Ακόμη και αν δεν έχεις δει καλή ταινία, θα έχεις φάει τουλάχιστον ποπ κορν και θα έχεις πιει αναψυκτικό. Η ιστορία λίγο-πολύ είναι γνωστή, κανονίζεις με την παρέα σου να πας σινεμά και συναντιέστε από έξω. Εδώ είναι ένα από τα αγαπημένα μου σημεία, η στιγμή που μόλις έχεις το εισιτήριο στο χέρι, πας να παραγγείλεις. Είναι εκείνη η μυρωδιά του φρεσκοψημένου ποπ κορν, όπου συνδυαστικά και με τα αρώματα από το βούτυρο και το αλάτι πλημμυρίζουν τον χώρο. Κάπως έτσι και με το ποπ κορν αγκαλιά πηγαίνουμε προς την αίθουσα. Και μπορεί η παραπάνω ιστορία να είναι γνωστή, αυτό όμως που δεν είναι γνωστό είναι πώς φτάσαμε στο σημείο το ποπ κορν να είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τις ταινίες. Εδώ που τα λέμε και στο σπίτι να μείνουμε για ταινία, πάλι θα φάμε.
Οικονομική ύφεση και κινηματογράφος
Αν και είναι δύσκολο να το φανταστεί κάποιος τώρα, το ποπ κορν δεν ήταν πάντα «ευπρόσδεκτο» στις κινηματογραφικές αίθουσες. Αρχικά, ο κινηματογράφος απευθυνόταν σε όσους είχαν οικονομική άνεση και είναι κατανοητό ότι o χώρος έπρεπε να είναι προσεγμένος. Επίσης, ο ήχος του ποπ κορν δεν ήταν ιδανικός για βουβές ταινίες, παρά το γεγονός ότι έπαιζε μουσική από πάνω. Αυτό σταδιακά άλλαξε, καθώς οι ταινίες άρχισαν να αποκτούν ήχο και απευθυνόντουσαν σε περισσότερους πολίτες, αφού δεν χρειαζόταν πλέον να ήταν κάποιος εγγράμματος για να διαβάζει το κείμενο των βωβών ταινιών.
Πώς το καλαμπόκι γίνεται ποπ κορν
Το ποπ κορν ήταν ήδη βασικό στοιχείο της αμερικανικής κουλτούρας στα καρναβάλια, στις εκθέσεις και στις αθλητικές εκδηλώσεις σε αυτό είχε συμβάλλει και η πρώτη φορητή μηχανή παρασκευής ποπ κορν που εφευρέθηκε το 1885. Ωστόσο, οι θιασάρχες συνέχιζαν να μην επιθυμούν την ένταξή του στον κινηματογράφο. Εκεί που άρχισε να ενσωματώνεται στις αίθουσες ήταν στην παγκόσμια οικονομική ύφεση του 1929. Λόγω των οικονομικών δυσκολιών της δεκαετίας του 1930, οι ιδιοκτήτες κινηματογραφικών αιθουσών αναζήτησαν νέους τρόπους προσέλκυσης του κοινού. Το ποπ κορν ήταν ένα από τα αγαπημένα σνακ της Αμερικής και ήταν φθηνό στην παραγωγή. Δεν πέρασε πολύς καιρός μέχρι που οι κινηματογραφικές αίθουσες άρχισαν να πουλούν ποπ κορν. Αυτή ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία για τους ιδιοκτήτες, για να μπορέσουν να αυξήσουν τα έσοδά τους. Και πράγματι έγινε.
Η γεύση του ποπ κορν στον κινηματογράφο
Στους κινηματογράφους δεν χρησιμοποιούνται τα ίδια συστατικά, όπως στο σπίτι μας, ούτε ακολουθούνται οι ίδιες διαδικασίες παρασκευής. Ωστόσο, πολλοί δεν γνωρίζουν ότι ο κύριος λόγος για τη γεύση αυτού του ποπ κορν του σινεμά είναι το Flavacol, αρωματισμένο αλάτι που πέρα από τη βουτυρένια γεύση που έχει, δίνει και το χαρακτηριστικό κίτρινο χρώμα. Κολλάει πάνω και δεν πέφτει προς το κάτω, όπως θα γινόταν με το θαλασσινό αλάτι. Πρόκειται για το συστατικό που κάνει και τη μεγάλη διαφορά στη γεύση. Πέρα όμως από αυτό, το ποπ κορν στον κινηματογράφο είναι η πιο υγιεινή επιλογή για σνακ .
Οι 10 πιο κουλ μηχανές στην ιστορία του σινεμά
Αξίζει να σημειωθεί πως σύμφωνα με έρευνα, πάνω από το 55% τρώει πάντα ποπ κορν στον κινηματογράφο και ένα άλλο 33,9% το παραγγέλνει κάποιες φορές. Πλέον η κατανάλωση του έχει γίνει μέρος της κουλτούρας του κινηματογράφου, αφού εάν δεν το τρως βλέποντας ταινία νιώθεις, ότι κάτι λείπει. Τώρα αν ξαφνικά πεθύμησες κινηματογραφικό ποπ κορν, αλλά δεν είσαι σε φάση να βγεις από το σπίτι, το παρακάτω βίντεο εξηγεί πώς θα το φτιάξεις για να μοιάζει.
