελούσε εγγύηση. Εγγύηση.
Ο Κώστας Βουτσάς έκανε τα μικρά μεγάλα και τα μεγάλα μέγιστα. Το ταλέντο του ήταν σαν την αγάπη. Το μοίραζε σε ταινίες και παραστάσεις κι αυτό αντί να ξοδευτεί, πολλαπλασιαζόταν.
Μερικές φορές ο Θεός μας φέρεται πολύ καλά. Και ότι μας άφησε τον Κώστα Βουτσά για περίπου 90 χρόνια εδώ κάτω, είναι η απόδειξη.
