Ομολογουμένως, το Κοράκι είναι από τις ταινίες που δυσκολεύομαι να φανταστώ σε reboot. Και για πολύ καλό λόγο. Πριν από μερικά χρόνια, η αμερικανική έκδοση του περιοδικού Playboy είχε κάνει ένα αφιέρωμα για την ταινία που έκλεινε 20 χρόνια κινηματογραφικής ύπαρξης. Μία από τις πιο σωστές ατάκες που είχαν γραφτεί, ήταν πως η ταινία περιείχε 100% το 90s στοιχείο. Και αυτό είναι μία μεγάλη αλήθεια που βρήκε στέγη στο πρόσωπο του Brandon Lee.
Το μεγαλείο των 90s
Δεν ήταν μόνο το σκοτεινό περιεχόμενο της ταινίας από το κόμικ του James O’Barr. Ήταν το όλο σκηνικό που εμφανιζόταν μέσα από την ταινία. Το 1994, το industrial rock κάνει μερικά μικρά βήματα προς το προσκήνιο. Τα κουρέματα είναι ατημέλητα, το δερμάτινο κυριαρχεί, οι κοπέλες έχουν αρχίσει τα έντονα piercings και να βάφουν τα μαλλιά σε πιο έντονα χρώματα και η μόδα είναι αρκετά πιο μαζεμένη και επιβλητική σε αντίθεση με τα φανταχτερά και πιο «παιχνιδιάρικα» 80s.
Οι φανς θα πουν πως ο Brandon Lee είχε γεννηθεί για να παίξει σε αυτή την ταινία. Και δεν έχουν άδικο. Θα πρόσθετα όμως πως ο Brandon Lee γεννήθηκε για να παίξει σε αυτή την εποχή. Ήταν ένας ανερχόμενος ηθοποιός που κατάφερε να προσωποποιήσει όλη την κουλτούρα των 90s και να χαρακτηρίσει την εποχή. Γι’ αυτό και δεν έπεσε ποτέ στη λήθη.
Ο σκοτεινός ήρωας
Δεν έχουμε να κάνουμε με Μαρβελισμούς εδώ. Δεν υπάρχουν Avengers και τύποι με φανταχτερές στολές. Το Κοράκι φτάνει στα όρια του δράματος. Είναι ένας καθημερινός άνθρωπος σαν εμάς που απλά αποδέχεται την επαφή με το υπερφυσικό με στόχο την εκδίκηση. Ο Eric Draven σηκώθηκε από τον τάφο με τον ίδιο τρόπο που θα σηκωνόταν ένας ρόκσταρ – βοηθούσαν και οι γνώσεις του στην ηλεκτρική κιθάρα για μία τέτοια εικόνα. Τον κοίταζες και έμοιαζε με την «καλή» έκδοση του Τζόκερ.
Είχε ευαισθησίες, καταλάβαινε τις έννοιες «τιμή» και «δικαιοσύνη» αλλά και την αξία της αγνής, αθώας ζωής. Όταν όμως έπρεπε να δράσει, γινόταν ο χειρότερος εφιάλτης. Δεν έφερνε τον θάνατο γιατί ήταν ο ίδιος ο Θάνατος. Ένας τόσο σκοτεινός ήρωας που υπό άλλες συνθήκες θα μπορούσε να συγκριθεί με τον Sandman ή τον John Constantine. Ή ακόμα καλύτερα, θα μπορούσε να συγκριθεί με την ίδια σκοτεινή φύση. Το ακόμα καλύτερο; Υπήρξε από τους λίγους ήρωες που πέρασαν αυτούσιοι στη μεγάλη οθόνη, χωρίς να «βιαστούν» από κακογραμμένα σενάρια και κακή επιλογή χαρακτήρων. Το Κοράκι είναι μία σκοτεινή περιπέτεια που σεβάστηκε τους φανς. Αυτό ακριβώς, είναι το στοιχείο που την κάνει να ξεχωρίζει μέχρι σήμερα.
Ο άνθρωπος πίσω από τον Eric Draven
Δεν θα ήθελα να μπλέξω με θεωρίες συνομωσίας. Αυτά τα ερωτήματα που δεν απαντώνται ποτέ. Ο θάνατος του brandon ήταν ατύχημα; Ή η σφαίρα δεν μπήκε ποτέ «κατά λάθος» μέσα στη θαλάμη; Άλλοι θα σχολιάζουν μέχρι και ότι η γενιά του Bruce Lee ήταν καταραμένη να μην συνεχιστεί ποτέ. Κανείς δεν ξέρει την αλήθεια, αλλά μπορούμε να πούμε τα ουσιώδη. Ο Brandon είχε όλα τα φόντα για να εξελιχθεί σε έναν Χολιγουντιανό σταρ.
Ίσως σήμερα να τον βλέπαμε σε άλλες εμβληματικές ταινίες. Πολύ πιθανόν να ενσάρκωνε και έναν ήρωα της Marvel - αν και θα μας ξενέρωνε ως branded Κοράκι. Ήταν ένας τύπος που έμαθε πολεμικές τέχνες από τον πατέρα του, που θαύμαζε τις αρχαίες ελληνικές τραγωδίες και έδινε αξία στην υποκριτική. Που είχε σχολιάσει ότι «Θα παίζω μόνο τους ρόλους που μου αρέσουν ακόμη και αν αυτό μου κοστίσει».
Κοιτώντας παλιές συνεντεύξεις του, κάποιες φορές η συμπεριφορά του μου θυμίζει και λίγο εκείνη του Jason Momoa. Αυτό το «καλό παιδί» που άμα βάλει στο μυαλό του ότι πρέπει να μεταμορφωθεί σε απειλητική φιγούρα, μπορεί να το καταφέρει και με το παραπάνω. Αρκεί να του βρεις ένα ρόλο που πραγματικά να τον χαρακτηρίζει. Θα μπορούσες να πεις ότι ο ρόλος του στο Κοράκι, ήταν και αυτό που αποκαλούμε σήμερα «Πειραματικό Θέατρο». Ο τρόπος που επέλεξε ο Brandon θα ακολουθήσει τα χνάρια του χαρακτήρα του, ήταν ιδιοφυής και τέρμα αφοσιωμένος. Και αυτοί είναι πάντα οι ηθοποιοί που σε κερδίζουν.
Στο μυαλό μας ωστόσο, ο Brandon Lee δεν πέθανε ποτέ από εκείνη την σφαίρα. Απλά τελείωσε την εκδίκησή του, γύρισε ξανά μέσα στο μνήμα του και περιμένει την επόμενη αδικία για να αναστηθεί και να μεταμορφωθεί ξανά στον Εκτελεστή της Νύχτας.
Στο Κοράκι.
