Τετάρτη απόγευμα, το ρολόι δείχνει εφτά ακριβώς και ήμασταν έξω από το θέατρο Αλκυονίς στη Βικτώρια. Η χαρά μου ήταν μεγάλη, καθώς μετά από αρκετά χρόνια θα ξανά έβλεπα ένα από τα αγαπημένα μου θεατρικά έργα, τον Συρανό. Παρότι ήταν καθημερινή, το θέατρο είχε κόσμο και η παράσταση στο τέλος καταχειροκροτήθηκε.
Ο γαλλικός τίτλος του είναι Cyrano de Bergerac, είναι ρομαντικό δράμα σε πέντε πράξεις, πρόκειται για ένα από τα πιο δημοφιλή έργα του γαλλικού θεάτρου του διάσημου συγγραφέα Εντμόν Ροστάν. Ελεύθερα εμπνευσμένο από τη ζωή και το έργο του ελευθεριακού συγγραφέα Συρανό ντε Μπερζεράκ (1619-1655), παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στις 28 Δεκεμβρίου 1897 στο Παρίσι.
Όλοι οι άνθρωποι πρέπει να διαβάσουν κάποια στιγμή τον Άντον Τσέχωφ
Ένα έργο που ακόμη και σήμερα στην εποχή της επιφανειακότητας ξεχωρίζει και έχει βρει τη δική του θέση στο παγκόσμιο θέατρο για εκείνους που ήδη ξέρουν και για εκείνους που θέλουν να μάθουν. Στο θέατρο Αλκυονίς, ο Γιώργος Νανούρη σκηνοθετεί το διάσημο έργο με τον Μιχάλη Σαράντη στον ομώνυμο ρόλο και την Λένα Παπαληγούρα στον ρόλο της Ρωξάνης. Σε μία πιο σύγχρονη εκδοχή το έμμετρο ρομαντικό δράμα του Εντμόντ Ροστάν με ζωντανή μουσική και τραγούδια, ακροβατεί ανάμεσα στο χιούμορ και τη συγκίνηση. Μία εκδοχή πιο κοντινή στα σημερινά δεδομένα, όπου οι Κωνσταντίνος Γιουρνάς, Κωνσταντίνος Γεωργαλής, Χρήστος Πούλος Ρένεσης και Γιώργος Φασουλάς συμβάλλουν σε αυτό, καθώς μεταμορφώνονται ερμηνεύοντας πολλαπλούς ρόλους.
Ο κρυφός έρωτας ενός ιππότη
Ο ασυμβίβαστος ιππότης και ποιητής Συρανό ντε Μπερζεράκ (Μιχάλης Σαράντης), είναι ερωτευμένος με την Ρωξάνη (Λένα Παπαληγούρα). Θεωρεί όμως πως εκείνη είναι ένα άπιαστο όνειρο μιας και νιώθει άσχημος εξαιτίας της μεγάλης μύτης του, που αποτελεί χρόνια το αντικείμενο χλευασμού του. Την Ρωξάνη πολιορκεί και ο πλούσιος Κόμης Ντε Γκις (Νικόλας Χανακούλας). Εκείνη όμως είναι ερωτευμένη με τον όμορφο Κριστιάν (Ιάσονας Παπαματθαίου), από τον οποίο λείπει η ευγλωττία. Ο Συρανό θα βοηθήσει τον Κριστιάν να κατακτήσει την Ρωξάνη. Μ΄αυτό τον τρόπο εκφράζει τα δικά του αισθήματα στην αγαπημένη του. Όσον αφορά τον χρόνο διαδραματίζεται στο Παρίσι γύρω στο 1640.
«Φόνισσα»: Η νουβέλα του Παπαδιαμάντη που βασίζεται η ταινία
Η παραδοξότητα στον έρωτα
Το κεντρικό ζήτημα εδώ είναι ο έρωτας, αγνός και ανιδιοτελής. Οι ερωτικές εξομολογήσεις του Συρανό βρίσκουν διέξοδο στις επιστολές που η Ρωξάνη νομίζει ότι παίρνει από τον Κριστιάν. Ο έρωτας εδώ συνδέεται με την αυταπάρνηση, που μάλλον αυτή είναι και η φύση του. Ακόμη και ο Κρίστιαν που δανείζεται την ευγλωττία του Συρανό δεν έχει ταπεινά κίνητρα για τη Ρωξάνη. Μέσα σε όλο αυτό το ερωτικό δράμα, βλέπουμε την ανωτερότητα του έρωτα που ειδικά για τα σημερινά δεδομένα μοιάζει αλλόκοτη. Επίσης, κάποια από τα άλλα θέματα που θίγονται είναι η ευθύτητα και η γενναιότητα. Το θεατρικό έργο έχει αποτελέσει πηγή έμπνευσης για κινηματογραφικές και τηλεοπτικές ταινίες, έργα όπερας και μπαλέτου, μουσικές συνθέσεις και σειρές κόμικς.
