Από την ανακοίνωση κιόλας ότι θα έχουμε ένα τόσο νέο Ardbeg στα χέρια μας, ηλικίας 5 ετών, μπήκε για ακόμη μία φορά στο τραπέζι το ρητό πως «υπάρχουν αξιόλογα νεαρά ουίσκι». Γιατί δυστυχώς η Ελλάδα ανήκει ακόμη στις χώρες που κοιτάζουν την ηλικία ως status και prestige. Και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Το κακό είναι πως οι άνθρωποι που τείνουν να δοκιμάζουν για πρώτη φορά ή είναι καινούργιοι στο «άθλημα» του single malt, αντιμετωπίζουν τις εμφιαλώσεις κάτω των 10 ετών με μία μετριοπάθεια.
Αυτό ακριβώς μαζί με την αποκωδικοποίηση του γευστικού προφίλ, ήρθε να βάλει στη θέση του η επίσημη διαδικτυακή παρουσίαση του Wee Beastie, του νέου Ardbeg 5 ετών, με οικοδεσπότη τον Μανώλη Μαθιουδάκη του WhiskyBeat, έναν από τους πιο αξιόλογους connoisseurs που υπάρχουν εκεί έξω στο χώρο του ουίσκι. Αν και η παρουσίαση έγινε μέσω του Zoom για λόγους καραντίνας και φυσικά προστασίας, όχι μόνο είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε το νέο Wee Beastie αλλά να προσθέσουμε στο tasting event και δύο ακόμη υπέροχες εμφιαλώσεις του Ardbeg, το παραδοσιακό του 10αρι, το επονομαζόμενο Ten, με χιλιάδες πιστούς που αγαπάνε τις φαινόλες στο ουίσκι τους, αλλά και το Uigeadail, μία ίσως από τις καλύτερες εμφιαλώσεις που έχει κάνει ποτέ το Islay.
Το Wee Beastie ήταν μια ευχάριστη έκπληξη. Αυτό που παρατηρήσαμε με την καθοδήγηση του Μανώλη, είναι πως ανήκει στα whisky που έχουν γεμάτη γεύση παρά τα νεαρά τους χρόνια. Ο καπνός είναι χαρακτηριστικός και το νερό κλείνει περισσότερο τα αρώματα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως το ουίσκι χάνει το γευστικό της προφίλ. Τι έχουμε λοιπόν στο Wee Beastie; Βαρέλια sherry και bourbon. Έντονο στη μύτη, προσωπικά μου έβγαλε βανίλια και κάποιες νότες από καστανή ζάχαρη. Αλμυρή παλέτα με βεβαιότητα -σε κάποιους θύμισε και αυτό που αφήνει στον ουρανίσκο η αλμυρή καραμέλα σε γλυκά ή παγωτά- αλλά υπήρχαν και κάποια όμορφα στοιχεία από φρούτα, όπως βατόμουρα και μούρα. Παρόλα τα νεαρά έτη του και αυτό το Ardbeg όπως και τα υπόλοιπα του tasting, είχαν την ίδια μακρά επίγευση με τον καπνό να αφήνει ένα εξαίσιο φινίρισμα.
Το 5αρι του Ardbeg μπορεί ουσιαστικά να κάνει πολλά περισσότερα σαν εμφιάλωση. Είναι ίσως η πρώτη σοβαρή κίνηση από ένα εξίσου σοβαρό islay αποστακτήριο, για την κατήχηση της νέας γενιάς στα single malt – και δη στα καπνιστά. Και όχι μόνο της νέας γενιάς. Αν λοιπόν σκεφτόμασταν πως θέλουμε να πάρουμε κάποιον κυριολεκτικά από το χέρι και να τον μυήσουμε στα καπνιστά, μέχρι πρότινος θα το κάναμε με το Ten. Το Wee Beastie είναι ένα πολύ όμορφο ξεκίνημα, μία εμφιάλωση που μπορεί να στρατολογήσει προοδευτικά όλους εκείνους που γοητεύονται από τον καπνό και σιγά-σιγά να φτάσει μέχρι και τις ναυαρχίδες του καπνού του Ardbeg – όπως το Corryvreckan ή το Supernova. Είναι όμως ένα όμορφο, στρογγυλό στον ουρανίσκο ουίσκι, που θα μπορούσες να παραγγείλεις και σε ένα μπαρ όχι απλά να το βάλεις ως μπουκάλι στο σπίτι σου.
Τέλος αξίζει μία ειδική μνεία στον Μανώλη που κάλυψε το κοινό τόσο σε λεπτομέρειες γύρω από το αποστακτήριο, όσο και στον Θεόδωρο Σπυρόπουλο, whisky developer της Κάβας Ανθίδη, που έβαλε κάποια πράγματα στη θέση του τόσο σε συγκρίσεις αναμεταξύ καπνιστών, όσο και το πόσο σημαντικό είναι να συνεχίσουμε να βλέπουμε τέτοιες δουλειές από το Ardbeg και από κάθε αποστακτήριο που θέλει να φέρει τον whisky drinker πιο κοντά στο Νερό της Ζωής και να τον μεταμορφώσει σε whisky lover.
Slainte!
