Η πίτσα είναι ο πιο ασφαλής τρόπος για να γεμίσει κανείς το υπαρξιακό κενό του, ικανοποιόντας ταυτόχρονα την πιο βασική του βιολογική ανάγκη, αυτή της τροφής. Ο συνδυασμός υδατάνθρακα, λιωμένου τυριού, ντομάτας και μετά οποιουδήποτε άλλου υλικού, κάνει τσεκ σε όλα όσα αγαπάει κανείς και πραγματικά δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος στον κόσμο που να μην του αρέσει η πίτσα.
Είναι δε τόσο πανανθρώπινη και καθολική η εκτίμηση που απολαμβάνει αυτό φαγητό που ο καθένας το έχει χρησιμοποιήσει σαν δημιουργικό καμβά για να το φέρει στα μέτρα του. Από τις deep dish του Σικάγο, μέχρι την παραδοσιακή ελληνική με την γκούντα στο ταψάκι, υπάρχουν αμέτρητες παραλλαγές. Κοινός παράγοντας όλων προσεγγίσεων στην πίτσα, ακόμα και των πιο βέβηλων κατά τους Ναπολιτάνους, όπως η πίτσα με ανανά, είναι το ότι πίτσα είναι ένα σχετικά φτηνό πιάτο για όλα τα βαλάντια. Κάτι που δεν συμμερίζεται ο διαβόητος Φλάβιο Μπριατόρε από τότε που καταπιάστηκε με το εθνικό φαγητό της πατρίδας του.
Από τότε που έφαγε μόνιμο ban από τη Formula 1 με τα παράνομα φιξαρίσματά του, ο κάποτε μεγαλύτερος και πιο μαυρισμένος playboy της Ιταλίας, έχει γίνει πιτσαδόρος. Φυσικά δεν έχει ανοίξει κάποια συνοικιακή πιτσαρία για να τρώνε φοιτητές και άλλες φτωχάντζες. Η Crazy Pizza είναι μια πολυτελής αλυσίδα πίτσας που δεν διστάζει να «γδύνει» τους πελάτες της για ένα premium κομμάτι πίτσας.
Για παράδειγμα μια πίτσα με κολοκυθάκι έχει 35 ολόκληρα ευρώ, ενώ αν κάποιος θελήσει να γευτεί τη φίνα “tartufo” με φρεσκοκομμένη μαύρη τρούφα και λάδι λευκής τρούφας από πάνω, θα πρέπει να ξηλωθεί κανονικά δίνοντας 55€.
Η αλυσίδα του Μπριατόρε ξεκίνησε από το εξωτερικό και μετά από ένα ταξίδι με αρκετούς σταθμούς και καταστήματα σε ολόκληρο τον κόσμο, πάντα σε περιοχές της καλής κοινωνίας, ήρθε και η ώρα της πατρίδας του, μόνο που εκεί δεν τον περίμεναν ακριβώς με ανοιχτές αγκάλες.
Ειδικά για τους Ναπολιτάνους που νιώθουν περισσότερο Ναπολιτάνοι, παρά Ιταλοί θεωρούν την πίτσα κάτι σαν τον Παρθενώνα τους. Καλύτερα να τους βρίσεις τη μάνα παρά να βάλεις ανανά πάνω στην πίτσα, αλλά ο Μπριατόρε διέπραξε μια διαφορετικού τύπου ύβρη. Εκτός από νόστιμη, η πίτσα είναι ένα σύμβολο της απλής διατροφής και της φτώχειας του ιταλικού νότου. Το να την πουλάει ο Μπριατόρε σε μια τιμή που φτάνει μέχρι δέκα φορές πάνω από την τιμή που βρίσκει κανείς σε οποιαδήποτε τίμια πιτσαρία της Νάπολης, είναι κάτι περισσότερο από αισχροκέρδεια.
Για τους Ναπολιτάνους pizzaioli είναι προσβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς της πόλης και καλούν σε βαρβάτο μποϊκοτάζ της πιτσαρίας του Φλαβιο Μπριατόρε μέχρι να ρίξει τις τιμές ή ακόμα καλύτερα να σηκωθεί να φύγει από την πόλη τους. Κάτι μας λέει ότι είναι πιο πιθανό να γυρίσει στη Formula 1 και να πάρει ξανά πρωτάθλημα, παρά να στεριώσει στη Νάπολη το μαγαζί του.
