Γράφει ο Στέλιος Παπαγρηγορίου
Δεν είναι να απορείς που τα έπιπλα είναι όλα οικεία εδώ μέσα. Ακουμπάς στο ζεστό ξύλο και ζεις ξανά εκείνη την εποχή που όλα ήταν σωστά, ίσως πιο μαζεμένα, αλλά νόστιμα και γουστόζικα.
Όλη μέρα έξω να γυρνάς, μέσα στη λιακάδα ενός Σαββατιάτικου πρωινού, ξέγνοιαστος και έτοιμος να κάνεις ωτοστόπ, δεν ξέρεις πού πηγαίνεις αλλά ακούς το στομάχι σου που γουργουρίζει σαν τρελό, ξέρεις πως στο σπίτι της θείας σου θα βρεις αυτό που ψάχνεις, όπως πρέπει να είναι, με τις σωστές δόσεις αγάπης.
Σου φαίνονται όλα πλέον βαρετά και χωρίς νόημα; Θέλεις πάλι να γυρίσεις πίσω τον χρόνο και να δεις πώς μαγείρευαν παλιά; Δεν είναι δύσκολο, το σπίτι της θείας είναι πάντα ανοιχτό. Μετά από μία δύσκολη μέρα στον δρόμο, τα είδες όλα, γύρισες πίσω τον χρόνο για άλλη μία φορά, είσαι χαρούμενος που επιτέλους θα αποζημιωθείς, το στομάχι σου ζητάει το κλασικό φαγητό που έχεις αγαπήσει. Εκείνη τη γλυκιά φροντίδα των περασμένων δεκαετιών, χωρίς άγχος, χωρίς πίεση.
Ευτυχώς καβαλάς το σωστό αυτοκίνητο τη σωστή στιγμή, εκεί που λες πως μπορεί κανείς να μην με περιμένει στο σπίτι σήμερα, ίσως η θεία να έχει βγει έξω ή να έχει πέσει για ύπνο, εσύ όμως ακούς τον ρυθμό του στομαχιού σου, πραγματικά θυμάσαι την κουζίνα της, μία δύσκολη μέρα έξω, να γυρίζεις ανέμελος μέσα στα λουλούδια των άγνωστων προαστίων, κάτω από τα μεγάλα δέντρα, και είσαι τυχερός που θα γυρίσεις σε ένα καλοστρωμένο τραπέζι, μπροστά από ένα πιάτο με νόστιμο φαγητό, ταξιδεύεις πίσω στον χρόνο, ασταμάτητα, αιώνια λιγούρης για κάτι καλό.
Πώς κυλούσε η καθημερινότητα πριν από 70 χρόνια στους δρόμους που περπατάμε σήμερα; Τι συζητιόταν στα καφενεία; Τι έγραφαν τα περιοδικά για τη μόδα; Πώς διασκέδαζαν οι Αθηναίοι πριν από εμάς; Τι τρώγανε; Μα ξέρεις καλά τι τρώγανε… Αυτό το ξέρεις.
Δες ξέρεις ακριβώς τι θα γίνει, αλλά υποψιάζεσαι. Μόνιμο σημείο αναφοράς η κουζίνα της θείας, το καταφύγιό σου. Προσπαθείς να την πείσεις να σε μάθει να μαγειρεύεις σαν αυτή αλλά εκείνη όλο το αποφεύγει, λες και δεν θέλει να μαρτυρήσει ένα αιώνιο μυστικό… Ήταν ακόμη μικρή κοπέλα όταν της μάθαινε η μάνα της να μαγειρεύει, μία τέχνη αναλλοίωτη.
Μπαίνεις στο σπίτι της, όλα είναι τόσο οικεία, τα ζεστά χρώματα, τα σεμεδάκια στα τραπέζια, τα γυαλικά στο σκρίνιο, η παχιά μοκέτα, οι γάτες που τριγυρίζουνε στην αυλή και κάθονται στο παράθυρο, στην κουζίνα με τον μαρμάρινο νεροχύτη γουργουρίζουν οι κατσαρόλες και ατμίζουν το σύμπαν σου με απίστευτες μυρωδιές. Η θεία είναι ήδη εκεί, όρθια με τη ποδιά της, όπως τότε, τη βλέπεις όπως τις φωτογραφίες τώρα, σαν μικρό κορίτσι που μαθαίνει την τέχνη της. Μυρίζει η καλύτερη σάλτσα του κόσμου, έχει γεμίσει τα ρουθούνια σου. Την παρακαλάς να σου δώσει να δοκιμάσεις λίγο με το κουτάλι, εκείνη δεν σε αφήνει και σου λέει να περιμένεις στο σαλόνι. Χαμογελάς και σου τρέχουν τα σάλια.
Το θαύμα ετοιμάζεται
Εσύ χαίρεσαι γιατί θυμάσαι τότε που είχες φτιάξει με τη σάλτσα της θείας σου ένα τρομερό Τσίλι κον καρνέ και την έβαλες να δοκιμάσει. Είχε ξετρελαθεί! Αυτό σε κάνει να αισθάνεσαι περήφανος. Το Τσίλι κον καρνέ σου ήταν καταπληκτικό!
Αν θες να το επιχειρήσεις και εσύ, τότε το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να παρακολουθήσεις τη μπριόζα Χρύσα Κατσαρίνη στην μαγειρική εκπομπή Super Duper συνταγές. Με το πηγαίο σκέρτσο και το αστείρευτο χιούμορ της, μας «ταξιδεύει» πίσω σε έναν μακρινό και γευστικό χρόνο, τότε που τα προϊόντα της Knorr έκαναν το ντεμπούτο τους στην ελληνική κουζίνα και προκαλούσαν πρωτόγνωρές εκρήξεις στον ουρανίσκο κάθε καλοφαγά! Σε κάθε περίπτωση, μπορείς να εμπνευστείς και από τις υπόλοιπες τρεις συνταγές της σειράς, σαλάτα με κινόα, κοτόπουλο και αβοκάντο, μπιφτέκια κοτόπουλο με λαχανικά συνοδευμένα από πατάτες baby και γεμιστό καρέ χοιρινό!
Δες παρακάτω τη συνταγή που ενώνει το παλιό με το μοντέρνο και κάνει την εμπειρία μοναδική!
Διαβάστε περισσότερα στο Queen.gr
