Το κοιτάς και αναρωτιέσαι. Μήπως είναι φάρσα; Μήπως μας ψεκάζουν; Αλλά όχι. Στο παρακάτω βίντεο είναι πράγματι ο Tom Hardy και αφηγείται παραμύθι για μικρά παιδιά. Κάτσε, πάμε πάλι άλλη μία για να το εμπεδώσω. Ο Tom Hardy. Παραμύθι. Για παιδάκια.
Οκ.
Όχι ότι έχουμε κάτι με τα παραμύθια ή με αυτή την κίνηση του Tom, απλά τον έχουμε συνηθίσει κάπως διαφορετικά.
Ναι, αυτός είναι ο ζόρικος και άγριος Hardy της καρδιάς μας. Ο τύπος που ανοίγει κεφάλια ωσάν Εβραίος γκάνγκστερ, που τα βάζει με τον Μπάτμαν και που περιφέρεται στην έρημο πυροβολώντας αδιακρίτως. Για το στόρι, ο Tom εμφανίστηκε στην «παραμυθοεκπομπή» CbeeBies Time Stories και διάβασε ένα παραμύθι με τίτλο «You Must Bring A Hat», που αφηγείται την προσπάθεια ενός πιτσιρικά να βρει ένα καπέλο για ένα πάρτι.
Να μας συμπαθάτε αλλά εμείς τον Tom, ακόμη και στα παραμύθια, τον θέλουμε απειλητικό και να αιμοσταγή. Όπως ακριβώς τον έχουμε συνηθίσει. Κάναμε λοιπόν μια γενναία προσπάθεια και φανταστήκαμε πως θα ήταν ένα πράγματι ένα παραμύθι, ειπωμένο μέσα από την πεμπτουσία των ρόλων του Tom Hardy.
Ο μικρός Άλαν
Μιά φορά και έναν καιρό, σε ένα χωριό απομονωμένο και ξεχασμένο από τον Θεό, ζούσε ο Άλαν. Ήταν ένα μικρό και αδύναμο αγόρι με ανακατεμένα ξανθά μαλλιά και παγωμένο βλέμμα, που σε έκανε να αναρωτιέσαι αν βρίσκεται ακόμη στη ζωή ή αν έχει πεθάνει εδώ και ώρες χωρίς κανένας να το καταλάβει. Το έβλεπες στο βλέμμα του, το έβλεπες στην ακινησία του.
Κάθε μέρα, μετά το σχολείο, ο Άλαν καθόταν στα σκαλιά της εισόδου και παρακολουθούσε αμίλητος και ακούνητος τα παιδιά να παίζουν ποδόσφαιρο. Κανείς δεν έπαιζε τον Άλαν. Το ατύχημα στο εργαστήριο του πατέρα του ευθυνόταν γι' αυτό.
Ο Άλαν έτυχε να βρίσκεται στο υπόγειο την πιο ακατάλληλη στιγμή, όταν ο πατέρας του προσπαθούσε να δημιουργήσει ένα νέο σύστημα εσωτερικής θέρμανσης. Υπήρξε διαρροή στα καύσιμα, το εργαστήριο καταστράφηκε από την έκρηξη, αλλά μαζί με τις σημειώσεις και τον εξοπλισμό, καταστράφηκε και ένα κομμάτι από το πρόσωπο του Άλαν.
Ο Άλαν έκτοτε τριγυρνά έχοντας δεμένους επιδέσμους στο πρόσωπο. Κανείς από τους συμμαθητές του δεν έχει δει ποτέ το στόμα του, παρά μόνο τα παγωμένα του μάτια. Τα άλλα παιδιά των φωνάζουν «περίεργο», «φρικιό» και «τέρας».
Ο Άλαν έκλαψε την πρώτη μέρα που τα άκουσε. Και μετά υποσχέθηκε στον εαυτό του να μην κλάψει ποτέ ξανά. Μιά μέρα σαν όλες τις άλλες, που ο αέρας μύριζε θειάφι και που οι κάτοικοι παρακαλούσαν τους θεούς να ρίξουν φωτιά και να καταστρέψουν το χωριό, τρεις συμμαθητές του Άλαν αποφάσισαν να βρουν έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο για να γελάσουν.
Του τράβηξαν με δύναμη τον επίδεσμο, αποκαλύπτοντας την αληθινή του φύση. Οι τρεις πιτσιρικάδες, χασκογελώντας, κρατούσαν τους επιδέσμους σαν να είχαν κερδίσει το λαχείο, με την υπόλοπη τάξη να βάζει εξίσου τα γέλια. Όμως το θέαμα που ακολούθησε έκανε τα γέλια τους να κοπούν. Κάτω από τη μύτη δεν υπήρχε δέρμα, παρά μόνο δόντια και ανοιχτές πληγές. Οι ιστοί ήταν φρέσκοι με το αίμα να κυλάει από το πηγούνι και να πέφτει στάλα-στάλα στο έδαφος. Ο Άλαν έβγαλε ένα ζωώδες γρύλισμα και έτρεξε προς το σπίτι του.
Το επόμενο πρωί ο Άλαν δεν βρισκόταν στο σχολείο. Οι μαθητές και ο δάσκαλος παρατήρησαν το σπασμένο παράθυρο και την έντονη μυρωδιά βενζίνης που είχε η αίθουσα. Ή μήπως ήταν πετρέλαιο. Κάποιος είχε μπει το βράδυ, αλλά δεν φαινόταν να έχει κλέψει ή καταστρέψει τίποτα.
Ο δάσκαλος σκεφτόταν αν το μάθημα πρέπει να ακυρωθεί, όταν έκανε την εμφάνιση του ο Άλαν. Χωρίς τους επιδέσμους στο πρόσωπο, έμοιαζε με έναν παγωμένο σκελετό που μόλις είχε σηκωθεί από τον τάφο. Οι μαθητές και ο δάσκαλος, αποσβολωμένοι, τον είδαν να πλησιάζει αργά προς την έδρα και, ήρεμα, να παίρνει τα κλειδιά του μικρού σχολείου. Έτρεξε γρήγορα έξω και κλείδωσε την πόρτα. Κάποια παιδάκια άρχισαν να κλαίνε ενώ ο δάσκαλος με βρισιές, τον απειλούσε να ανοίξει.
Αυτή όμως ήταν η ώρα του Άλαν. Η ώρα της πύρινης δάδας που ήρθε να απονέμει δικαιοσύνη. Γιατί όταν ο Άλαν την πέταξε από το σπασμένο παράθυρο, η αίθουσα λαμπάδιασε σε δευτερόλεπτα χάρη στο μπιτόνι της βενζίνης που άδειασε το προηγούμενο βράδυ.
Καθώς τα σώματα καιγόντουσαν και τα ουρλιαχτά αντηχούσαν στα αυτιά του, θα έλεγε κανείς πως ήταν η πρώτη φορά που τα μάτια του Άλαν έδειχναν ζεστά και ικανοποιημένα.
Τέλος.
Τι θα πει «μπορεί τα παιδάκια να βάλουν τα κλάματα»;
