Βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού, έξω σκάει ο τζίτζικας, πιθανότατα και μέσα, κι εσύ μετράς αντίστροφα για να πάρεις την καλοκαιρινή σου άδεια, και να ξεκουραστείς ή τουλάχιστον να είναι αυτός ο απώτερος σκοπός σου. Οφείλω να σου πω, ότι θα πρέπει να ευχαριστείς τη φύση που σε έκανε άντρα-κιμπάρη θα προσθέσω εγώ-γιατί κακά τα ψέματα, η αποστολή σου την περίοδο αυτή είναι πολύ πιο εύκολη σε σχέση με τη δική μας.
Προφανώς και δεν καταλαβαίνεις πού το πάω, αλλά το κάνω κυρίως για να σου κρατήσω το ενδιαφέρον-ίσως απλά να μου λείπει και η συγκροτημένη σκέψη, δεν ξέρω-. Έπειτα από αρκετά χρόνια παρατήρησης και σύγκρισης θα έλεγα, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι το καλοκαίρι έχει φτιαχτεί αποκλειστικά και μόνο για τον άντρα.
Από τη στιγμή λοιπόν που θα κλείσεις το mail και τον υπολογιστή του γραφείου, ξεκινάει και το αέναο αραλίκι. Για σένα, η περίοδος της άδεις, είναι μία μακρά περίοδος αξυρισιάς, βερμούδας, παντόφλας και καπελίνου γιατί αφενός βαριέσαι να χτενιστείς και αφετέρου θέλεις να προστατεύσεις το υπερπολύτιμο κεφαλάκι σου.
Όλα αυτά όμως ισχύουν μόνο για σένα, γιατί η κοπέλα σου, η αδερφή σου ή η κολλητή σου, περνάνε δύσκολα. Βλέπεις εμείς δεν μπορούμε να αποφασίσουμε μέσα σε 5 λεπτά αν θα πάμε για μπάνιο ή όχι, μιας και υπάρχει μία σειρά ενεργειών οι οποίες πρέπει απαραιτήτως να πραγματοποιηθούν. Εκεί που εσύ θα φορέσεις τη βερμούδα και θα βγεις, εμείς θα πρέπει να φροντίσουμε την αποτρίχωσή μας, να τσεκάρουμε το πεντικιούρ μας, να τρίψουμε τη φτέρνα με μανία, να είμαστε αρκετά τυχερές ώστε να πετύχουμε στο ίδιο συρτάρι το ίδιο μαγιό πάνω κάτω, και φυσικά να βάλουμε στην τεράστια τσάντα μας, όλα αυτά που ΣΙΓΟΥΡΑ θα χρειαστούν μετά: Αντηλιακό σώματος, προσώπου, μαλλιών, λάδι μαυρίσματος, κάτι για ενυδάτωση, λαστιχάκια για τα μαλλιά, ένα επιπλέον μαγιό και φυσικά αποσμητικό γιατί δεν μας αρέσει και να μυρίζουμε.
Και ο γολγοθάς συνεχίζεται και ίσως κορυφώνεται στην παραλία. Καμία γυναίκα δεν μπορεί να τη βγάλει στην καρέκλα πίνοντας μπύρα. Πρέπει να υπάρξει ξαπλώστρα, γιατί πρέπει να υπάρξει και μαύρισμα-δε θέλω να σκέφτομαι το ενδεχόμενο της σκιάς-. Και άντε και τα βρίσκουμε όλα αυτά… ξέρεις τι είναι να κάθεσαι κάτω από τον ήλιο για να κάνεις το tanning το σωστό με 40 βαθμούς; Θα μου πεις τα ήθελες και τα έπαθες. Και να είμαι εγώ η γαλακτερή μέσα σε μία λαοθάλασσα σοκολατένιων κυριών; Επουδενί! Οπότε σφίγγεις τα δόντια και υπομένεις τα δεινά που κάθε χρόνο σε κερνάει το καλοκαιράκι.
Για να μη μιλήσω για την ώρα της βουτιάς. Φήμες λένε ότι είναι οι στιγμές που η ανάσα κόβεται και η κοιλιά ρουφιέται άνευ όρων. Πώς δείχνω; Μήπως τα μαγιό μου έχει στραβοκαθίσει από πίσω; Τελικά να το βρέξω το μαλλί;
Και έρχεται η ρημαδο-ώρα της φωτογραφίας. Που κάνεις το λάθος να ζητήσεις να σε βγάλουν μία πόζα. ΜΙΑ ΠΟΖΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ να στείλεις στη φίλη σου που είναι ακόμα στην πόλη. Και πώς κάνεις έτσι τελοσπάντων λες και σου ζητήσαμε και τα δύο σου νεφρά; Δηλαδή όλες αυτές που ανεβάζουν στο Instagram συνέχεια σταματούν αγνώστους για να τις φωτογραφίσουν; Και κάπου εκεί επέρχεται ο τσακωμός και δεν μας λυπάσαι που έχουμε ηλίαση και πρέπει να φωνάζουμε;
Γι’ αυτό σου λέω… Είσαι τυχερός που γεννήθηκες άντρας!
