Βαλαβανίδης, Πουλικάκος, Τριφύλλη, Μάνεσης. Μη μιλάς άλλο, απλά κοίτα να μαθαίνεις.
H Ελλάς και το μεγαλείο της μέσα στο γυαλί όπως της αξίζει.
Τι άλλο να πει κανείς για την πρώτη και μοναδική φορά που η Ελληνική τηλεόραση είχε κάτι σοβαρό να μας πει, κάτι σοβαρό μέσω μίας φαινομενικά αστείας πλοκής και χαρακτήρων που πραγματικά ακόμη και σήμερα σπάνε κόκαλα και μας θυμίζουν σε ποια χώρα μεγαλώσαμε.
Ποιος είναι αυτός που δεν έχει δει έστω και μία φορά Αυθαίρετους (σίγουρα στο YouTube οι περισσότεροι) και δεν έχει αναρωτηθεί πως κάτι δεν πάει καλά με αυτή τη σειρά. Είναι ωραία αλλά και δεν είναι, είναι αστεία αλλά και δεν είναι, είναι μίζερη αλλά και δεν είναι.
Οι χαρακτήρες ακροβατούν διαρκώς από το εντελώς μαύρο στο εντελώς παραδοσιακό Ελληνικό, και από το εντελώς κλισέ στο εντελώς απρόβλεπτο και Noir.
Πώς το κέντρο της Αθήνας με έκανε έναν γνήσιο νοσταλγό του θορύβου
Ναι, κι όμως, αυτή η σειρά μπορεί να μην είναι ασπρόμαυρη αλλά στην ουσία της είναι πιο μαύρη κι από την ίδια την τρύπα της Κόλασης. Και συγκεκριμένα εδώ, της Ελληνικής Κόλασης των τέλη 80’ς με αρχές 90’ς.
Η Ελληνική ζούγκλα εκείνων των ημερών ποτέ δεν έχει καταγραφεί καλύτερα στην TV.
Απόφοιτος γυμνασίου, κόρη μικροαστή προς το βλαχέ, και με μία κίνηση του ευφυούς άνδρα της γίνεται ξαφνικά πρωτοσέλιδο, δυναστεία...
Οι Αυθαίρετοι είναι ίσως η μοναδική φορά που σειρά στην Ελλάδα κατάφερε να αγγίζει το Τέλειο, κι όταν λέμε Τέλειο, δεν εννοούμε απλά και μόνο γέλιο, μιας και το γέλιο από μόνο του δεν είναι αρκετό.
Εδώ μιλάμε για μία σειρά που συνδύασε το Μαύρο της Ελληνικής Κοινωνίας με το ταπεραμέντο του τρελαμένου Έλληνα που δεν έχει κανένα ιερό και κανένα όσιο.
Ο Βασίλης Νεμέας έγραψε μία σειρά που θα την ζήλευαν όχι μόνο οι Monty Python αλλά θα έπρεπε κανονικά να έχει πάρει ότι Όσκαρ και Χρυσό Φοίνικα υπάρχει εκεί έξω.
Προλετάριος: Οι 5 χειρότερες δουλειές που έχω κάνει ποτέ
Εδώ έχουμε μία ακριβής αναπαράσταση της Ελλάδας των Lexotanil, του σπληνάντερου, της αρπακόλας, της ευκαιριακής εκμετάλλευσης των πάντων, του κακόγουστου νεόπλουτου, του χωριάτη που έχει μετακομίσει στην Αθήνα και νομίζει πως είναι κάτι επειδή έχει μία μερτσέντα και μια βιοτεχνία που φτιάχνει μπρατσάκια.
Αν θέλεις να δεις από πού έχουν επηρεαστεί ταινίες όπως το Σπιρτόκουτο, τότε πρέπει να δεις τους Αυθαίρετους.
Αν θέλεις πραγματικά να δεις ποιοι ήταν οι άνθρωποι που έφεραν την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού, τότε πρέπει να δεις αυτή τη σειρά.
Οι Αυθαίρετοι είναι ένα διαμάντι μέσα στην Ιστορία του τόπου μας, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.
Ηλία Ρίχτο: Το «Όλα Είναι Δρόμος» και η σκηνή που γαλούχησε γενιές Νεοελλήνων
Αν θέλεις να δεις γιατί η Ελλάδα ήταν, είναι και θα είναι ένα φρενοκομείο αιώνιων, παλαβών επαρχιωτών που ξαφνικά έγιναν πρωτευουσιάνοι, ε μάντεψε, πρέπει να δεις Αυθαίρετους.
Μπορεί να σου φανεί παράξενη σειρά στην αρχή, μπορεί να μην σε κάνει να γελάσεις όπως θα σε κάνουν να γελάσεις, ας πούμε, οι Απαράδεχτοι, αλλά αυτό συμβαίνει γιατί το σενάριο και οι χαρακτήρες κάτι σου θυμίζουν, κάτι που παλεύεις να ξεγράψεις από τα χρωμοσώματα σου.
Ο έρωτας στα χρόνια της καραντίνας
Οι Αυθαίρετοι είναι η σειρά που ΠΡΕΠΕΙ να δεις για να ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ την γνήσια Νέο-Ελληνική Ψυχή, την ψυχή των ελληνικών πόλεων απανταχού, τον πυρήνα της χώρας μας και της παράδοσης μας.
Τελικά ποιο είναι το ζουμί;
Πως μπορεί η Ελλάδα να μην πεθαίνει ποτέ αλλά δεν αλλάζει και ποτέ.
Δες το παρακάτω άλμπουμ για να δεις μερικές εικονικές στιγμές από τους Αυθαίρετους:
