Δεν ξέρω πόσο διαρκεί αυτό το βίντεο με τις δηλώσεις του ταξιτζή στο Ελληνικό. Του αυτόπτη μάρτυρα, της δολοφονίας μιας γυναίκας από τον σύντροφο της, που εν συνεχεία αυτοκτόνησε. Για την ακρίβεια του ανθρώπου που αποτέλεσε την τελευταία της ελπίδα να ζήσει… Στα δευτερόλεπτα που διαρκεί αυτό το βίντεο, με όσα άκουγα, ένιωσα όλα τα συναισθήματα που μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος. Σοκ, έκπληξη, οργή, αγανάκτηση, λύπη, θλίψη ακόμη και… θυμηδία, ως τελευταία άμυνα σε αυτά που άκουγα. Πολλές φορές δεν πίστευα ότι ήταν πραγματικό το βίντεο. Η τόσο μεγάλη σύνδεση της ζωής με τον οθόνη έχει και τα καλά της. Βλέπεις κάτι και λες, «μπα δεν είναι αλήθεια, έργο βλέπω»…
Πώς να πιστέψεις δηλαδή, ότι ένας άνθρωπος, ένας άντρας, βλέπει μια γυναίκα μέσα στα αίματα να μπαίνει στο αυτοκίνητο του και η πρώτη σκέψη του είναι… θα μου κάνει το ΤΑΞΙ σκατά! Και η πρώτη του αντίδραση να της ανοίξει την πόρτα (!) και να της ζητήσει να βγει έξω (!!!). Προσέξτε. Επαναλαμβάνω το στόρι για να ξέρουμε τι έχει γίνει. Μια γυναίκα, χτυπημένη από όπλο, ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου σου, μπαίνει μέσα και εσύ αντί να κάνεις κάθε δυνατή προσπάθεια για να τη σώσεις ή τουλάχιστον να προσπαθήσεις για αυτό, σκέφτεσαι τον… λεκέ από τα αίματα και την βγάζεις έξω από το αυτοκίνητο. Μετά μάλιστα, περιγράφεις και το σκηνικό ως κάτι απόλυτα φυσιολογικό, στις κάμερες:
«Η κυρία μπήκε στο αυτοκίνητο και ήταν γεμάτη αίματα. "Με σκότωσε, με σκότωσε" είπε. Δεν φαινόταν πού ήταν χτυπημένη. Πήγα δεξιά στη θέση του συνοδηγού και ανοίγω την πόρτα και λέω "κυρία βγείτε έξω". Τότε ακούσαμε δύο κρότους. Από όπλο, κάτι ήταν. Μόνο η γυναίκα βγήκε έξω, δεν είδα τον άνδρα. Ήταν αρκετά χτυπημένη».
Αυτά είπε πάνω-κάτω ο τύπος, θεωρώντας απόλυτα φυσιολογική την αντίδραση του. Πατήστε το play για να τα δείτε. Ακούς εκεί να μπει μέσα η άλλη, ετοιμοθάνατη να του λερώσει το ΤΑΞΙ.
Θαρρώ πως έχουμε πιάσει πάτο. Δεν έχει παρακάτω. Κι αυτό είναι το μόνο θετικό. Γιατί τώρα θέλοντας και μη, θα πάμε κάποια στιγμή, μέσα στον αιώνα, προς τα πάνω. Ακόμη και αν πατήσουμε πάνω σε πτώματα.
Κάτι ακόμη: Φίλε μου, ταξιτζή. Επειδή κατανοώ την αγωνία σου, googlαρα λίγο «πως βγαίνει ο λεκές από αίμα». Δοκίμασε με κρύο νερό και αν επιμένει, κάνε και μια προσπάθεια με αμμωνία.
Για το λεκέ της μισανθρωπιάς, δεν βρήκα κάτι. Μάλλον δεν βγαίνει με τίποτα.
