Ο Ανδρέας Μπατσίλας μας φτιάχνει τη διάθεση εδώ και κάμποσα χρονάκια με τα βίντεο που ανεβάζει στο youtube. Μοιράζεται μαζί μας τις εικόνες που καταγράφει. Μοιράζεται τις σκέψεις του, για το πώς ξεχνάμε τα πραγματικά σημαντικά πράγματα και για το πώς μας τρώει η καθημερινότητά κι η ρουτίνα. Μοιράζεται τα ταξίδια του, που εκείνου του άλλαξαν τη ζωή.
Και το κάνει πολύ καλά, αφού μέσα από τα βιωματικά βιντεάκια που τραβάει, παίρνουμε κι εμείς ένα μικρό sneak peek από τον τρόπο που βλέπει τον κόσμο. Κι η αλήθεια είναι πως η δικιά του ματιά είναι γεμάτη αισιοδοξία –ακόμη κι όταν, τελικά, δηλώνει την πιο απλή αλήθεια, ιδιαίτερα για τους Βορειοελλαδίτες. Ότι, δηλαδή, σαν την Χαλκιδική δεν έχει!
Τώρα κάποιοι ίσως έχετε σηκωθεί και χειροκροτάτε, ενώ άλλοι ξυνίζετε τα μούτρα μας. Για τους πρώτους δεν χρειάζεται να γράψουμε άλλες λέξεις, για τους δεύτερους όμως, θα θέλαμε να τους ρωτήσουμε ευθαρσώς: αν εξαιρέσεις τη λαοθάλασσα που πολλές φορές κάνει αφόρητη την κατάσταση στη Χαλκιδική, κι αν αφαιρέσεις από το κάδρο μια μεγάλη μερίδα από «κακούς τουρίστες» που διακρίνονται για την κάκιστη συμπεριφόρα τους, τώρα μεταξύ μας ρε παιδιά, δεν έχει το μέρος μια ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ φυσική ομορφιά που συνδυάζεται άψογα με ατέλειωτα καλοκαιρινά πάρτι;
