Ακόμα και αν δεν έχεις την παραμικρή σχέση με τις μηχανές, ακόμα και είσαι ορκισμένος οδηγός τετράτροχου και εσύ με αυτά τα δίτροχα δεν μπλέκεις, δεν γίνεται να μην σταθείς με θαυμασμό μπροστά στα έργα τέχνης της Ducati. Και αν τύχει να σταθεί δίπλα σου σε ένα φανάρι, τότε εκτός από την απαράμιλλη ομορφιά θα ακούσεις και την παράξενη και κάπως «ξεκούρδιστη» μελωδία του κινητήρα της.
Με την Diavel όμως η Ducati έκανε ένα καινούργιο άνοιγμα στην κατηγορία των cruiser, των μηχανών που λατρεύουν ιδιαίτερα στην απέναντι άκρη του Ατλαντικού, των μηχανών που σου προσφέρουν απόλυτη αίσθηση ελευθερίας καταπίνοντας ακούραστα χιλιόμετρα επί χιλιομέτρων σε ερημικούς δρόμους που διασχίζουν την αμερικανική επικράτεια απ’ άκρη σ’ άκρη.
Τώρα με την Thiverval η Ducati φτάνει ακόμα πιο βαθιά στην κουλτούρα και τις αρχές κάθε αναβάτη cruiser, τις μετατροπές και τις προσαρμογές. Οι Μπολονέζοι έδωσαν εν λευκώ μια XDiavel στο Βέλγο σχεδιαστή Fred Krugger (δεν εγγυώμαστε ότι δεν υπάρχει συγγένεια με τον γνωστό serial Killer) και αυτός έδωσε μερικές φουτουριστικές ενέσεις σε ένα κλασικό σχέδιο, χωρίς να αλλοιώνει το πνεύμα, την αισθητική και τις γραμμές μιας Ducati. Αυτό που ξεχωρίζει αμέσως (πέρα από τις πιο απλές γραμμές) είναι τα φώτα θέσης, με τα οποία παιδεύτηκε πολύ ο σχεδιαστής, σύμφωνα με δηλώσεις του. Ακόμα και στο χρωματισμό, μπορεί να δεσπόζει το μαύρο, όμως ο Krugger παίζοντας με τη λάμψη σε επιμέρους σημεία της μηχανής καθώς και με φινιρίσματα σε άλλους χρωματισμούς, καταφέρνει να νικά την μοντονία που συνήθως έχει ένα μονόχρωμο μοντέλο.
Για την ιστορία και επειδή λογικά δεν γίνεται να το ξέρεις, το όνομα της Thiverval προήλθε από μια μικρή πίστα, στα προάστια του Παρισιού.
Ρίξε μια ματιά στην γκάλερι, γιατί δύσκολα θα την πετύχεις καθώς είσαι κολλημένος στο μποτιλιάρισμα στο φανάρι Κηφισίας και Αλεξάνδρας.
