ΕΝ ΤΟΥΤΩ Ν.Α.Κ.Α.! Φωνάζει ο Ρώμας ή αλλιώς Βεζύρης στην οθόνη κι από εκεί και πέρα όλα είναι γνωστά, γραμμένα στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης. Η τηλεοπτική σεζόν 97-98 ήταν στα καλύτερα της και μία από τις πιο γνωστές σειρές ήταν φυσικά ο Κακός Βεζύρης, σε σενάριο Χάρη Ρώμα. Μέσα από τόνους κωμωδίας και φάρσας, βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας να παρελαύνει η σύγχρονη πολιτική ζωή του τόπου μας, με όλες της τις “ιδιαιτερότητες” και τις υπεκφυγές, τα λάθη, τα μίζερα ρουσφέτια, την πονηριά αλλά και την γελοιότητα του όλου πράγματος τελικά. Μετά από πολλούς αιώνες μπορεί οι σύγχρονοι Έλληνες να έχουν αντικαταστήσει τις αρχαίες τραγωδίες με τις τηλεοπτικές τραγωδίες και να μιλάνε για τον δραματουργό Ρώμα, το αριστούργημα Κακός Βεζύρης και την πολιτική ζωή με το δράμα της εν έτη 1998. Η αλήθεια είναι πως σχεδόν τίποτα δεν έχει αλλάξει από τότε. Ίσως τώρα να υπάρχει μεγαλύτερη πολιτική ορθότητα σε πολλά αλλά όμως πίσω από τα παρασκήνια παίζεται το ίδιο γνωστό παιχνίδι, εκείνο της δύναμης και της εξουσίας. Η σειρά είναι σίγουρα σύγχρονη ακόμη και σήμερα.
«Σπιρτόκουτο»: Η ταινία που άνοιξε την ταφόπλακα της ελληνικής οικογένειας
Αν και η σειρά σημείωσε καλή πορεία, ολοκληρώθηκε σύντομα ύστερα από επανειλημμένες λογοκρισίες του ΕΣΡ. Γι' αυτό και αρκετά επεισόδια έχουν μικρότερη διάρκεια (~35 λεπτά) και τα μετέπειτα χρόνια η σειρά αυτή προβλήθηκε ελάχιστες φορές σε επανάληψη από τον σταθμό του MEGA. Ποιος θα το φανταζόταν πως μία τόσο ευχάριστη κωμωδία θα μπορούσε να ξεσηκώσει τόσο σάλο στο ΕΣΡ. Πραγματικά αυτό είναι υπέρ της σειράς κατά την άποψη μας, δείχνει πως όντως το σενάριο είχε ένα στόχο και κάτι παραπάνω να πει, πέρα από την κοινότυπη ψυχαγωγία του κοινού.
Ο Κλέων Βεζύρης είναι πολιτικό στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος της Ελλάδας, Ν.Α.Κ.Α (Νέο Αγωνιστικό Κίνημα Αναμόρφωσης), και Γενικός Γραμματέας του Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. Είναι μοχθηρός, πονηρός, άδικος, κακός, συμφεροντολόγος, οπορτούνας. Κλασικό προφίλ πολιτικού προσώπου στην Ελλάδα και όχι μόνο. Ο Κλέων είναι απίστευτα φιλόδοξος και έχει βλέψεις για τη θέση του υπουργού, αλλά όμως δεν υπολογίζει καλά. Όταν ο προηγούμενος υπουργός πεθαίνει, ο Κλέων είναι σίγουρος ότι θα είναι εκείνος που θα τον διαδεχτεί. Όμως το κόμμα θεωρεί κατάλληλο για τη θέση του υπουργού έναν εύθυμο, παχουλό άντρα: τον Βουλευτή Λαρίσης, Ευάγγελο Μόσχο. Και κάπου εκεί είναι και η παγίδα. Όσο ένοχος είναι ο Βεζύρης το ίδιο ένοχος είναι και ο Μόσχος, τον πρώτο τον ενδιαφέρει μόνο η εξουσία και τον δεύτερο μόνο η μασαμπούκα. Δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Μπορεί ο Μόσχος να είναι φαινομενικά αθώος ουσιαστικά όμως είναι το ίδιο ένοχος με τον Βεζύρη, κολυμπάνε στον ίδιο βούρκο. Ο Κλέων τότε επιστρατεύει κάθε λογής σχέδιο υπονόμευσης του Μόσχου, έτσι ώστε να πάρει αυτός τη θέση και μπλέκει έτσι σε περιπέτειες και όλο τον περίγυρο του Ευάγγελου.
Ακούγονται άκρως ψυχεδελικές ατάκες του τύπου: "Γιατί να αυτοκτονήσεις καμάρι μου; Πάνω στο άνθος της παχυσαρκίας σου" ή "Δεν θα φάω καρμπονάρα, θα βουτήξω την κορμάρα!". Εδώ απλά μένουμε χωρίς λόγια. Ένας Χρήστος Ευθυμίου που δίνει ρέστα σαν χοντρός Μόσχος κι ένα κάστ που απλά δεν υπάρχει. Ποιον να πρωτοθυμηθούμε, την σαχλή αλλά σέξυ γραμματέα; Τον γλύφτη, φαποεισπράκτορα και κακομοίρη Γιώργο Γαλύτη ως Λάζαρο;
Τρομερή στο ρόλο της γυναίκας του Μόσχου είναι η Μαρία Γεωργιάδου ως Ρόζα Μόσχου-Μπαμπαγιούρη. Ενσαρκώνει το κλασικό προφίλ της κλασικής βλαχάρας Ελληνίδας που δεν έχει ιδέα από τέχνες, κανένα γούστο στα ρούχα, καμία σωστή άποψη για το οτιδήποτε κι όμως καταφέρνει να είναι γυναίκα υπουργού με τα λεφτά του αχλαδά πατέρα της από την Λάρισα. Παράκμα και κατάντια με λίγα λόγια, ο Ρώμας έχει πάρει την ελληνική κοινωνία και την έχει αποδομήσει τόσο καλά που τελικά καταφέρνει να φτιάξει μία υπέροχη σειρά, σουρεαλιστική σε πολλά της, τραβηγμένη από τα μαλλιά κι όμως τόσο μα τόσο αληθινή.
“Θα δολοπλοκήσω, κι ύστερα εγώ, κι ύστερα εγώ, το χοντρό θα σκίσω!” τραγουδάει με το χαρακτηριστικό του εύθυμο στυλ ο Ρώμας/Βεζύρης. Κι εκεί κρύβεται και η μοίρα του τόπου μας, ενός τόπου ταλαιπωρημένου από εκατοντάδες πολιτικούς εγκληματίες που καπηλεύονται αυτή τη χώρα και το αίμα του λαού της. Το παράξενο με τον Κακό Βεζύρη είναι πως όντως λογοκρίθηκε από το ΕΣΡ χωρίς να γνωρίζουμε λεπτομέρειες. Σίγουρα το Ν.Α.Κ.Α. είναι εξόφθαλμα βασισμένο σε ένα παρακμιακό ΠΑΣΟΚ, σίγουρα οι χαρακτήρες μας φέρνουν στο μυαλό δεκάδες περιπτώσεις πολιτικών, κι όμως μας φαίνεται απίστευτο πως λογοκρίθηκε τόσο πολύ. Από την άλλη το γκροτέσκο στοιχείο είναι υπέροχο στη σειρά και είναι κάτι που μας λείπει πολύ από την σοβαροφάνεια της σημερινής τηλεόρασης. Μία κλασική σειρά που θα μείνει για πάντα στη μνήμη μας.
