Οι μαφιόζικες ταινίες, με ελάχιστες εξαιρέσεις, είναι ταινίες που αφηγούνται ιστορίες οικογενειών και εξουσίας και δεν έχουν να κάνουν τόσο με το οργανωμένο έγκλημα. Μερικές φορές τα δύο αυτά στοιχεία ενώνονται σε σκηνές που μπορεί να μην έχουν παραμικρό ίχνος βίας ή κάποιας άλλης εγκληματικής δραστηριότητας δημιουργώντας ίσως και τις πιο ενδιαφέρουσες σκηνές στην πλοκή, αφού αυτές είναι τα χρονικά σημεία που έχουμε δραματική καμπή στην πλοκή.
Συνδετικός κρίκος μεταξύ οικογένειας και εξουσίας σε αυτές τις σκηνές είναι το φαγητό, άλλωστε μιλάμε για Ιταλούς, ένας λαός που παίρνει πολύ σοβαρά την υπόθεση του φαγητού, ίσως υπερβολικά σοβαρά αν κρίνουμε από το πως αντιμετωπίζουν την καρμπονάρα με κρέμα γάλακτος και την πίτσα με ανανά. Οι Goodfellas δεν ακολούθησαν απλά τον κανόνα που θέλει τους Ιταλοαμερικάνους μαφιόζους να ραδιουργούν γύρω από ένα τραπέζι, αλλά το εξύψωσε σε τέχνη. Ο Martin Scorsese πήρε το φαγητό από απλό σκηνικό και του έδωσε σχεδόν έμψυχη μορφή δίνοντάς του πρωταγωνιστικό ρόλο.
Σε μια εποχή που δεν υπήρχαν social media και το food porn δεν υπήρχε καν σαν ιδέα, οι Goodfellas άνοιξαν τον δρόμο για να βρει το φαγητό τη θέση που του αξίζει σαν θέαμα και τίποτα ξανά δεν θα ήταν ίδιο. Στη συνέχεια θα δούμε όλες εκείνες τις σκηνές φαγητού στο Goodfellas τις οποίες προτείνουμε να μην δείτε αν κάνετε διατροφή γιατί δεν φέρουμε καμία ευθύνη για τη σιελόρροια και τις παραγγελίες που θα γίνουν.
Κάνε τον καφέ σε πακέτο
Μπορεί ο καφές να μην είναι ακριβώς φαγώσιμο, αλλά πρόκειται για μια σκηνή που χωρίς αμφιβολία αποτίει φόρο τιμής στην σκηνή με τα κανόλι του Godfather. O Carbone κρατάει αμήχανα και ξαφνιασμένος την καφετιέρα ενώ ο Tommy μόλις έχει πυροβολήσει τον Stacks στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Η στιχομυθία γύρω από τον καφέ, όπως και με τα κανόλι, είναι μια ένδειξη ότι ένας φόνος είναι απλά κομμάτι της δουλείας και αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί αλλάζει τους βασικούς άξονες της καθημερινότητας.
Είμαι εκπρόσωπος του συνδικάτου
Σε ένα εντυπωσιακό μονόπλανο βλέπουμε την είσοδο του Henry και της συντρόφου του στην Copacabana από την πίσω πόρτα. Σε μια αλληγορία από το ξεκίνημα του Henry από τα χαμηλά τον βλέπουμε να μπαίνει με φιλοδώρημα στον μπράβο και με ένα τουρ στο δαιδαλώδες περιβάλλον της κουζίνας τον βλέπουμε να καταλήγει τελικά στη μεγάλη σάλα και στ ακόμα μεγαλύτερο τραπέζι στο οποίο συστήνεται ως εκπρόσωπος του συνδικάτου.
3.200 δολάρια για μια ζωή
Είναι η δεύτερη φορά που τα λουκάνικα πρωταγωνιστούν σε μια σκηνή, αλλά αυτή είναι η πιο φορτισμένη. Στις δραματικές σκηνές πολλές φορές η μουσική παίζει τον ρόλο του υποβολέα της δράσης, αλλά εδώ δεν υπάρχει μουσική, μόνο το έντονο τσιτσίρισμα από τα λουκάνικα στο τηγάνι. Ο Paulie είναι πληγωμένος και όχι εκνευρισμένος από τον Henry και του δίνει 3,200$ σαν εφάπαξ αποζημίωση για να χωρίσουν οριστικά οι δρόμοι τους. Ο Henry διαλύεται, συντρίβεται και αρχίζει να κλαίει…
Τρως καλά εκεί που είσαι;
Η ζωή του Henry αρχίζει να καταρρέει και οι πιατέλες με τα φαγητά που παρελαύνουν μπροστά του, δύσκολα μπορούν να ανακόψουν την καθοδική του πορεία. Ο Paulie τσιμπάει το μάγουλο του Henry σε μια προσπάθεια να του τονώσει λίγο το ηθικό και τον ρωτάει αν τρώει καλά. Είναι μια σκηνή αυταρέσκειας για τον Paulie και επιβεβαίωσης της εξουσίας του, σίγουρα δεν τρώει καλύτερα χωρίς τον Paulie γιατί μόνο αυτός ξέρει τα μυστικά της σάλτσας και το πώς πρέπει να κόβεται το σκόρδο…
Νομίζω ότι θα πάρω ένα αγγλικό muffin
Είμαστε και πάλι στο diner, o Tommy έχει σκοτωθεί και ο Henry πιστεύει πως είναι ο επόμενος στη λίστα. Ο Jimmy είναι ακόμα μια φορά ο ήρεμος της υπόθεσης, το πρωινό είναι ιερό και μπροστά του έχει σχεδόν όλο τον κατάλογο του μαγαζιού. Ενώ τρώει ότι έχει μπροστά του, προσπαθεί να ηρεμήσει τον Henry που ανάβει το ένα τσιγάρο με την κάφτρα του άλλου. Δεν καταφέρνει να τον ηρεμήσει εντελώς, αλλά τον πείθει να φάει κάτι, θα φάει ένα αγγλικό muffin.
Να σας φτιάξω κάτι να φάτε
Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να γυρνάς από τη δουλειά κουρασμένος και να σου μαγειρεύει η μαμά σου το αγαπημένο σου φαγητό. Αυτό ισχύει ακόμα κι αν είσαι μαφιόζος, έχεις σκοτώσει κάποιον, έχεις πετάξει το πτώμα του στο πορτ μπαγκάς και ψάχνεις φτυάρι να θάψεις το πτώμα. Η μαμά του Tommy έχει το φτυάρι, αλλά δεν τους αφήνει να φύγουν από το σπίτι χωρίς να φάνε πρώτα, τι Ιταλίδα μάνα θα ήταν άλλωστε.
Το δείπνο στη φυλακή
Η πιο διάσημη σκηνή φαγητού της ταινίας και ίσως γενικά του κινηματογράφου, με το κόψιμο του σκόρδου να είναι μόνο μία από τις σπουδαίες λεπτομέρειες. Το φαγητό στη φυλακή είναι μια συλλογική διαδικασία. Ο Paulie έχει το γενικό πρόσταγμα και εκτός από σκόρδο, βρίσκει την πρώτη ύλη. Ο Vinnie φτιάχνει τη σάλτσα και ο Johnny Dio ψήνει το κρέας. Η συλλογική κουζίνα στη φυλακή υποδηλώνει την ενότητα που χρειάζεται για να βγει αλώβητη η ομάδα από τη δοκιμασία.
Νουντλς με κέτσαπ
Το φαγητό δεν θα μπορούσε να λείψει ούτε από την τελευταία σκηνή των Goodfellas, ακόμα κι αν είναι ο ορισμός του κακού φαγητού. O Henry έχει πιάσει πάτο έχοντας θυσιάσει τα πάντα για να είναι ζωντανός, ακόμα κι αυτό σημαίνει ότι πλέον είναι ο κανένας. Το φαγητό υπογραμμίζει την άθλια θέση του από τη στιγμή που δεν μπορεί να απολαύσει οτιδήποτε από την παλιά του ζωή. Δεν μπορεί να φάει ούτε μια μακαρονάδα με σπαγγέτι και μια απλή σάλτσα ντομάτας, είναι υποχρεωμένος να φάει στιγμιαία νουντλς με κέτσαπ, ο ορισμός της νέμεσης για έναν Ιταλό.
