Μία κοπέλα στο Αρκάνσας των Η.Π.Α. έπεσε από ένα ύψωμα 30 μέτρων, στην προσπάθειά της να ποζάρει για μια φωτογραφία. Η Andrea Norton, 20 χρονών, έχασε τη ζωή της για μια φωτογραφία. Το γράφω ξανά, για να γίνει κατανοητό. Σε μια εποχή συνεχούς προβολής από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η τέλεια φωτογραφία που θα αυξήσει την δημοτικότητά μας, μοιάζει επιτακτική. Πρέπει επιτέλους να παραδεχτούμε πως η χρήση των social media καταλαμβάνει σημαντικό χώρο και χρόνο στη ζωή μας. Χωρίς την κατανόηση και παραδοχή της κατάστασης, δεν υπάρχει γιατρειά. Γενικότερα, δεν ξέρουμε αν υπάρχει μία.
Έτσι, φτάνουμε στο σημείο να παίρνουμε ρίσκα, όπως πήρε και η Andrea, για να καταφέρουμε την τέλεια λήψη. Όταν εκείνη πραγματοποιηθεί, περνάει από φίλτρα και συνέχεια να βγαίνει στην επιφάνεια, έτοιμη να τραβήξει την προσοχή του κοινού. Την επιβεβαίωση πως οι γύρω μας γνωρίζουν την ύπαρξή μας, αυτό θέλουμε και πλέον είναι γνωστό.
Για να ικανοποιήσουμε τον ναρκισσισμό μας, όσο πιο extreme είναι μια φωτογραφία, τόσο το καλύτερο. Ξέρεις τι έχει προταθεί από κάποιες χώρες και ήδη εφαρμόζεται; Να απαγορεύονται οι selfies σε συγκεκριμένες περιοχές όπως στα ψηλά σημεία βουνών, σε ψηλά κτίρια και σε λίμνες. Ο λόγος; 259 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους από το 2011 μέχρι το 2018 γιατί προσπάθησαν να απαθανατίσουν τον ίδιο τους τον εαυτό. Είναι άρρωστο και όσο περνούν τα χρόνια, η κατάσταση γίνεται χειρότερη. Από τους 259 θανάτους, μόνο οι 3 ήταν το 2011. Κάνε την πρόσθεση.
Ένας από τους λόγους που ο αριθμός ανεβαίνει, είναι γιατί ποτέ ένας τέτοιος θάνατος δεν ονομάζεται με αυτόν τον τρόπο, δηλαδή: «Θάνατος στην προσπάθεια μιας φωτογραφίας». Λογικό. Όσο σκληρό και αν ακούγεται, είναι ντροπιαστικό να χάνεις τη ζωή σου γιατί ήθελες να εντυπωσιάσεις κάποιον μέσω του κινητού σου. Σκέψου να σε θυμούνται ως τον τύπο που πέθανε γιατί ανέβηκε σε μια κολώνα παριστάνοντας το άγαλμα. Κάτι ακόμα που θα έπρεπε να μας ανησυχεί, είναι πως το 72.5% των ατόμων που έχασαν τη ζωή τους από μια selfie, είναι άντρες. Αξίζει; Σίγουρα όχι.