Xωρίς γλυκό δεν γίνεται. Ειδικά στο πασχαλινό τραπέζι. Μπορεί να έχουμε φάει το καταπέτασμα, αλλά πάντα έχουμε χώρο. Ποιο γλυκό όμως είναι το καταλληλότερο. Μήπως δεν υπάρχει κατάλληλο και όλα αξίζουν; Όπως και να έχει, έχουμε ο καθένας το αγαπημένο του και αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι γι' αυτό. Να γράψουμε - και μετά να πάμε να τα φάμε.
Πιο κλασικός μπακλαβάς πεθαίνεις η Δέσποινα Λάνου
Μπορεί να είναι και η πιο ακατάλληλη επιλογή για το κλείσιμο του πασχαλινού τραπεζιού…για τους άλλους. Για το δικό μου σπίτι όμως, δεν χρειάζεται καν να είναι Κυριακή του Πάσχα, βασικά δεν χρειάζεται καν να είναι Κυριακή για να τελειώσει το οικογενειακό τραπέζι με μπακλαβά. Εξάλλου, μου φαίνεται ανακόλουθο το αρνί να το διαδέχεται ένα «αέρινο» trifle ή ένα ανάλαφρο cheesecake. Τι σύνδεση μπορεί να έχουν; Καμία! Το θέμα είναι το πασχαλινό τραπέζι να τελειώνει με την ίδια μεγαλοπρέπεια που ξεκινάει. Ο μπακλαβάς το έχει αυτό, είναι κάτι σαν ένα είδος τέχνης. Γεύεσαι τραγανά φύλλα, καρύδια, φιστίκια και το σιρόπι. Δεν το λες και εύκολη υπόθεση, θέλει τη μαεστρία του. Φυσικά, εμείς τον συνοδεύουμε πάντα και με λίγο παγωτό, βανίλια κατά προτίμηση γιατί εντάξει δεν μας αρέσουν και οι υπερβολές. Αν περισσέψει και κανένα κομμάτι το τρώμε για πρωινό τη Δευτέρα του Πάσχα με ελληνικό καφέ.
Baklavas, Ερμού και Νίκης 10, Σύνταγμα, τηλ. 210 3213959
Ένα ταψί γαλακτομπούρεκο ο Κώστας Χρήστου
Δεν έχω κάτσει ποτέ να σκεφτώ το γιατί. Το γαλακτομπούρεκο υπήρχε ανέκαθεν μέσα στο σπίτι, γιατί ο αδερφός της γιαγιάς μου είχε ζαχαροπλαστείο. Έχω φάει τόνους κρέμας και όχι μόνο το Πάσχα. Καθημερινά και γι’ αυτό στο Γυμνάσιο έφτασα τα 95 κιλά. Σε κάθε περίπτωση, όσο κλισέ και να ακούγεται αυτό το «ένα γαλακτομπούρεκο για γλυκό» ή «μετά το αρνί γαλακτομπούρεκο», είναι πέρα για πέρα αληθινό. Ναι, μπορεί να γίνει βαρύ αν το πεθάνεις στο βούτυρο, αλλά πρώτον αυτό δεν εμπόδισε κανένα να το φάει και δεύτερον, αν πετύχεις καλό ζαχαροπλαστείο που ξέρει από κρέμα και την κάνει αφρό, δεν θα καταλάβεις για πότε θα κατέβει. Εξαιρετικό πράγμα το γαλακτομπούρεκο και επειδή αυτές τις ημέρες στα πασχαλινά τραπέζια σκάνε κάτι καρυδόπιτες, κάτι brownies, κάτι τιραμισού που τρώει ο Παπαγρηγορίου και άλλα τέτοια αιρετικά, αν είστε καλεσμένοι να τους το πάτε εσείς και να πάρετε και το μεγαλύτερο κομμάτι. Από Δευτέρα, όχι δίαιτα, το υπόλοιπο αρνί.
Από που: «Πρώτο της Βάρης», Πανός 6, Βάρη.
Το τσουρέκι είναι η μοναδική παράδοση του Πάσχα για τον Βασίλη Κουρουμιχάκη
Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω το νόημα της ερώτησης. Πάσχα έχουμε, τσουρέκι θα φάμε, τι θα φάμε; Πάστα ποντικάκι; Αρέσει δεν αρέσει, αυτό είναι το έθιμο, αυτό έφτιαχνε η γιαγιά μας και αυτό θα συνεχίσουμε να τρώμε. Όχι εντάξει, ας μην υπερβάλλουμε. Το αρνί σούβλας δεν μου αρέσει καθόλου, ευτυχώς υπάρχει το κοκορέτσι και η γαρδούμπα για να με σώσουν από την παραγγελία πίτσας το Πάσχα, αλλά στο κομμάτι γλυκό νιώθω ευλογημένος στην τοποθεσία Κηφισιά. Όχι δεν είμαι τόσο τυχερός για να μένω εκεί, αλλά δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα για να πάω μέχρι εκεί για να πάρω το τσουρέκι μου. Το Πάσχα έχω μια δικαιολογία παραπάνω για αυτό το πολύ ελαφρά γλυκίζον συννεφένιο ψωμί που ξυπνάει μνήμες από κυριακάτικες βόλτες στην περιοχή.
Η υφή του είναι κάτι το μεταφυσικό με τις μαστιχωτές του ίνες να παίζουν με τους νόμους της φυσικής, ενώ ο συνδυασμός των υλικών του και του τρόπου παρασκευής του, είναι ένα σεμινάριο για το πώς ένα θεωρητικά τόσο απλό αρτοσκεύασμα μπορεί να καταφέρει να συνδυάσει τη δυτική τεχνοτροπία ψωμιού με τα αρώματα και τον μυστικισμό της ανατολής. Δεν είναι τυχαίο που αυτό το εκλεκτό γλύκισμα γνωρίζει τέτοια δόξα σε μία χώρα που βρίσκεται ακριβώς πάνω στην ένωση αυτών των δύο κόσμων.
Από πού: «Βάρσος», Κασσαβέτη 5, Κηφισιά
Το τιραμισού είναι η ένοχη απόλαυση του Στέλιου Παπαγρηγορίου
Κάποιος με είπε γαλαζοαίματο γιατί μου αρέσει το τιραμισού το Πάσχα, αλλά όμως εγώ έχω να πω πως τελικά είναι ένα γλυκό που σχετικά είναι υγιεινό, μπορείς να το φτιάξεις μόνος σου και δεν χρειάζεται πολλά υλικά. Το τιραμισού είναι ένα γλυκό διαδεδομένο σε όλη την Ιταλία, η προέλευση του οποίου βρίσκεται μεταξύ Φρίουλι (Friuli) και Βένετο (Veneto).
Είναι ένα γλυκό που τρώγεται με κουτάλι έχοντας μια βάση από μπισκότα σαβαγιάρ (ή άλλα μπισκότα που τρίβονται εύκολα) βρεγμένα με καφέ και καλύπτονται με κρέμα από μασκαρπόνε, αυγά και ζάχαρη. Σε ορισμένες παραλλαγές, η κρέμα είναι επίσης αρωματισμένη με λικέρ. Η κοπέλα μου μπορεί και το φτιάχνει πολύ εύκολα κι έτσι έχει αναίβει πολύ στις προτιμήσεις μου ακόμη και το Πάσχα, δεν είναι πολύ γλυκό και μπορεί να καταναλωθεί πολύ εύκολα κι ευχάριστα με καφέ αλλά εξίσου και σαν πρωινό.
Το φτιάχνεις εύκολα μόνος σου οπότε απλά πρέπει να έχεις τα υλικά στο σπίτι.
Ο Άγγελος Κωνσταντούλιας επιλέγει παγωτό γιατί βλέπει μπροστά του το καλοκαίρι
Τι είναι το Πάσχα; Ένα pre-summer party. Καλός καιρός, ο Χειμώνας που αφήνεις πίσω σου, τα πέπλα ανασηκώνονται και η ματιά σου είναι ευθυτενής για το καλοκαίρι. Ποιο είναι το αγαπημένο γλυκό μικρών και μεγάλων; Το παγωτό. Τι πρέπει να φας μετά από ένα χορταστικό και βαρύ τραπέζι του Πάσχα; Κάτι ελαφρύ και δροσιστικό. Όταν έχεις ξεκινήσει από το βράδυ της Ανάστασης με μαγειρίτσα, γαρδούμπες, αυγά και συνεχίζεις την Κυριακή το μεσημέρι με αρνί, κοντοσούβλι, κοκορέτσι, ε κάπου βάρυνες. Οπότε η πιο τίμια επιλογή που πραγματικά θέλει το στομάχι σου είναι το παγωτό. Είτε αυτό είναι παγωτό μηχανής, είτε με διάφορες γεύσεις. Όταν λοιπόν έχεις κατεβάσει ό,τι υπάρχει σε κρεατικό, το μόνο που χρειάζεσαι είναι παγωτό και μία βόλτα να χωνέψεις. Όλα τα υπόλοιπα γλυκά, είναι για άλλες καταστάσεις.
Από πού: Ζαχαροπλαστείο ΧΑΡΑ, Πατησίων 339, Αθήνα
