Κι όμως οι ενδιαφέρουσες ιστορίες με την εφεύρεση των εμβληματικών κοκτέιλ δεν σταμάτησαν στο σωτήριο έτος 1933, όταν και η Ποτοαπαγόρευση πέρασε στην ιστορία και έγινε υλικό για τον κινηματογραφο, και για τη διακόσμηση των μπαρ πολλά χρόνια αργότερα. Το Moscow Mule είναι ένα από αυτά και μέσα από την απλότητά του είναι είναι μια ιστορία επιχειρηματικού δαιμονίου, φιλίας και έρωτα, τυπικά αμερικάνικη ιστορία δηλαδή.
Είμαστε στις αρχές της δεκαετίας του ‘40, η φρίκη του πολέμου καλύπτει τη γηραιά ήπειρο, αλλά στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, και ειδικά στην ακόμα πιο μακρινή δυτική όχθη, τα πράγματα έχουν μια πολύ διαφορετική διάσταση. Ο John G. Martin ήταν σε μια δύσκολη φάση της επαγγελματικής του καριέρας, έχοντας αναλάβει τη δύσκολη αποστολή ως μαρκετίστας της Heublein να πείσει τους Αμερικανούς να πιουν βότκα και πιο συγκεκριμενα τη Smirnoff.
Η Smirnoff δεν είχε καμία σχέση με την ΕΣΣΔ, είχε «φύγει» από τη χώρα μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, αλλά η σύνδεσή της με τη Ρωσία ήταν πολύ ισχυρή για το αμερικανικό κοινό. Αν συνυπολογίσουμε και το ότι σε πολλούς θα θύμιζε το αλήστου μνήμης moonshine που έπιναν στην Ποτοαπαγόρευση, η αποστολή του Martin ήταν μάλλον η πιο δύσκολη της καριέρας του. Με την επίθεση της Γερμανίας στην ΕΣΣΔ το 1941 και την αυτόματη συμμαχία με ΗΠΑ-ΕΣΣΔ, οι συνθήκες ήταν κατάλληλες για τη βότκα, το μόνο που έλειπε ήταν το όχημα.
Ένας φίλος του Martin, o Jack Morgan είχε μια pub βρετανικού στυλ στο Los Angeles, την “Cock ‘n’ Bull” και το πρόβλημά του ήταν ότι είχε ένα εξαιρετικά μεγάλο στοκ ginger beer που δυσκολευόταν να το σπρώξει και δεν είχε τι να το κάνει. Ο μύθος λέει ότι αυτοί οι δύο άντρες εφηύραν το Moscow Mule ενώνοντας τα δύο «ανεπιθύμητα» προϊόντα τους σε μια χρυσή στιγμή καθάριου αμερικανικού μάρκετινγκ. Κάποιοι αναφέρουν ότι η ιδέα της μίξης δεν ήταν των δύο αντρών, αλλά του Wes Price που βρισκόταν πίσω από τη μπάρα της pub, αλλά ξέρετε πώς πάνε αυτά όταν στην ιστορία μπλέκονται αφεντικά και άνθρωποι του marketing.
Και ο έρωτας; Ο έρωτας μπαίνει με τη μορφή της συντρόφου του Morgan που είχε μια εταιρεία που εμπορευόταν μπρούτζινες κούπες γιατί το σκεύος έχει σημασία μόνο όταν μπαίνει ο έρωτας στο παιχνίδι. Το Moscow Mule δεν χρειάζεται να φτιαχτεί σε μπρούτζινη κούπα, αλλά έπρεπε να εφευρεθεί μέσα σε αυτή.
Fast Forward στον 21ο αιώνα και το Moscow Mule παραμένει ένα από τα πιο δροσιστικά και εύκολα στην παρασκευή τους κοκτέιλ. Δεν χρειάζεται καν σκεύη, αρκεί ένα οποιοδήποτε ποτήρι και το μόνο που χρειάζεται είναι γέμισμα με πάγο. Στη συνέχεια προσθέτουμε 60ml βότκας, 15ml φρεσκοστυμμένο χυμό λάιμ και 100ml ginger beer για ένα κοκτέιλ που μέσα από την απλότητά του καταφέρνει να εγκλωβίζει όλα τα αρώματα του καλοκαιριού, ακόμα κι όταν το καλοκαίρι μόλις πέρασε, ή αργεί ακόμα.
