Κάθε γειτονιά έχει τα μυστικά της κι οι πιο απομακρυσμένες γειτονιές τα κρατάνε καλά κρυμμένα. Όταν όμως κάτι αξίζει, αργά ή γρήγορα θα πάει από στόμα σε στόμα, όσο κι αν δεν ακολουθεί τις επιταγές της μόδας. Μια τέτοια κλασική περίπτωση είναι και το θρυλικό πεϊνιρλί του «Ελευθεριάδη» στην Δροσιά.
Μιλάμε για φαγητό με παράδοση, όχι αστεία. Οι άνθρωποι έχουν δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στο πεϊνιρλι ήδη από το 1928! Οι Πόντιοι πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή μπόλιασαν τη γειτονιά, εκτός από την παράδοσή τους, και με τις γεύσεις τους.
Εδώ δε θα βρεις γκουρμεδιές και νεωτερισμούς, εδώ θα βρεις το ανατολίτικο έδεσμα φτιαγμένο με τον τρόπο τον παλιό: σκληρό και λιγουρευτικό ζυμάρι, μπόλικο πικάντικο κασέρι, άπειρο βούτυρο νοστιμότατο και ό,τι άλλο τραβάει η όρεξή σου. Αν όμως είσαι πραγματικός μερακλής θα το γεμίσεις με κιμά και αυγό. Ή παστουρμά κι αυγό. Ή σουτζούκι κι αυγό. Το αυγό μην το ξεχάσεις!
Πιες τις μπύρες σου, απόλαυσε τη δροσιά (δεν τη λένε τυχαία τη γειτονιά έτσι) στον κήπο, μην παραξενευτείς με την τιμή του ενός τεμαχίου αφού μόνο θηρία μπορούνε να φάνε παραπάνω από ένα και κάνε με μία επίσκεψη μέσα σε μερικές μπουκιές στην Τραπεζούντα και τη γη του Πόντου.
Καλύτερο πεϊνιρλί στην Αθήνα δύσκολα θα βρεις –τουλάχιστον αυτό υποστηρίζουν οι ντόπιοι και δεν τους αδικούμε καθόλου.
