«Δεν έχει γεννηθεί η γυναίκα που θα με χωρίσει», έλεγες και τώρα κάθεσαι στον καναπέ του σαλονιού σου, με ένα ουίσκι στο ένα χέρι, τσιγάρο στο άλλο και το βλέμμα να κοιτάει τον απέναντι τοίχο λες και τον είδες σήμερα για πρώτη φορά και προσπαθείς να εξερευνήσεις μέχρι το τελευταίο σοβατεπί.
Αν υπάρχει αυτή τη στιγμή έστω και ένας φρεσκοχωρισμένος που διαβάζει τις παρακάτω γραμμές, πρώτον, συγγνώμη. Δεύτερον, λυπάμαι. Τρίτον, δεν είναι ο μόνος. Και κυρίως, δεν είναι μόνος. Όσο κι αν νομίζεις ότι δεν υπάρχει τίποτα και κανένας γύρω σου, όσο κι αν πιστεύεις ότι δεν έχει τίποτα νόημα στη ζωή εκτός από αυτή που σε χώρισε, όσο κι αν δεν σε νοιάζει τίποτα άλλο από το «γύρνα ή έστω τηλεφώνα», τίποτα, μα τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει.
«Χέστηκα», θα μου πεις, αφού το μόνο που σε νοιάζει είναι να τα ξαναβρείτε. Άκου, φιλαράκι, δεν θα σου πω εγώ τι να κάνεις ή τι να μην κάνεις. Απλά θα σου πω τι θα μπορούσες να κάνεις. Γιατί δεν υπάρχει χωρισμός που να μην ξεπερνιέται. Μπορεί να μην ξεχνιέται, αλλά σίγουρα ξεπερνιέται.
Η φράση «ο χρόνος είναι γιατρός» είναι το πιο μεγάλο κλισέ. Είναι, όμως, και η μεγαλύτερη αλήθεια. Κι αυτό μπορεί να είναι ένα καλό σωσίβιο για το μέλλον, όχι όμως για το παρόν, αφού τον χρόνο θα πρέπει να τον περάσεις. Ακόμα κι αυτόν τον χρόνο, όμως, μην τον πετάς. Κοίτα να τον «απολαύσεις». Μα πώς να τον απολαύσω, αφού χώρισα και θέλω να… αυτοκτονήσω; Καλά χαλάρωσε. Δεν θα το κάνεις. Υπάρχουν ένα σωρό ΑΛΛΑ θέματα ωστόσο που αξίζει να κάνεις.
Σίγουρα όχι αυτό...
''Yes men''
Βγες, βγες, βγες… Γίνε ο Τζιμ Κάρεϊ από το «Yes men» και πες σε όλα ναι. Ρε δεν πας να μην έχεις όρεξη. «Χρήστο ποτό; Χρήστο φαί; Χρήστο τσάρκα;». ΝΑΙ ΑΜΕ. Βγες και ξαναβγές. Βγες, πιες, ξεφτιλίσου, φλέρταρε, μη φλερτάρεις, κάτσε με φίλους, με φίλες, μίλα με κόσμο, γνώρισε ανθρώπους, πες τους για τον χωρισμό σου ή και μην τους πεις. Τα παιχνίδια του μυαλού είναι το πρόβλημα και η βόλτα είναι το φάρμακο για να ξεμπλέξεις από αυτά.
Άραξον
Υπάρχουν μέρες που δεν θα βγεις. Δεν θα θες ή δεν θα μπορείς. Δεν πειράζει. Μείνε και λίγο μόνος. Κάτσε, άραξε, σκέψου, πιες και στο σπίτι, φάε όσο κι αν δεν πεινάς, συλλογίσου, αλλά όχι πώς θα γυρίσει, αλλά τι έφταιξε, τι δεν σου άρεσε, τι σε χάλαγε και τι κερδίζεις από τον χωρισμό. Καλώς ή κακώς, απαιτείται να πάρεις χρόνο και για τον ίδιο σου τον εαυτό.
Τα-ξίδια
Τα.. ξύδια δεν είναι η μόνη λύση. Υπάρχουν και τα ταξίδια. Ταξίδεψε. Και μόνος. Άλλαξε περιβάλλον, ξέφυγε από τη ρουτίνα και όσα τη θυμίζουν. Πάρε παρέα, φίλους, φίλες, όποιον βρεις, αλλά καλύτερα μόνος σου για να εκτιμήσεις το ταξίδι και όσα γνωρίσεις και αποκομίσεις από αυτό και όχι να αναλωθείς σε πράγματα που θα έκανες με ανθρώπους κι αν δεν ταξιδεύατε. Κλείσου λίγο στον εαυτό σου και βρες τα μαζί του.
Κι όμως υπάρχουν
Δύο άλλες ηλίθιες φράσεις είναι το «Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές» (σ.σ.: και ας το είπε ο Μπίγαλης) και το «Ο έρωτας με έρωτα περνάει». Κι όμως ισχύουν. Φλέρταρε, γνώρισε άλλες, πέρνα χρόνο, ποιοτικό ή μη, δώσε την ευκαιρία στον εαυτό σου να ζήσει κάτι διαφορετικό και να πάει παρακάτω.
Ελευθερία ή θάνατος;
Σε τρομάζει ότι πλέον είσαι χωρίς σχέση; Νιώθεις… νεκρός; Γιατί να μη χαρείς την ελευθερία σου; Κάνε πράγματα που δεν έκανες όσο ήσουν σε σχέση. Ό,τι δεν έκανες γιατί σε δέσμευε η δέσμευση καν' το τώρα. Ζήσε την ελευθερία σου γιατί θα έρθει (πάλι) η στιγμή που δεν θα μπορέσεις.
ΟΧΙ
Υπάρχουν και πράγματα, όμως, που μπορείς να μην κάνεις. Μην είσαι με το κινητό στο χέρι περιμένοντας να σου μιλήσει. Μην περιμένεις σαν την αρσενική Πηνελόπη πότε θα γυρίσει. Μην μένεις στάσιμος. Πήγαινέ το σιγά-σιγά. Βάζε στόχους. Μικρούς. Σε χρονικά διαστήματα. Πάλεψε. Μπορείς. Όλοι το μπόρεσαν. Εσύ δηλαδή γιατί όχι ρε φίλε, ανίκανος είσαι;
Άντε, καλό κουράγιο. Και που ‘σαι.
Μην την πάρεις τηλέφωνο, για τον Θεό…
