Η σημερινή ημέρα είναι σημαντική για τα τηλεοπτικά δεδομένα. Είναι μία ημέρα που από εδώ και στο εξής, δεν έχουμε να περιμένουμε κάτι καινούργιο από το Game of Thrones – τουλάχιστον από την συγκεκριμένη ιστορία. Είναι μία ημέρα που δεν θα ξαναενθουσιαστούμε με κάποιο teaser ή κάποια σκηνή με τους αγαπημένους πρωταγωνιστές, καθότι ένα τεράστιο saga που σημείωσε απρόσμενη επιτυχία, έφτασε στο τέλος του. Τι σημαίνει όμως αυτό για την γλυκόπικρη γεύση που άφησε;
Ως επί το πλείστον, οι κριτικές που αφήνει πίσω της η 8η σεζόν δεν είναι καλές. Ή τουλάχιστον από αυτά που προκύπτουν, δεν είναι οι κριτικές που θα ήθελε να αφήσει πίσω της μία σειρά μετά το μεγάλο της φινάλε. Το πως ο καθένας μας την κατατάσσει και το πόσα διαφορετικά συναισθήματα του βγάζει, είναι κάτι τελείως διαφορετικό και σεβαστό. Οφείλουμε όμως όλοι να αναγνωρίσουμε κάτι για το μεγάλο χαρτί του ΗΒΟ. Πως το Game of Thrones υπήρξε ένα παγκόσμιο πολιτιστικό φαινόμενο, που ένωσε τους ανθρώπους από άκρη σε άκρη και δημιούργησε έναν υπέροχο κόσμο για να χαθούμε μέσα του. Γιατί πράγματι ταξιδέψαμε και χαθήκαμε, τόσο στις καλές όσο και στις κακές στιγμές της σειράς. Από ένα σημείο και μετά, όσο και αν γκρινιάζουμε -και εγώ πρώτους από όλους- οφείλουμε να αναγνωρίσουμε την παρακαταθήκη που αφήνει πίσω του.
Γιατί πίσω από τους Κόκκινους Γάμους και την Μάχη των Μπάσταρδων, την πολιορκία του King’s Landing και την μάχη της Μεγάλης Νύχτας, όπως όλα τα παραπάνω είναι παιδιά της έμπνευσης παλιών ιστοριών που γοήτευσαν τον George R.R. Martin, θα αποτελέσουν με την σειρά τους έμπνευση για όσους θα γράψουν στο μέλλον. Το αν η προσπάθεια θα είναι αξιόλογη ή όχι, πρόκειται για ένα τελείως διαφορετικό κομμάτι που δεν θα έπρεπε να μας απασχολεί. Αυτό όμως που πρέπει να μας απασχολεί, είναι πως χρειαζόμαστε εκεί έξω προσπάθειες και φαντασία που να εμπνέουν τους ανθρώπους. Είναι ο μοναδικός δρόμος ανθρωπολογικά, για να γινόμαστε καλύτεροι. Ας κρατήσουμε λοιπόν αυτό. Ας κρατήσουμε την άριστη επιλογή των χαρακτήρων και πόσο βαθιά μπήκαν στους ρόλους τους. Το πόσα νέα παιδιά αναδείχθηκαν μέσα από τη νέα σειρά και έδειξαν την διαφορά της κουλτούρας που υπάρχει ανάμεσα στην χολιγουντιανή και την αγγλική σχολή. Ας κρατήσουμε τους διαλόγους και την ατμόσφαιρα των χαρακτήρων γύρω από αυτούς. Τις αιματηρές μάχες που ξεπέρασαν τα δεδομένα παραγωγής και έθεσαν νέες βάσεις στις τηλεοπτικές σειρές. Τα ειδικά εφέ και τις εξαιρετικές τοποθεσίες που αποτέλεσαν αφορμή για να χτιστούν οι μυθικές τοποθεσίες. Όλα τα παραπάνω δεν σβήνονται με μία κακή σεζόν. Δεν σβήνονται γενικά. Είναι μία αφορμή να θυμηθούμε τι κάνουν οι καλοστημένες ομάδες.
Όσο για τώρα; Πριν ξεκινήσει η όλη αναμπουμπούλα με τα sequels, αυτό που μπορεί κανείς να δει στο άμεσο μέλλον είναι το τελευταίο βιβλίο του George R.R. Martin, Winds of Winter. Ξέρουμε ήδη πως δεν θα έχει σχέση με το φινάλε της σειράς και ενδεχομένως να ευχαριστήσει όλους όσοι δεν βρήκαν αυτό που ήθελαν στα τελευταία επεισόδια. Και οι μάχες που χτίζει στο μυαλό η ανθρώπινη φαντασία, δεν συγκρίνεται με κανένα ειδικό εφέ και κανένα συνεργείο εκεί έξω.
Αντίο λοιπόν Game of Thrones. Αφήνεις πίσω σου 47 βραβεία Primetime Emmy, 5 υποψηφιότητες για Χρυσές Σφαίρες και τον Peter Dinklage να έχει αρκετά τρόπαια -και όχι μόνο- για να νιώσει υπερήφανος.
Θα μας λείψεις.
