Ολόκληρη η τριλογία των Episodes I, II, III αντιμετωπίστηκε από το κοινό σαν εκείνο το sequel της καλής ταινίας που δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες της αρχικής ταινίας. Ως prequel θεωρήθηκε αναγκαίο κακό γιατί αυτό υποννοούσε η αρίθμηση της αρχικής τριλογίας. Ο George Lucas χρωστούσε κάποιες εξηγήσεις για το σύμπαν των Star Wars, και η δημιουργία του Darth Vader ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Η επιστράτευση του Christopher Lee εντάχθηκε στο πλαίσιο της παράθεσης των απαιτούμενων εξηγήσεων σαν ένα prequel του ίδιου του Darth Vader. Ως αγαπημένος μαθητής του Yoda ήταν άριστος γνώστης της Δύναμης, αλλά και του φωτόσπαθου. Η αδυναμία του να συμβαδίσει με τους αργούς γραφειοκρατικούς ρυθμούς του συμβουλίου των Jedi τον οδήγησε σε μια σταδιακή αποξένωση από αυτό.
Οι προθέσεις του, όπως συνήθως συμβαίνει συνήθως με όλες αυτές τις περιπτώσεις, ήταν αγαθές, αλλά όπως συμβαίνει ακόμα πιο συχνά, οι αγνές προθέσεις είναι το καύσιμο των διαβολικών. Η πολιτική φιλοδοξία του Count Dooku τον άφησε έκθετο στη φιλοδοξία του Palpatine και το μονοπάτι προς τη σκοτεινή πλευρά της Δύναμης μόλις είχε ανοίξει.
Παρά τον σκοτεινό του ρόλο, η θέση του δεν είναι ξεκάθαρα σκοτεινή. Η ικανότητά του να δρα στις σκιές, αλλά και στη σφαίρα της διασημότητας, τον κάνει να μοιάζει περισσότερο με έναν διπλό πράκτορα. Όσο ο Palpatine διολισθαίνει στον Darth Sidious, o Christopher Lee παραμένει Count Dooku. Το νέο του όνομα ως Sith Lord, Darth Tyrannus, δεν ακούγεται όσο συχνά αξίζει στον ρόλο του. Ίσως είναι ενδεικτικό των αγαθών του προθέσεων μέχρι το τέλος. Τόσο ο τίτλος του Κόμη, όσο και αυτός του Τυράννου, ναι μεν εμπεριέχουν το υπονοούμενο του εμβληματικού Δράκουλα, αλλά περισσότερο θέλουν να δώσουν το λεπτό εκείνο όριο μεταξύ των αγαθών προθέσεων και της αντιδημοκρατικής διαφθοράς.
Πώς το Star Wars έγινε μέρος της ζωής μας;
Ως χαρισματικός πολιτικός με μεγάλη γνώση της Δύναμης, ήταν Padawan από νήπιο, δίνει ένα εξαιρετικό δείγμα των ικανοτήτων του στον διάλογό του με τον αιχμάλωτο Obi-Wan Kenobi. Η χειραγώγηση και η σαγήνη της Δύναμης εκτυλίσσεται μακιαβελικά μπροστά στον ανήμπορο Kenobi και το βαθύ μπάσο της φωνής του Lee ήταν το μοναδικό στοιχείο που θα μπορούσε να κλονίσει την πίστη του. Η ηλικία του Lee στον ρόλο του εκπροσώπου της σκοτεινής πλευράς της Δύναμης, έδωσε την ευκαιρία στον Lucas να αναδείξει το περιεχόμενο της ισχύος της πέρα από τα στενά όρια της φυσικής ρώμης.
Ως επικεφαλής του στρατού της Συνομοσπονδίας δεν έκρυψε ποτέ τις προθέσεις του έχοντας μια πολύ πιο έντιμη και ξεκάθαρη θέση σε σχέση με τον Palpatine. Αυτή η εντιμότητα ήταν η θανατική του καταδίκη. Η προσταγή του Palpatine στον Anakin να τον σκοτώσει είναι ο ορισμός της προδοσίας. Ως εκκολαπτόμενος Sith Lord, ο Anakin προχωρά σε ένα είδος πατροκτονίας, θυμίζοντας τον Βρούτο, του οποίου οι τελευταίες λέξεις στον Ιούλιο Καίσαρα ήταν οι “sic semper tyrannis”, δηλαδή αυτό αξίζει στους τύραννους, μια τελευταία νύξη στον τίτλο του Count Dooku σαν Sith Lord.
Εμείς πάντως θα θέλαμε πολύ να δούμε αυτόν τον Sith Lord σε ταινία ή σειρά.
O Count Dooku ήταν πολύ καλός για να μείνει ζωντανός και ο ιδεαλισμός του τον τύφλωσε απέναντι σε αυτό που ερχόταν. Αποδεχόμενος την αποστολή του Sidious να φτιάξει τον στρατό των κλώνων με την πρόσληψη του Jango Fett, έκανε διπλή χάρη στον ραδιούργο Palpatine. Κάθε δικτάτορας για να καταφέρει να πείσει τις μάζες να του ενεχειρίσουν την απόλυτη εξουσία πρέπει πρώτα να τους πείσει ότι θα τους προφυλάξει από κάποιον εχθρό. Το αν ο εχθρός είναι υπαρκτός ή όχι μικρή σημασία έχει.
Ο Count Dooku έδωσε στον Palpatine τη ευκαιρία να δείξει ότι όχι μόνο η δημοκρατία κινδυνεύει, αλλά και ότι είναι ανίκανη να προστατεύσει τον εαυτό της. Αυτό είναι ίσως και το μεγαλύτερο μάθημα που δίνει ο Christopher Lee στο κοινό μέσα από την αλληγορία της σκοτεινής πλευράς της Δύναμης. Ο ιδεαλισμός πάντα θα υπονομεύει τον σκοπό, όσο καλός κι αν είναι. Η προδοσία όσο γοητευτική κι αν είναι, τελικά θα γυρίσει πίσω σαν μπούμερανγκ σε αυτόν που θα προσπαθήσει να βάλει ένα φρένο. Η ιστορία της προδοσίας, και η πορεία των Sith Lords είναι μόνο ένα παράδειγμα αυτής, δείχνει ότι πρέπει να είσαι εντελώς αποκτηνωμένος και να συνεχίσεις να προδίδεις τους γύρω σου αν θες να κρατηθείς στην επιφάνεια.
Ο Darth Sidious τον πρόδωσε γιατί δεν είχε άλλη επιλογή αν ήθελε να επιβιώσει και ο ίδιος. Η εκτέλεσή του από τον Anakin άφησε τον Sidious μόνο και αδιαμφισβήτητο ηγέτη της σκοτεινής πλευράς και ταυτόχρονα ήταν το κομβικό σημείο στο Revenge of the Sith που περιμέναμε σε ολόκληρη την τριλογία. To μίσος με το οποίο πλημμύρισε ο Anakin, ήταν η κερκόπορτα που τον οδήγησε στην σκοτεινή πλευρά της Δύναμης. Με άδεια τη θέση του Νο2 στη συνωμοσία ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για τον Darth Vader και καταφέραμε να προσδιορίσουμε με απόλυτη ακρίβεια τη γέννηση του μεγαλύτερου Sith Lord.
Το πέρασμα και η κορύφωση της ύπαρξης του Count Dooku από τα Star Wars έδωσαν σε μία πρώτη ανάγνωση τις απαντήσεις που ψάχναμε για τη δημιουργία του Darth Vader, αλλά επειδή ακριβώς ήταν ο Christopher Lee πίσω από αυτή τη αλληλουχία γεγονότων δόθηκε κι ένα πολύτιμο βάθος στην αποκάλυψη.
Ο Christopher Lee εισάγοντας στοιχεία σεξπιρικής τραγωδίας στην ερμηνεία του, κάθε φορά που μπήκε στο πετσί κάποιου «κακού» έβγαλε με χειρουργική ακρίβεια το προσωπείο της καρικατούρας που τους ακολουθεί στερεοτυπικά. Ειδικά σαν Francisco Scaramanga στο The Man with the Golden Gun, έδωσε τον αντικειμενικά καλύτερο Bond Villain. Ήταν ο μοναδικός που δεν είχε κάποιο παρανοϊκό σχέδιο αφανισμού του πλανήτη ή κάποιο άλλο παρόμοιο ναπολεόντειο σύνδρομο. Σαν βιβλίο ήταν και το τελευταίο του Ian Fleming. Ο ίδιος ο Fleming σαν να γνώριζε πως αν κάποιος μπορούσε να σκοτώσει τον Bond, τότε θα ήταν μόνο κάποιος που θα του έμοιαζε, και όχι κάποιος κλασικός Bond Villain.
Ο Darth Vader έχει δικαίως τα πρωτεία στο πάνθεον των κακών της ποπ κουλτούρας. Η δημιουργία του δεν θα μπορούσε να είναι αποτέλεσμα τυχαίων γεγονότων και συμπτώσεων. Η θυσία του Darth Tyranus συμπυκνώνει τον θάνατο των πιο εμβληματικών κακών μαζί και είναι το λίπασμα για να ανθίσει το ρόδο του κακού του Darth Vader. O Darth Vader είναι τόσο μεγάλος villain γιατί έχει μέσα του κάτι από τον Francisco Scaramanga και από τον Κόμη Δράκουλα, έχει κάτι από τον Christopher Lee κι ας μην έχει πρόσωπο.
Πολλά κείμενα σε περιμένουν στο αφιέρωμα του Ratpack.gr, κάνοντας κλικ στην παρακάτω φωτογραφία:
