Όπως έχεις αντιληφθεί, το απόλυτο must των ημερών είναι το «Once Upon a Time in Hollywood». Δύσκολα εντοπίζω άνθρωπο που να μην πλήρωσε εισιτήριο για να το δει, είτε είναι φαν Tarantino, είτε είναι από εκείνους που μέχρι πρόσφατα πίστευαν ότι είναι σπρέι για έντομα. Σε κάθε περίπτωση, και επειδή έγραψα για τους λόγους που εμείς οι γυναίκες τον αγαπάμε, δηλώνω ευθαρσώς ότι προφανώς και έχω ήδη παρακολουθήσει την ταινία, η οποία μου άρεσε μεν, δεν είναι η αγαπημένη μου δε, μιας και το «Inglourious Basterds» είναι στο μέρος της καρδιάς.
Το Ratpack ωστόσο το αποθέωσε το φιλμ.
Το θέμα δεν είναι αυτό. Η γνώμη μου μάλλον δεν έχει ιδιαίτερη βαρύτητα καθότι δεν είμαι κριτικός κινηματογράφου, αλλά το ερώτημα με την Margot Robbie είναι κάτι κοινώς αποδεκτό που εντοπίστηκε στην ταλαντούχα ηθοποιό και πιο συγκεκριμένα στον ρόλο της. «Γιατί είχε τόσες λίγες σκηνές και ατάκες το κορίτσι κύριε Tarantino;».
Αρχικά να αναφέρω ότι ο ίδιος ο Quentin, τοποθετήθηκε σχετικά, μιας και η αρνητική κριτική που δέχθηκε ήταν πρωτοφανής. Σε μία εποχή με νωπές τις μνήμες του σκανδάλου Weinstein και με τον ίδιο τον Tarantino να έχει στο παρελθόν κατηγορηθεί από την Uma Thurman ότι «προσπάθησε να την σκοτώσει» αναγκάζοντάς τη να γυρίσει μία επικίνδυνη σκηνή ενώ η ίδια είχε ζητήσει ντουμπλέρ, ήταν σχεδόν αναμενόμενο να απολογηθεί, μιας και το αντίθετο ουσιαστικά θα σήμαινε αποδοχή των κατηγοριών και παραδοχή του λάθους του. Είπε λοιπόν, ότι η Sharon Tate, ήταν ένα όμορφο και αγγελικό κορίτσι του Hollywood και έτσι έπρεπε να την παρουσιάσει. Η ταινία δεν είχε να κάνει με τη Sharon αλλά με τον Rick. Το γεγονός ότι εμφανίστηκε στην ταινία είναι γιατί η υπόθεση τοποθετείται την ίδια περίοδο με τη δολοφονία της –και μάλλον εξυπηρετούσε και το μήνυμα που ήθελε να περάσει ο σκηνοθέτης-. «Η Sharon είναι ένα φάντασμα στη γη. Ίσως να μην είναι καν στην ταινία, αλλά στις καρδιές μας» είπε. Και γιατί να μην τον πιστέψουμε;
Και αφού απολογήθηκε ο σκηνοθέτης, έχουμε και την απάντηση της Margot, η οποία λογικά, θα έπρεπε να είναι η κύρια δυσαρεστημένη. Κι όμως, δήλωσε ότι τον ρόλο τον λάτρεψε και ότι οι λίγες ατάκες της τη βοήθησαν να τον καταλάβει καλύτερα. Στο σημείο αυτό να πω, ότι η Margot πιθανότατα να μην ήταν ποτέ στην ταινία, αν δεν είχε γράψει η ίδια γράμμα στον Tarantino πριν χρόνια, ζητώντας του να συνεργαστούν γιατί τον θαυμάζει πολύ. Ο τολμών νικά. Όπως και ο επιμένων…
Και μπορεί η Margot να υπερασπίστηκε τον ρόλο της, δε συνέβη όμως το ίδιο και με τις γυναίκες που παρακολούθησαν την ταινία και κατέληξαν ότι το γυναικείο φύλο ήταν διακοσμητικό. Αφενός να υπενθυμίσω ότι η ταινία ήταν η ιστορία του Rick Dalton, και άρα αυτός θα ήταν και ο απόλυτος πρωταγωνιστής. Όπως ακριβώς στο «Kill Bill» η απόλυτη πρωταγωνίστρια ήταν η Uma Thurman-με το ίδιο σκεπτικό εκεί παραγκωνίστηκαν οι άντρες-. Προσωπική πάντως άποψη, είναι ότι η Margot ήταν εξαιρετική στον ρόλο της και υποδύθηκε υποδειγματικά την ενζενί η οποία ήταν ενθουσιασμένη με την αυξανόμενη επιτυχία της στο Hollywood. Άλλωστε, όταν δολοφονήθηκε ήταν μόλις 26 ετών, που σημαίνει ότι ήταν αρκετά νέα για να έχει τον ενθουσιασμό και τη λαχτάρα για το νέο και μεγαλειώδες.
Και κάτι τελευταίο: Υπήρξε έστω και μία ταινία του Tarantino, όπου δεν εμφανίστηκε σε μικρό ρόλο κορυφαίο όνομα του Hollywood; Άρα γιατί όλοι πέσαμε πάνω από την Margot και την Sharon της;
