Είναι δύσκολο να ψάχνεις να βρεις παρέα για τηλεοπτική σειρά. Από την μία το λες λογικό. Τα γούστα διαφέρουν και είναι δύσκολο να μαζευτείτε όλοι σε έναν καναπέ. Όμως τα παρακάτω 4 άτομα έχουν θέμα λειτουργικό όσον αφορά την απόλαυση μίας τηλεοπτικής σειράς. Δεν μπορούν. Δεν είναι ότι δεν θέλουν. Απλά δεν μπορούν, γιατί κουβαλούν τα υπαρξιακά τους μέχρι το σαλόνι. Ή και στο σινεμά.
Το πρόβλημα τους δεν είναι με τις σειρές, όσο με το ποιόν τους. Κάποιες δεν τις θεωρούν ανατρεπτικές, άλλες δεν τις βλέπουν γιατί δεν γουστάρουν τον πρωταγωνιστή και άλλα πολλά που θα τα διαβάσεις παρακάτω. Τους στήνουμε στον τοίχο και τους προτρέπουμε να βρουν ένα άλλο χόμπι.
Μπας και χαλαρώσουν και τα δικά μας τα νεύρα.
1. Ο τραγικά ανυπόμονος
Βάζεις μία καινούργια σειρά. Υποθέτουμε πως μαζί με το «πρόβλημα» που φιλοξένεις στον καναπέ, έχετε δει το trailer ή έστω έχετε διαβάσει τι παίζει και έχετε καταλήξει. «Α οκ, sci-fi είναι, εδώ είμαστε». Επίσης υποθέτουμε πως πριν στρογγυλοκαθίσετε με τον κολλητό στον καναπέ έχετε δεχτεί, ανεπίσημα, ότι για να σας αρέσει πρέπει να της δώσετε μία ευκαιρία στην σειρούλα. Τίμια ευκαιρία. Σωστή ευκαιρία. Και κυρίως, ΟΧΙ ολιγόλεπτη. Αλλά περνάει περίπου ένα τέταρτο ή και μισάωρο και αρχίζει εκείνος να ξινίζει τα μούτρα του. Τον βλέπεις, τρώγεται. Αλλάζει θέση, παίζει και στο κινητό, ξεφυσάει, ώσπου δεν αντέχεις και το ξεστομίζεις.
- Τι έχεις;
- Δεν ξέρω…δεν με πείθει…
- Πάλι τα ίδια ρε Γιαννάκη; Έχουμε κλείσει 4 σειρές μέχρι τώρα.
Ο Γιαννάκης αυτός και ο κάθε Γιαννάκης εκεί έξω, είναι πιο δύσκολοι και από κριτικό κινηματογράφου. Όχι κάτσε το παίρνω πίσω. Είναι πιο δύσκολοι από πεθερές, που δοκίμασαν για πρώτη φορά το φαγητό της νύφης τους. Σκάνε γάιδαρο με λίγα λόγια. Δεν τους αρέσει τίποτα. Έχουμε βάλει το πρώτο επεισόδιο -ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΓΙ ΑΥΤΟ ΛΕΓΕΤΑΙ ΕΤΣΙ- και μέσα από τα πρώτα 20 λεπτά περιμένετε να καταλάβετε αν θα σας αρέσει; Αφήστε την υπόθεση να εξελιχθεί. Το πρώτο επεισόδιο έχει λόγο που λέγεται πιλότος, δεν είναι τυπογραφικό λάθος. Πρέπει να σε βάλει στο κλίμα και να ξεκινήσει σιγά-σιγά να παίρνει ροή το στόρι. Το μόνο που παίρνει ροή, είναι η γκρίνια τους.
«Έλα να δούμε κάτι άλλο», «Δεν μπορώ το βαρέθηκα», «Δεν με γεμίζει» και άλλα τέτοια σε τακτά χρονικά διαστήματα. Παιδάκια.
Τι να κάνει εναλλακτικά: Ας βλέπει μέχρι να πεθάνει τα Φιλαράκια. Μπας και σωθούμε όλοι.
2. Ο απαθέστατος με όλα
Προφανώς και υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι εκεί έξω που είναι πιο ψύχραιμοι από άλλους. Αλλά ρε παιδιά κάποια πράγματα είναι κοινώς αποδεκτά σαν συνταρακτικά και ειδικά όταν βλέπεις μία τηλεοπτική σειρά. Αυτός ο τύπος, ο κολλητός ντε που την βλέπεις μαζί, έχει γεννηθεί για σπασοπούλεμα. Βαριέται τα πάντα γιατί τίποτα δεν τον εντυπωσιάζει. Όταν γίνεται κάτι βαρβάτο, προκύπτουν κάτι απαντήσεις του τύπου «Σιγά…», «Ναι οκ, και;», «Το περίμενα». Τι περίμενες ρε ψηλέ; Ή οκ, έστω ότι το περίμενες. Δεν γίνεται να μπήγει όλη η φρουρά του Τείχους τα μαχαίρια στον Jon Snow και εσύ να κάθεσαι και να κοιτάς την σκηνή σαν να έχεις αιμορροΐδα που σε ενοχλεί. Μιλάμε για τύπους, που φωνάζει κάποιος «ΦΩΤΙΑΑ!» και ενώ όλοι τρέχουν, αυτοί βγάζουν ανέκφραστοι λουκάνικα από την κατάψυξη. Ή έστω ασχολούνται με άλλα πράγματα:
Δεν γίνεται όμως, δεν γίνεται, να σκοτώνουν οι μαφιόζοι τον John Shelby στο Peaky Blinders και να αντιδράς λες και πέρασε ο παλιατζής όπως κάνει κάθε Σάββατο. Από ένα σημείο και μετά, ή πράγματι είναι άνιωθος ή το κάνει επίτηδες για να σπάσει νεύρα. Ούτε για τον δράκο της Καλίσι δεν έκλαψες.
Τι να κάνει εναλλακτικά: Αν δεν τον εντυπωσιάζει τίποτα; Ιδανικά ψυχανάλυση.
3. Πρωτοσεζονάκιας, ο Γκρίνιας
Θυμίζει λίγο αυτούς τους τύπους που μιλάνε για δίσκους από μπάντες. «Ο πρώτος δίσκος καλός, μετά τους πήρε ο κατήφορος». Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με αυτόν τον κολλητό. Κάνετε δηλαδή μία ψαχτική στο Netflix μπας και βρείτε κάτι της προκοπής για να δείτε και αρχίζεις και του προτείνεις σειρές για τις οποίες έχεις ακούσει καλά λόγια. Και στην τελική ρε φίλε, όταν τις έχουν δει εκατομμύρια τηλεθεατές και εσύ τις σνομπάρεις, κάτι πάει στραβά με τα μυαλά σου όχι με την σειρά. Η απάντηση του όμως παραμένει ίδια.
- Αυτό ήταν καλό στην πρώτη σεζόν, μετά χάλασε.
- Μα έχει πάρει 12 Emmy ρε Γιαννάκη...
- Δεν ξέρεις εσύ.
Ρε φιλαράκι. Μπορεί να είδες ένα επεισόδιο που έκανε κοιλιά. Μία σειρά από επεισόδια που έκανε κοιλιά. Μία ολόκληρη σεζόν που έκανε κοιλιά. Δεν το παρατάς το εργάκι. Και το Breaking Bad έκανε κοιλιές. Και το Game of Thrones. Πόσο χαζός παίζει να ένιωσες αν είχες χάσει την προηγούμενη σεζόν; Ή δεν είχες δει το φινάλε του Breaking Bad; Δεν πάει έτσι λοιπόν.
Τι να κάνει εναλλακτικά: Ας πιάσει να βλέπει μόνο τις πρώτες σεζόν από ό,τι βγαίνει. Αλλά μόνος του.
4. Ο «δεν συμπαθώ τα μούτρα του»
Υπάρχουν φάτσες και φάτσες στις σειρές, ηθοποιοί και ηθοποιοί, πρωταγωνιστές και πρωταγωνιστές. Και πολύ συχνά κάνουμε ένα λάθος: έχουμε εμπάθεια με κάποιο πρόσωπο, εξαιτίας προηγούμενου ρόλου του. Για παράδειγμα έχεις δει τον Christian Slater σε μία σειρά από σιχαμένες ταινίες και γι’ αυτό δεν θέλεις με τίποτα να δεις το Mr. Robot. Που σαν πρώτη σκέψη είναι δικαιολογημένη, αλλά τελείως λάθος. Και δυστυχώς έχει στην παρέα σου έναν τέτοιο.
-Όχι ρε πας καλά! Θα δούμε ταινία μ’ αυτόν τον ασχημομούρη;;
-Και τι σχέση έχει αυτό ρε καμένε άνθρωπε;
-Άσε ρε που θα δούμε τον Γκόλουμ σε σειρά. Είναι ο Γκόλουμ ρε.
Μάγκες δεν κάνουμε πλάκα. Έχω φίλο που δεν έχει δει το Game of Thrones επειδή του την έσπαγε ο Sean Bean ως Μπόρομιρ. Μιλάμε για πρόβλημα. Και θέλει προσπάθεια να τον κάνεις να καταλάβει πως θα δείτε την σειρά και όχι το πρόσωπο, αλλά προκοπή από πείσμα δύσκολα βλέπεις.
Τι να κάνει εναλλακτικά: Να σκεφτεί πως τα δικά του μούτρα δεν είναι καλύτερα.
