Το Κατάρ δεν το λες ακριβώς και «λίκνο του πολιτισμού» ή «κοιτίδα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Οι ομοφυλόφιλοι και οι Εβραίοι δεν θα λέγαμε ότι είναι ιδιαίτερα αγαπητοί εκεί, αλλά ειδικά οι γυναίκες θα λέγαμε πως έχουν την τιμητική τους. με τον εντελώς λάθος τρόπο. Με τον πιο απάνθρωπο. Διότι όχι απλά θεωρούνται πλάσματα «Β Κατηγορίας», όχι απλά δεν έχουν ίσα δικαιώματα με τους άντρες, αλλά αντιμετωπίζονται περίπου ως ιδιοκτησία. Ως αντικείμενο που κατέχει ο άντρας - σύζυγος - αφέντης.
Ο κοινωνιολόγος Αμπντ Αλ-Αζίζ Αλ Καζράι Αλ Ανσάρι, δεν έχει απλά ένα μαγευτικό όνομα. Είναι «φίρμα» στον μουσουλμανικό κόσμο, διότι λέει πράγματα που πολλοί μουσουλμάνοι τρελαίνονται από τη χαρά τους όταν ακούνε. Όπως για παράδειγμα ότι οι γυναίκες της Δύσης είναι πόρνες, λόγω του τρόπου που ντύνονται, βάφονται και κυκλοφορούν, λόγω του ότι οδηγούν, ψηφίζουν, πάνε στα γήπεδα, χορεύουν και πίνουν αλκοόλ και έχουν - άκουσου, άκουσον! - ίδια δικαιώματα με τους άντρες. Απίστευτα πράγματα! Επίσης ότι οι άντρες είναι οι ηγέτες, οι μάνατζερ εταιρειών και οι γυναίκες ένα κομμάτι ιδιοκτησίας, ένα ανώριμο πλάσμα που πρέπει να το κάνουν να πειθαρχεί και να το βάζουν στον ίσιο δρόμο.
Ο άνθρωπός μας λοιπόν, δεν τα γουστάρει κάτι τέτοια ευρωπαϊκά και «φιλελέ», οπότε είπε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και να θυμίσει στο μουσουλμάνο το σωστό τον πρόστυχο, ποιος είναι ο σωστός τρόπος να δέρνει τη γυναίκα του. Θα αναρωτιόταν κάποιος «μα υπάρχει σωστός και λάθος τρόπος να δέρνεις τη γυναίκα σου; Δεν είναι λάθος να δέρνεις τη γυναίκα σου;», αλλά η απάντηση θα ήταν τεκμηριωμένη και επιστημονική: «Αγαπητοί θεατές, όσοι είναι παντρεμένοι, θα ήθελαν να γνωρίζουν πώς πρέπει να δέρνουν τις γυναίκες τους. Είναι υποχρεωτικό να δέρνετε τη γυναίκα σας; Πρέπει ένας άντρας να δέρνει τη γυναίκα του κάθε μέρα; Όχι».
Ένα μπουμπούκι ελπίδας πήγε να ανθίσει. Όχι αγαπητέ μουσουλμάνε, δεν είναι υποχρεωτικό να δέρνεις καθημερινά τη γυναίκα σου. Ο αγλαός Αλ Ανσάρι βάζει τα πράγματα στη σωστή τους βάση. «Ο άντρας, ως αρχηγός της οικογένειας, πρέπει μερικές φορές να ασκεί την εξουσία του δέρνοντας τη γυναίκα του. Να την κάνει να πειθαρχεί από αγάπη». Με αγάπη και προσοχή όμως, όπως επισημαίνει, με ξυλοδαρμό ελαφρύ και σχετικά ανώδυνο, ώστε να γυναίκα να νιώθει στο πετσί της την αρρενωπότητα του αρσενικού και να αγκαλιάζει τη δική της θηλυκότητα. Στο βίντεο που ετοίμασε μάλιστα, κάνει και αναπαράσταση του σωστού τρόπου που πρέπει να δέρνεις την κυρά σου, χρησιμοποιώντας για κασκαντέρ ένα αγόρι, το οποίο χτυπά στους ώμους, αρπάζει και κουνάει με δύναμη και του φωνάζει δυνατά γλυκές κουβέντες όπως «σου είπα να μην φύγεις από το σπίτι! Πόσες φορές πρέπει να σου το πω;»
Κι επειδή ο Αλ Ανσάρι είναι κατά βάθος ένας δανδής, επισημαίνει πως απαγορεύεται ο άντρας να γρονθοκοπεί τη γυναίκα και δεν πρέπει επ ουδενί να τη χτυπά στο πρόσωπο. Υποθέτω για να μην έχει σημάδια και καταλάβουν όσοι τη βλέπουν ότι τρώει ξύλο, αλλά πού να ξέρουμε εμείς, που δεν έχουμε τη σοφία του Αλ-Ανσάρι; Και κλείνει αυτή τη διατριβή του στους καλούς τρόπους, λέγοντας «σε κάποιες αρέσει να έχουν δεσποτικούς, βίαιους άντρες, με κύρος και δύναμη».
Κατάρ κυρίες και κύριοι: κελεμπίες, πανάκριβα αυτοκίνητα, κτίρια που κόβουν την ανάσα περισσότερο κι από την αποπνικτική ζέστη, υπέροχα ρούχα, ρολόγια με διαμάντια και ρουμπίνια, τουαλέτες φτιαγμένες από χρυσό και ξενοδοχεία δεκάδων αστέρων. Και γυναίκες που κυκλοφορούν με χαμηλωμένο βλέμμα. Τώρα, ξέρεις: δεν είναι από συστολή ή σεμνότητα, είναι επειδή «ξέρουν τη θέση τους». Είναι από τον «ελαφρύ και σχετικά ανώδυνο ξυλοδαρμό» ή από τον όχι και τόσο ελαφρύ ή τόσο ανώδυνο, μη νομίζετε ότι όλοι οι Καταριανοί ακολουθούν κατά γράμμα τις οδηγίες - κατευθύνσεις, ή μπορούν να συγκρατήσουν την οργή, τη δύναμη ή τα άγρια ένστικτά τους. Κατάρ: η χώρα όπου όλα μπορούν να συμβούν - αν είσαι γυναίκα, συνήθως τα χειρότερα…Καμία Παγκόσμια Οργάνωση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ή τα Δικαιώματα της Γυναίκας άραγε ακούει ή είναι απασχολημένη βλέποντας τσάντες και φορέματα στις βιτρίνες και highlights με τον Εμπαπέ και τον Νεϊμάρ;
