Η αλήθεια είναι πως για μία χώρα που δίνει έμφαση στις αξίες της οικογένειας και της παράδοσης και έχοντας -προσπαθήσει- να μεταφέρει αυτό τον σκεπτισμό στις μετέπειτα γενιές, δεν τα έχουμε καταφέρει και τόσο καλά με τους γάμους. Ο διάσημος ψυχίατρος Αλμπερτ Έλις ήταν ίσως από τους ελάχιστους της εποχής του, που την δεκαετία του ’80 ανέφερε το διαζύγιο ως ένα «κοινωνικό φαινόμενο με ατομικές αλλά και οικονομικές προβληματικές πτυχές». Ήταν μία επαναστατική για την εποχή δήλωση, που αποσκοπούσε να αποδείξει πως δεν ήταν μόνο αυτό καθαυτό το ζευγάρι που βίωνε το πρόβλημα, αλλά και η τριγύρω κοινωνία που κολλούσε πάνω την τοξικότητα και την απαισιοδοξία της εποχής. Ό,τι δηλαδή βιώνουν οι Millennials αυτή την εποχή.
Τον Απρίλιο του 2019 μία έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ, μιλούσε για αύξηση των διαζυγίων στην Ελλάδα κατά 74%, με τα περισσότερα διαζύγια να προκύπτουν ανάμεσα στο 4ο και το 12ο έτος του έγγαμου βίου. Όλα αυτά έρχονται και δένουν μοναδικά με την ήδη άγρια κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι Millennials στη ζωή τους. Έχουν ήδη βιώσει πολιτικοκοινωνικές κρίσεις σε παγκόσμιο επίπεδο, παίρνουν χαμηλούς μισθούς, το μέλλον τους δείχνει αβέβαιο όσον αφορά μία μόνιμη εργασία που θα τους οδηγήσει ομαλά στη συνταξιοδότηση και οι σχέσεις τους δείχνουν εξίσου προβληματικές. Και παρότι τα παραπάνω δείχνουν εξαιρετικά μαύρα και απαισιόδοξα, έχουν μία καλή βάση.
«Η τοξικότητα μεταδίδεται στο ζευγάρι. Μία αβέβαιη δουλειά που σου προσφέρει λίγα χρήματα και σε έχει διαρκώς σε σύγχυση -που είναι η πλειοψηφία του τι συμβαίνει στην Ελλάδα αυτή την στιγμή- έχει επιπτώσεις στη σχέση σου. Έχει επιπτώσεις στην ερωτική συμπεριφορά ανάμεσα στο ζευγάρι, αλλά και στην σεξουαλική, μιας και το συσσωρευμένο στρες προκαλεί από κρίσεις πανικού μέχρι και το ξεκίνημα κατάθλιψης», σχολιάζει η ψυχολόγος Βενετία Αλεξοπούλου. «Σήμερα, οι περισσότεροι μάνατζερ που βρίσκονται σε επιχειρήσεις παθαίνουν στα ρεπό τους και τα Σαββατοκύριακα κρίσεις πανικού. Είναι η στιγμή που ο οργανισμός ηρεμεί και τα ψυχοσωματικά συμπτώματα βγαίνουν στην επιφάνεια. Η ψυχοπαθολογία στους γεννηθέντες την δεκαετία του ’80 είναι δέκα φορές πιο έντονη εξαιτίας των πολλαπλών αλλαγών που βιώνει η κοινωνία και που παρουσιάζει ένα κλίμα αβεβαιότητας. Είναι άλλωστε και ο λόγος που πολλά νέα ζευγάρια σκέφτονται για το αν πρέπει να κάνουν ή όχι παιδιά». Και καταλήγει. «Την δεκαετία του ‘80 οι ψυχοθεραπευτές πρότειναν στα ζευγάρια στην Αμερική να δουν συμβούλους γάμου ώστε να αντιμετωπίσουν την χρόνια πίεση που υπήρχε στο ενδοοικογενειακό περιβάλλον. Σήμερα, η μόνη λύση για τα νέα ζευγάρια είναι η ψυχοθεραπεία και η κατανόηση ανάμεσά τους. Διαφορετικά δεν θα μπορέσουν να συνεχίσουν».
Δεν το λες και τόσο αφύσικο που οι Millennials που επέλεξαν να παντρευτούν στα late 20’s τους, αντιμετωπίζουν αυτή την στιγμή ένα διαζύγιο. Βρίσκονται στα mid-30s τους, αντιμετωπίζουν θέματα με την εργασία τους και αν βρίσκεται ήδη ένα παιδί στη ζωή τους η κατάσταση γίνεται πιο αγχωτική. «Χώρισα περίπου 6 μήνες αργότερα αφού απολύθηκα. Η γυναίκα μου είχε δουλειά, εγώ έκανα κάποια έκτακτα πράγματα και τελικά βρήκα υπάλληλος σε περίπτερο. Δύο εβδομάδες μετά, η γυναίκα μου μου ζήτησε να χωρίσουμε γιατί δεν ήταν ερωτευμένη πια μαζί μου. Υποτίθεται πως όταν μία κρίση το ζευγάρι πρέπει να είναι ενωμένο αλλά αυτό δεν συνέβη σε μένα. Μπορώ όμως να πω με σιγουριά αυτό: η προηγούμενη δουλειά μου είχε μεγάλη επίπτωση στη σχέση μου» είπε στο Ratpack ο 38χρονος Γιώργος Σ. Το ερώτημα είναι τι συμβαίνει μετά στη ζωή ενός άντρα.
Προφανώς και η ζωή δεν τελειώνει στα 35 ή στα 40, αλλά σίγουρα τελειώνει ο χρόνος για λανθασμένες επιλογές. Ένας άντρας που βιώνει ένα διαζύγιο σε αυτή την ηλικία, μπορεί εύκολα να ξαναφτιάξει την ζωή του αλλά το άγχος είναι το διπλάσιο από εκείνο που είχε στα 30 του χρόνια. Το άγχος αυτό, δεν προκύπτει μόνο από την ασυμφωνία χαρακτήρων που ενδεχομένως να αντιμετωπίσει ξανά, αλλά το εχθρικό πλαίσιο μέσα στο οποίο καλείται να επιβιώσει. Και η αλήθεια είναι πως αυτή τη στιγμή, η ανθρώπινη κοινωνία δεν βρίσκεται και στα καλύτερά της.
Παγκόσμια οικονομική κρίση, διαζύγια, αβεβαιότητα: το τρίπτυχο της σημερινής δυστυχίας. Που κάθε άντρας έχει στο μυαλό του πριν και μετά το διαζύγιο και που σκέφτεται μήπως υπάρξει ξανά πρωταγωνιστής στο ίδιο έργο.
