Βγάζουν καινούργιο «24». Αυτή τη σειρά, η οποία περιγράφει σε 24 ώρες της ημέρας, μια ιστορία σε μονόωρα επεισόδια. Πάρα πολύ ωραία ως εδώ. Αλλά το καινούργιο «24», δεν έχει Τζακ Μπάουερ, δηλαδή δεν έχει Κίφερ Σάδερλαντ. Θα είναι δικαστικό θρίλερ (έλεος!) με πρωταγωνίστρια μια δικηγόρο (double έλεος!) που ξεσκεπάζει μια νομική συνωμοσία και πρέπει να σώσει από εκτέλεση έναν κρατούμενο που η ίδια έβαλε φυλακή, αλλά «παίζει» να είναι και αθώος. Χεστήκαμε δηλαδή και η βάρκα γέρνει.
Όπως δεν είχε Τζακ Μπάουερ και το προηγούμενο, όπου έπαιζε κάποιος Κόρεϊ Χόκινς - είναι τυχαίο ότι δεν τσούλησε καθόλου και το δίκτυο FOX ακύρωσε τη σειρά «24 Legacy», ουσιαστικά ένα spin-off του «24»; Καθόλου τυχαίο, διότι ο κύριος Κόλινς δεν κάνει ούτε για να σκουπίζει τις μύξες από τη μύτη του Κίφερ. Κι αντί να παραδειγματιστούν, να πέσουν στα γόνατα και να παρακαλάνε με λυγμούς τον Τζακ Μπάουερ να επιστρέψει, τον ήρωα που κράτησε τη σημαία ψηλά από το 2001 ως το 2014, αντί να του δώσουν λευκή επιταγή και να του πουν «συμπλήρωσε όσα μηδενικά χωράνε στο χαρτί», αντί να τον αποθεώνουν μέρα - νύχτα όσο δεν έχει αποθεωθεί κανένας άλλος ηθοποιός, βάζουν μια γυναίκα να πρωταγωνιστήσει. Μια γυναίκα ρε φίλε. Στο «24». Του Τζακ του Μπάουερ.
Σηκώνω ασπίδα
Δεν πρέπει να υπάρχει πιο ατάλαντος και αμήχανος ηθοποιός από τον Κίφερ Σάδερλαντ. Δεκτόν. Παίζει παντού και πάντα με την ίδια φάτσα, με την ίδια αγωνία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο, κάπως σαν αλαφιασμένος, κάπως σκιαγμένος, κάπως σαν να σκέφτεται «τον έκλεισα τον θερμοσίφωνα;», κάπως σαν να έχει κόψιμο και να ψάχνει συνέχεια τουαλέτα, διότι κινδυνεύει να τον πάει σερπατίνα - κομφετί και να «φέρει» τις Απόκριες στη μέση του καλοκαιριού. Δεκτόν. Σκοτώνει κακούς και η φάτσα του φωνάζει «χέζομαι». Φασώνει γκομενάκι και το ύφος του φωνάζει «θα έχει άραγε χαρτί υγείας το μέρος»; Τρέχει να προλάβει τη βόμβα πριν σκάσει και η έκφρασή του λέει «θέλω να πάω στο θρόνο, εκεί όπου ακόμα και ο Βασιλιάς πάει μόνος». Δεκτόν. Είναι ο γιος του σπουδαίου Ντόναλντ Σάδερλαντ και κουβαλάει μια τεράστια κληρονομιά, ένα επώνυμο που ζυγίζει καλλιτεχνικούς τόνους, μια μόνιμη σύγκριση, ατάκες του τύπου «ααα, είσαι ο γιος του Ντόναλντ» και «ο μπαμπάς σου υπήρξε σπουδαίος ηθοποιός», σαν να λέμε χωρίς να το λέμε «κρίμα που ο Θεός έδωσε απλόχερα όλο το ταλέντο στον πατέρα σου και δεν έμεινε ούτε στάλα για το γιο του». Δεκτόν.
Αλλά είναι ο Κίφερ Σάδερλαντ. Ο δικός μας ατάλαντος αλλά λατρεμένος Κίφερ Σάδερλαντ. Για την ακρίβεια, είναι ο Τζακ Μπάουερ - αν δείξεις σε 100 ανθρώπους μια φωτογραφία του και ρωτήσεις πώς τον λένε, Τζακ Μπάουερ θα σου πουν οι 98 - οι άλλοι δυο θα πουν «αααα, ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης καλέ!».
Μιλώντας για ατάλαντους του Χόλιγουντ, ρίξε μια ματιά και στον ΜακΚόναχι που αλλιώς ξεκίνησε κι αλλιώς του βγήκε.
Αλλά πέρα από την αταλαντοσύνη του, το ανύπαρκτο υποκριτικό του ταλέντο, το σώμα - λουκουμά και τις προκάτ εκφράσεις που βγάζει από το μικρό κουτάκι που γράφει «Το Ρεπερτόριό μου» σε μέγεθος σπιρτόκουτου - νάνος, δεν μπορείς να μην τον αγαπάς. Δεν γίνεται να μην έχεις δει ένα σωρό κύκλους του «24». Αποκλείεται να μην συμπάσχεις μαζί του, κάθε φορά που τον βρίσκουν όλα τα δεινά του κόσμου, που τον βασανίζουν, που τον θεωρούν προδότη, που τον κυνηγάνε, τον μπλέκουν σε συνωμοσίες και δεν τον αφήνουν να πάει στην τουαλέτα να κάνει το «χοντρό» του, που το έχει τόση ανάγκη. Δεν υπάρχει περίπτωση να δεις «24» με κανέναν άλλον πρωταγωνιστή, πλην του Τζακ Μπάουερ, πλην του ανθρώπου που γεννήθηκε ως γιος του Ντόναλντ Σάδερλαντ με το όνομα Κίφερ και στην πορεία «βαφτίστηκε» για πάντα Τζακ Μπάουερ, προστάτης των φτωχών και αδυνάτων, σωτήρας του κόσμου, θεματοφύλακας της ηθικής και σωματοφύλακας του Προέδρου των ΗΠΑ.
Ας ενώσουμε όλοι τις φωνές μας κι ας στείλουμε ένα ηχηρό μήνυμα στο FOX: Φέρτε πίσω τον Τζακ Μπάουερ, δώστε ξανά νόημα στα τηλεοπτικά μας βράδια. Δώστε σε κάθε άνθρωπο την ελπίδα, ότι ακόμα κι αν παίζει στην τηλεόραση με την ίδια χάρη που θα έπαιζε κι ένα σκαμπό από ξύλο οξιάς, μπορεί να γίνει γνωστός, να κάνει τρομερή επιτυχία και να βγάλει εκατομμύρια δολάρια. Τζακ Μπάουερ, μόνο εσύ μωρή αρρώστεια!
