Ο Lemmy έφυγε και μας άφησε, ο Bowie πέταξε μια και καλή στον παράδεισο του rock, ο Lou Reed μία από τα ίδια. Δεν έχει μείνει κανείς από την παλιά, καλή σχολή του γνήσιου, παθιασμένου, ιδρωμένου και χωρίς συμβιβασμούς rock and roll.
Θα μου πεις οι Stones είναι ακόμη στη γύρα, όπως και ο γερόλυκος Neil Young.
Ναι αλλά ποιος είναι εδώ για να αντιπροσωπεύσει με τη γέννηση του την γένεση της πιο αντιδραστικής μουσικής όλων των εποχών; Το punk;
Ο ένας και μοναδικός, ο ανεπανάληπτος και αναντικατάστατος σε κάθε έννοια, Iggy Pop.
Σήμερα κλείνει τα 75 του χρόνια πάνω σε αυτή τη Γη. Κανείς δεν ξέρειο πως τα έχει καταφέρει κι έχει σταθεί όρθιος μετά από μία τέτοια ζωή.
Το καλοκαίρι τον είδα ζωντανά στην Αθήνα και η εμπειρία θα μου μείνει για πάντα τυπωμένη στον γενετικό μου κώδικα.
Ο τύπος είναι 75 και κανείς δεν μπορεί να τον ξεπεράσει στη σκηνή, ακόμη και σήμερα, ο Iggy πηδάει, χτυπιέται και ουρλιάζει σαν να μην υπάρχει αύριο. Ένα γνήσιο παιδί μίας παρελθούσας ηχητικής επανάστασης που η ηχώ της σπάει ακόμη τα όρια της κοινωνίας και των συμβάσεων της.
Και όλα αυτά πάντα με το χαρακτηριστικό shirtless στυλ του. Κι όλα αυτά με το χαρακτηριστικό limp που έχει από τότε που γεννήθηκε, λόγω του ότι το ένα του πόδι είναι πιο κοντό από το άλλο.
Σαν σήμερα, το 1947, γεννιέται στο Muskegon του Michigan.
Ο James Newell Osterberg, Jr., όπως είναι το πραγματικό του όνομα, ξεκίνησε από τους Stooges, ίσως την γνησιότερη και ωμότερη πανκ μπάντα στην ιστορία του ροκ.
Έβγαλε μαζί τους δίσκους που ακόμη και σήμερα οι ηχολήπτες και οι μουσικόφιλοι μαζεύουν τις μασέλες τους κι αναρωτιούνται πως είναι δυνατόν τέσσερις ξερακιανοί χωριάτες αμερικάνοι κατάφεραν να βγάλουν αυτό το πράγμα που βγαίνει από τα ηχεία και να ξαπλώσουν στο καναβάτσο τους πάντες με μία και μόνο λάθος συγχορδία.
Ο Iggy στην ουσία μεγάλωσε σε ένα trailer park στο Ypsilanti του Michigan.
Πήγε σχολείο στο Ann Arbor, το πρώτο του όργανο ήταν τα drums. Οι γονείς του ήταν τρομερά υποστηρικτικοί και μάλιστα του είχαν παραχωρήσει το μεγάλο υπνοδωμάτιο του trailer όπου ζούσαν για να κάνει ο Iggy τις πρόβες του.
Μια ζωή το παρατσούκλι του ήταν the Iguana ή Iggy, προσωνύμιο που του έμεινε από τότε που είχε φτιάξει την πρώτη του μπάντα, τους Iguanas.
To Pop στο όνομα του ήρθε μετά από καιρό, όταν ο Iggy είχε ένα φίλο που έχασε όλα του τα μαλλιά, ακόμη και τα φρύδια, τον Jimmy Pop, τον οποίο ο Iggy τον μιμήθηκε ξυρίζοντας το κεφάλι και τα φρύδια του, από τότε του έμεινε το παρατσούκλι Pop.
Οι Stooges είναι η περίπτωση μπάντας που τα έχει όλα για να τους αγαπήσει το underground:
Ένα γκρουπ που έχει μηδαμινή σχέση με τα charts (με το ζόρι τριψήφια η ψηλότερη θέση τους), που αντιμετωπίζεται ως γραφικό από τον mainstream μουσικό τύπο, που λατρεύεται από τα ψαγμένα κυκλώματα. Κλασική περίπτωση cult. Και βέβαια το cult είναι επιδραστικό: οι Sex Pistols παίζουν το “No Fun” και κανείς δεν τολμάει να τα βάλει με το «θηρίο» από το Michigan.
Ο Iggy Pop είναι ο πρώτος που θα κάνει stagedive στην ιστορία του rock and roll, κάπου στο Ντιτρόιτ.
Μετά την διάλυση των Stooges βρίσκουμε τον Iggy στη Φλόριντα να κάνει τον κηπουρό και μετά στη Νέα Υόρκη, άστεγο, να κοιμάται με παράνομο αντικλείδι στα γραφεία της δισκογραφικής του εταιρίας της Elektra.
Μερικά από τα all time classic stunts του Iggy στη σκηνή περιλαμβάνουν στριφογύρισμα πάνω σε σπασμένα γυαλιά, εμετός πάνω στη σκηνή και ασταμάτητη κίνηση από την μία άκρη του stage στην άλλη.
Η πραγματική έμπνευση του Iggy Pop, αυτός που τον έκανε να θέλει να γίνει ένας γνήσιος rock star, δεν ήταν άλλος από τον ίδιο τον Jim Morrison, τον οποίο και είχε δει ζωντανά με τους Doors. Όταν τον είδε να προκαλεί το κοινό, ο Iggy είπε από μέσα του: «Μπορώ να το κάνω κι εγώ αυτό».
O Iggy γνώρισε τον μεγάλο David Bowie στο θρυλικό νυχτερινό μαγαζί, Max’s Kansas City στη Νέα Υόρκη, μετά από τη γνωριμία τους ο Bowie θα έκανε την παραγωγή του άλμπουμ των Stooges, Raw Power.
O Iggy Pop είναι μία πολύπλευρη περσόνα. Έχει παίξει σε αμέτρητες ταινίες που υποδύεται μικρούς ρόλους. Έχει παίξει σε ταινίες του Jim Jarmusch αλλά και σε ένα επεισόδιο της διάσημης σειράς Star Trek.
Το 1974 βρίσκει τον Iggy έγκλειστο σε ψυχιατρική κλινική για αποτοξίνωση. Στη διάρκεια της διαμονής του έβγαινε πότε-πότε για να γράψει μερικά κομμάτια που αργότερα θα γινόταν το καταπληκτικό του προσωπικό άλμπουμ Kill City.
«Από μικρός ήμουν ένα απολύτως σχιζοφρενικό άτομο. Μέχρι τα 18 είχα εμπειρίες που θα χόρταιναν την οποιαδήποτε φαντασία. Είχα διάφορα απίστευτα αυτοκινητικά ατυχήματα, όπου όλοι οι άλλοι σκοτώνονταν και εγώ δεν πάθαινα τίποτα. Δεν είχα καμία αίσθηση της θνητότητάς μου» λέει ο ίδιος το 1974.
Αυτό που έχει όμως σημασία είναι πως οι δυσκολίες μέσα στα χρόνια και μέσα στην απίστευτη καριέρα του, τον έφεραν στο σήμερα, 75 χρόνων και ακόμη ακμαίο, να βγάζει και να παράγει τρομερά άλμπουμ και να κάνει παγκόσμιες περιοδείες.
Με μία γιγαντιαία καριέρα και με άλμπουμ που έμειναν για πάντα κλασικά, ο Iggy Pop συνεχίζει την πορεία του μέσα στη μουσική και στο ροκ εντ ρολ. Εμείς ευχόμαστε να το κάνει για πάντα.
Χρόνια πολλά Iggy! Να τα χιλιάσεις!
