Να ξεκαθαρίσω κάτι: Θεωρώ τις Πανελλήνιες τεραστίων διαστάσεων μαλακία. Τεραστίων. Είναι αντιπαιδαγωγικές, άδικες και εν τέλει ακατάλληλες για αυτό που ονομάζουμε το μέλλον της πατρίδας. Στο μυαλό μου, η πρόσβαση στην ανώτερη- όπως ονομάζεται- εκπαίδευση, στη μόρφωση έπρεπε να είναι απρόσκοπτη για όλους. Αυτό που θα έπρεπε να είναι απαγορευτικό είναι ο… θεσμός του αιώνιου φοιτητή. Δηλαδή: Μπείτε όσοι θέλετε στα Πανεπιστήμια αλλά αν στο πρώτο εξάμηνο τα έχετε φορτώσει στον κόκορα ή δεν μπορείτε να ακολουθήσετε το βηματισμό των υπολοίπων, πηγαίντε να κάνετε κάτι άλλο. Εδώ «ντοπάρουμε» τα παιδιά σαν άλογα κούρσας για να μπουν στο Πανεπιστήμιο και μετά τα αφήνουμε να… αράξουν!
Τα υποχρεώνουμε να παίξουν τη ζαριά της… ζωής τους σε 15-20 μέρες (που διαρκούν οι Πανελλήνιες) κατά τις οποίες δεν έχουν «δικαίωμα» ούτε να αρρωστήσουν και μάλιστα υπό καθεστώς τεράστιας πίεσης… Και μιλάμε για παιδιά 17-18 χρονών… Τρέλα. Πριν λίγες ώρες βγήκαν τα αποτελέσματα των φετινών Πανελληνίων. Κάποιοι μπήκαν στις Σχολές που επιθυμούσαν. Κάποιοι μπήκαν στις 3-4ες επιλογές τους. Κάποιοι πάλι, δεν πέρασαν πουθενά.
Γι’αυτά τα τελευταία παιδιά, η ζωή τους δεν γυρίζει στο μηδέν. Σε καμία περίπτωση. Και γιατί περπάτησαν την εμπειρία όλης αυτής της διαδικασίας αλλά και γιατί οφείλουν και πρέπει να βγουν πιο δυνατοί από το γεγονός ότι δεν πέτυχαν τον στόχο τους. Να βγουν πιο δυνατοί ώστε την επόμενη φορά που θα παλέψουν για κάτι να είναι πιο αποφασισμένοι και πιο σίγουροι για τον εαυτό τους. Εσύ που δεν μπήκες πουθενά, που δεν θα σε πάρει ο φίλος, ο συγγενής, ο γνωστός για τα «συχαρίκια», να ξέρεις ότι στο τέλος της ημέρας είσαι και εσύ κερδισμένος. Γιατί αυτό που σου φαίνεται τώρα βουνό, που σε πνίγει, είναι αυτό πάνω στο οποίο θα πατήσεις και θα χτίσεις το μέλλον σου… Μην σταματήσεις να προσπαθείς. Και κυρίως μην σταματήσεις να μορφώνεσαι. Να ανοίγεις το μυαλό σου… Γιατί εν τέλει, στο τέλος όλης της διαδρομής, αυτό που μετράει δεν είναι αν έπιασες μια καλή δουλειά αλλά αν αξιοποίησες αυτό που έχεις στο κεφάλι σου, στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό… Και στη ζωή σου θα συναντήσεις πολύ κόσμο με πτυχία που έμεινε… μπούφος και αντίθετα αμέτρητες περιπτώσεις που δεν πέρασαν ούτε απ΄έξω από Πανεπιστήμιο αλλά έζησαν με πραγματική Παιδεία. Επιτυχόντες με όλη τη σημασία της λέξης.
