Με μία μικρή έρευνα που έγινε στα γραφεία των συνεργατών, κανείς δεν θυμάται ποια είναι η πρώτη φορά που έφαγε γεμιστά. Άλλωστε κάποια φαγητά τα κοιτούσαμε πάντα με πιο περίεργο μάτι από κάποια άλλα. Το σίγουρο ωστόσο, είναι πως στην αρχή με θυμάμαι να τρώω μόνο το ρύζι από μέσα. Και κακώς το έκανα. Μεγαλώσαμε όμως και βάλαμε μυαλό και μάθαμε αυτό: τα γεμιστά δεν είναι απλά το απόλυτο φαγητό του καλοκαιριού. Είναι από τα καλύτερα φαγητά της ελληνικής κουζίνας.
Διάβασε για τα 8 πιο παρεξηγήσιμα φαγητά της ελληνικής κουζίνας
Όμως το ταψί με τα γεμιστά δεν έφερε μόνο μαζί του όλη εκείνη την πολίτικη κουλτούρα από την Κωνσταντινούπολη – αν και θυμάμαι κάτι φίλες της γιαγιάς μου τσακώνονται πως η αληθινή τους προέλευση είναι από την Μέση Ανατολή. Τα γεμιστά θυμίζουν καλοκαίρι. Τέλος. Και ο νόμος λέει πως αν τα φας την επόμενη μέρα είναι ακόμη πιο νόστιμα. Αν είσαι μερακλής, ξέρεις πως η αυθεντική συνταγή τα θέλει ορφανά, χωρίς κιμά δηλαδή. Δεν είναι πως αν τους βάζαμε την σταφίδα και τον κιμά δεν θα τα τρώγαμε. Αλλά το γεμιστό ήταν πάντα μία καλή αφορμή για όσους δεν τρώνε λαχανικά, να μπουν στη διαδικασία και να απολαύσουν την αξιοπρέπειά τους.
Καλές οι μακαρονάδες, τα παϊδάκια ή ακόμη και το κοτόπουλο με τις πατάτες στο φούρνο, αλλά τα γεμιστά είναι Ελλάδα ρε παιδιά. Είναι από εκείνα τα φαγητά που μπορείς να αρνηθείς το σουβλάκι. Που σε ρωτάνε αν θέλεις να σου παραγγείλουν, εσύ αρνείσαι ευγενικά και εκείνοι είναι έτοιμοι να σε κοροϊδέψουν. Η απάντησή σου, είναι σαν να έχεις κερδίσει το λαχείο. «Έχω γεμιστά». Παγώνουν, ζηλεύουν και σε κοιτάνε με φθόνο. Ναι παιδιά. Όλοι θέλουν να φάνε γεμιστά. Γουρουνοπούλα από το χωριό να σου έχουν φέρει, θα φας και γεμιστά. Έστω μία ντομάτα. Ή πιπεριά αναλόγως τα γούστα. Χώρια του ότι είναι ένα φαγητό καθαρά οικογενειακό που το μοιράζεσαι. Λες στον άλλο «έλα, έχω γεμιστά στο σπίτι». Τσακίζετε ο καθένας από δύο και σου μένουν για να πάρεις και στη δουλειά – γιατί δεν βάζεις ταψάκι, φτιάχνεις μπόλικες.
Βέβαια όσο και αν έχουμε πλησιάσει τις συνταγές της μάνας μας και της γιαγιάς μας, η αλήθεια είναι πως δεν μοιάζουν καθόλου με εκείνες. Θέλει μαεστρία. Όχι πολύ ρύζι γιατί φουσκώνει και το μέσα θα ψηθεί καλά. Όχι πολύ ψήσιμο γιατί θα καεί το λαχανικό και θα στεγνώσουν οι πατάτες. Είναι από τα φαγητά που πρέπει να είσαι από πάνω και μάλιστα νιώθεις και μια χαρά με αυτό. Αλλά οι παλιοί ξέρουν. Είναι αυτό ακριβώς που επιβεβαιώνει τον κανόνα ότι τα γεμιστά είναι πεντανόστιμα όταν μαγειρεύονται σε σπίτι και σχεδόν ποτέ ωραία όταν τα τρως σε εστιατόρια.
Σε κάθε περίπτωση, τρία ζήτω για το απόλυτο φαγητό του καλοκαιριού. Και να μην ξεχάσω. Εξυπακούεται ότι θέλουν ένα κιλό φέτα και ένα καρβέλι ψωμί σωστά;
