Η «έξοδος» από το γραφείο μας βρίσκει σε μία ταράτσα στο κέντρο της Αθήνας. Είναι λίγο μετά τις 8 το βράδυ, ξέρεις εκείνη η ώρα που βγαίνουν τα smartphones και ποζάρουμε σαν να μην υπάρχει αύριο για να βγάλουμε την καθιερωμένη selfie με το ηλιοβασίλεμα.
Βλέπω τον σερβιτόρο να πλησιάζει και δεν μπορώ να περιμένω. Είμαι έτοιμος να του ανακοινώσω την επιλογή μου και να χαλαρώσω -επιτέλους- από την πίεση του γραφείου. Με προλαβαίνει όμως, ο Πέτρος. «Φίλε, πέντε Strongbow», λέει και με «στέλνει».
«ΤΙΝΑΦΤΟΡΕ;», σκέφτομαι. Διστάζω όμως, να μιλήσω γιατί όλοι δείχνουν τόσο απίστευτα «ψαγμένοι» και η αλήθεια είναι πως δεν θέλω να καταλάβει το Μαράκι πως δεν έχω ιδέα περί τίνος πρόκειται. «Ωπ, μισό λεπτάκι παιδιά… να πάρω ένα τηλεφωνάκι που ξέχασα και έρχομαι», λέω για να μην προλάβει ο σερβιτόρος να με ρωτήσει τι θέλω. Κατεβαίνω γρήγορα τα σκαλιά, χώνομαι σε μία γωνία και αρχίζω το googlάρισμα. «Strongbow», πληκτρολογώ… μηλίτης μου εμφανίζει.
«Τι είναι ο μηλίτης ρε παιδιά;», φωνάζω και προσπαθώ να επεξεργαστώ τα αναπάντεχα αυτά στοιχεία. Διότι κάτι είχε σίγουρα συμβεί στα φιλαράκια μου από το γραφείο. Αν δεν είμαι ένας άλλος και δεν ζω σε παράνοια, τότε κάτι περίεργο «παίζει». Ο Πέτρος; Ο Πέτρος που βλέπει μήλο και τρέχει, να πίνει μηλίτη; Τι φάση, τέλος πάντων; Για after work drinks πήγαμε!
Ανεβαίνω ξανά στην ταράτσα και το θέαμα που βλέπω με «στέλνει» σε έναν ακόμη πιο μακρινό πλανήτη. Η παρέα μου ποζάρει τώρα για selfies μαζί με τα κορίτσια με φόντο την Ακρόπολη, το ηλιοβασίλεμα ΚΑΙ κρατώντας μηλίτες στα χέρια. Αυτό είναι. Πηγαίνω στο μπαρ του μαγαζιού.
Δεν ήξερα για αυτό και ρώτησα και μάλιστα, τον ειδικό, δηλαδή τον bartender. «Φιλαράκι, έχεις να μου προτείνεις κάτι για αυτή την ώρα;», τον ρωτάω για να πάρω την αποστομωτική απάντηση: «Λοιπόν, σου φέρνω ένα μηλίτη Strongbow. Θέλεις Gold Apple ή Red Berries;».
Και όπως είναι λογικό, κάπου εδώ ξεσπώ: ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΗΛΙΤΗΣ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ;
Πέντε λεπτά αργότερα…
Αν θέλει να περιγράψει κάποιος την απόλυτη απόλαυση, τότε σίγουρα αξίζει να κάνει εικόνα τις παρακάτω λέξεις: Εγώ στην άκρη μιας ταράτσας κάπου στο κέντρο της Αθήνας, πίνοντας τον παγωμένο μου μηλίτη Strongbow, ρεμβάζοντας τον ήλιο που δύει και «βάφοντας» χρυσαφένια την Ακρόπολη. Έπος. Είναι η ώρα που η μέρα συναντάει τη νύχτα, είναι η στιγμή που η δουλειά μένει πίσω και οι υποχρεώσεις σταματάνε, είναι η ώρα της απόλαυσης, της χαλάρωσης, της παρέας. Μπορεί το Μαράκι να έβγαζε ακόμη selfies με το hashtag #goldenhour και να αγνοούσε την ύπαρξη μου αλλά αυτό, δεν είχε καμία απολύτως σημασία.
Πολύ μελό; Ίσως. Απίστευτα απολαυστικό; Σίγουρα! Πέντε λεπτά αρκούσαν για να μάθω τι εστί μηλίτης και να «ξεκολλήσω» επιτέλους από τα συνηθισμένα. Στην περίπτωση, λοιπόν, που θέλεις να καταλάβεις τι «παίζει» επιτέλους σε όλες τις παρέες αυτή την εποχή με τον μηλίτη, συνέχισε να διαβάσεις για να μάθεις… όλα όσα έμαθα σε εκείνη την ταράτσα.
Ο μηλίτης Strongbow, λοιπόν:
- Είναι ο νούμερο 1 μηλίτης στον κόσμο (δεν θέλει και πολλές εξηγήσεις)!
- Ονομάζεται και cider και είναι ένα αλκοολούχο ποτό, το οποίο παράγεται από την αλκοολική ζύμωση χυμού μήλων.
- Έχει δροσιστική γεύση που είναι πλούσια σε φυσικά αρώματα και 4,5% περιεκτικότητα σε αλκοόλ. Είναι ό,τι πρέπει για τις after work συναντήσεις και την ώρα που η ημέρα συναντά τη νύχτα, δηλαδή.
- Θα το βρεις σε δύο γεύσεις: Strongbow Gold Apple, για την απόλυτη γεύση μήλου και Strongbow Red Berries για το πιο απολαυστικό «πάντρεμα» μήλου και κόκκινων φρούτων (οι κλασικοί προτιμούν το πρώτο αλλά οι τολμηροί -όπως εγώ- το δεύτερο).
Την επόμενη φορά που θα φύγεις από το γραφείο, λοιπόν, και θα πας στο αγαπημένο σου μπαρ, σε μία ταράτσα στο κέντρο ή θα αράξεις με την παρέα στο μπαλκόνι σου, άφησε πίσω τη δουλειά, τα emails και τα συνηθισμένα και δοκίμασε να χαρείς την ώρα της απόλαυσης, της χαλάρωσης, της παρέας με έναν μηλίτη στο χέρι. Με λίγα λόγια, Strongbow Your Day! Εγώ πάντως «ξεκόλλησα».
