Τα επιστημονικά θεμέλια αυτού του κανόνα δεν είναι καινούργια. Οι νευροεπιστήμονες έχουν καταλάβει εδώ και καιρό ότι, όταν πρόκειται για τον εγκέφαλό μας, το να ξεχνάμε δεν είναι σφάλμα. Είναι ένα χαρακτηριστικό.
Όπως εξήγησε ο ερευνητής μνήμης του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, Davis και συγγραφέας του Why We Remember Charan Ranganath, «Αν και τείνουμε να πιστεύουμε ότι μπορούμε και πρέπει να θυμόμαστε οτιδήποτε θέλουμε, η πραγματικότητα είναι ότι έχουμε σχεδιαστεί να ξεχνάμε». Ξεχνάμε φυσικά τις παλιότερες αναμνήσεις που ο εγκέφαλός μας θεωρεί λιγότερο σημαντικές, προκειμένου να δημιουργηθεί χώρος για νεότερες, πιο πολύτιμες πληροφορίες. Η μνήμη είναι, ουσιαστικά, μια ανταγωνιστική διαδικασία, σύμφωνα με τον Ranganath. Στη δεκαετία του 1880, ο Γερμανός ψυχολόγος Hermann Ebbinghaus μελέτησε αυτή την τάση να ξεχνάει και οραματίστηκε το φαινόμενο με την «καμπύλη λήθης». Στην αρχή πέφτει απότομα, δείχνοντας ότι η διατήρηση των πληροφοριών μας πέφτει κατακόρυφα τις πρώτες μέρες αφότου τις μάθουμε. Στη συνέχεια, τα ποσοστά ανάκλησης εξομαλύνονται. Μετά από ένα μήνα, οι άνθρωποι τείνουν να θυμούνται μόνο το 20-30 τοις εκατό από αυτά που διδάχτηκαν για πρώτη φορά.
Η δύναμη της επανάληψης σε απόσταση.
Έτσι, εάν ο εγκέφαλός μας είναι φυσικά συνδεδεμένος να αρνείται να θυμάται το φύλο των ελληνικών ουσιαστικών, τις συντομεύσεις για αυτό το νέο εργαλείο λογισμικού ή την ακριβή διατύπωση αυτού του βασικού κανονισμού, τι μπορεί να γίνει γι' αυτό;
Ο Ebbinghaus συνέστησε κάτι που ονομάζεται επανάληψη σε απόσταση. Η ανάκληση πληροφοριών τις επισημαίνει ως πιο σημαντικές στον εγκέφαλό σας, βοηθώντας τον να κερδίσει τον ανταγωνισμό για τον περιορισμένο χώρο μνήμης σας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι δάσκαλοί σας στο γυμνάσιο σας παρότρυναν να αναθεωρήσετε το υλικό πολλές φορές πριν από τις εξετάσεις και να αποφύγετε μια ενιαία συνεδρία το προηγούμενο βράδυ.
Βελτιώστε άμεσα τη μνήμη σας με τον κανόνα 2-7-30
Αυτή είναι η θεωρία. Πώς το κάνεις πράξη; Γράφοντας πρόσφατα στο Medium, ένας άλλος ενήλικος μαθητής γλώσσας ονόματι Hillel πρότεινε ένα απίστευτα απλό κόλπο για να χρησιμοποιήσει τη διορατικότητα του Ebbinghaus. Τον αποκαλεί κανόνα 2-7-30. Αυτή είναι η βασική ιδέα: Όταν προσπαθείτε να μάθετε νέο υλικό, δοκιμάστε τον εαυτό σας προσπαθώντας να το ανακαλέσετε δύο, επτά και 30 ημέρες αφότου το μάθετε αρχικά. «Τα διαστήματα βασίστηκαν στην καμπύλη Ebbinghaus και στην ικανότητά μου να διατηρώ πληροφορίες (που ανακαλύφθηκαν μέσω δοκιμής και λάθους)», εξηγεί.
Για τον Hillel, αυτό σήμαινε να φτιάχνει λίστες με το ισπανικό λεξιλόγιο και, στη συνέχεια, να δοκιμάζει τον εαυτό του μεταφράζοντας τα εμπρός και πίσω από τα αγγλικά στις τιμές των δύο, των επτά και των 30 ημερών. Αλλά αυτή η τεχνική δεν περιορίζεται στην εκμάθηση ξένων γλωσσών. «Μπορείτε να γράψετε μια περίληψη μιας σελίδας αφού τελειώσετε το βιβλίο και να προγραμματίσετε τις ημερομηνίες αναθεώρησης 2, 7 και 30 ημέρες στο μέλλον», προτείνει. Ξαναγράψτε την περίληψη χωρίς να ελέγξετε τις σημειώσεις σας και δείτε πόσο καλά τα πάτε.
Δώστε στον εαυτό σας μια αναβάθμιση μνήμης.
Η μέθοδος του Hillel δομεί την ιδέα σε μια σαφή διαδικασία με ένα πιασάρικο αρκτικόλεξο. Προτείνει μάλιστα να ορίσετε υπενθυμίσεις ημερολογίου τη δεύτερη, την έβδομη και την 30ή ημέρα, ώστε να μην χάσετε μια συνεδρία.
Εάν υπάρχει κάτι που θέλετε να θυμάστε, δοκιμάστε τη μέθοδο 2-7-30. Σχεδόν 150 χρόνια επιστήμης (και οι μαρτυρίες τουλάχιστον δύο απογοητευμένων μαθητών ξένων γλωσσών) λένε ότι θα βελτιώσουν ριζικά τη μνήμη σας με ελάχιστη προσπάθεια.
