Δεν ξέρουμε για εσάς, αλλά στο δικό μας το μυαλό οι προτάσεις «έχω συνάχι» και «πεθαίνω στη μύξα» είναι δύο τελείως διαφορετικές προτάσεις. Τα κρυώματα ταλαιπωρούν την ανθρωπότητα από την αρχαιότητα. Ο κακομοίρης ο Ξενοφώντας στο «Κύρου Ανάβασις», βλέποντας τους στρατιώτες να πέφτουν τέζα ο ένας μετά τον άλλο και να μην μπορούν να πολεμήσουν από ένα συνάχι, αναφέρει πως οι γιατροί του μέλλοντος θα πρέπει να βρουν τρόπους αντιμετώπισης. Πέρα από το συνάχι, ο κοσμάκης την τελευταία εβδομάδα έχει αρρωστήσει με γαστρεντερίτιδα σε τέτοιο βαθμό, που έχουμε αρχίσει να πιστεύουμε ότι κάτι μας κρύβουν. Ακόμη όμως και ο ίδιος, αν τον είχαμε χώσει σε εταιρεία με δουλειά γραφείου, θα απορούσε με σένα τον ένα βήμα πριν τάφο που έχεις βάλει αποστολή: να κολλήσεις όλο το σύμπαν.
Γιατί ο περισσότερος κόσμος, το έχει πάρει στο μυαλουδάκι του πως προκειμένου να βγει η δουλειά, πρέπει να στείλει στο κρεβάτι και την τουαλέτα άλλους 50 συναδέλφους. Μη σου τύχει. Αυτό το κείμενο είναι για σένα που έρχεσαι στη δουλειά με 40 πυρετό και δεν μένεις σπίτι να αναρρώσεις. Θέλω να ξέρεις ότι σε μισούμε. Όλοι.
Πώς είσαι έτσι μωρέ;
Και δεν μου λες πτώμα: το πρωί που ντύθηκες για να έρθεις εδώ, τα είδες τα μούτρα σου στον καθρέφτη; Όχι αλήθεια, τα κοίταξες; Φίλε αν σε έβλεπαν στο Walking Dead είχες πάρει βραβείο κομπάρσου που κάνει το ζόμπι. Η μύτη σου έχει πρηστεί, τα μάτια σου είναι κατακόκκινα σαν να έχει μπει ο διάολος μέσα σου και είσαι ό,τι πιο σιχαμένο κυκλοφορεί στο γραφείο. Εν τω μεταξύ, είσαι τόσο εκνευριστικός που δεν κάθεσαι καν κάτω στο γραφείο, όσο πιο μπορείς απομονωμένος από τους άλλους. Κυκλοφορείς δεξιά και αριστερά πιάνοντας κουβεντούλα με τους τριγύρω. Αλήθεια τώρα, ξέρεις κανέναν που να θέλει να μιλάει σε ένα ψοφίμι; Δεν σε θέλουμε αγόρι μου. Ποιος να θέλει να ανταλλάξει κουβέντα μαζί σου, όταν φτερνίζεσαι και προκαλείς τσουνάμι στα γραφεία; Μπορεί να είσαι το καλύτερο και το πιο ωραίο παιδί, αλλά εκείνη την ώρα είσαι ο Γιάννης ο Μύξας. Θα φας τόσο μπούλινγκ σε μία ημέρα που δεν το έχεις φάει σε όλο το σχολείο. Σε κάθε διάδρομο σε ρωτάνε «Είσαι οκ; Θα την βγάλεις την ημέρα;» αλλά εμείς οι συνάδελφοί σου σκεφτόμαστε δύο πράγματα: τις μύξες σου που θα μας κολλήσουν και την δουλειά που θα μας φορτωθεί εξαιτίας σου.
Δεν μιλάμε για τους άντρες που νομίζουν πως πεθαίνουν. Αυτό το έχει θίξει ο Βαϊμάκης εδώ.
Αυτό το «έλα μωρέ όλα καλά»
Ειλικρινά, δεν υπάρχει χειρότερη απάντηση που μπορείς να δώσεις στους συνεργάτες σου. Όχι αγόρι μου δεν είσαι καλά. Σαν ανάποδο γαμώτο είσαι. Μέχρι και προϊστάμενοι περνούν και μας ρωτάνε «Αυτουνού γιατί του είπατε να έρθει;». Κατάλαβες; Θα βρούμε και τον μπελά μας από πάνω γιατί δεν έμεινε ο νεκρός στο φέρετρο. Η απάντηση σου όμως, είναι αυτό που μας κάνει να θέλουμε να σου ανοίξουμε το κεφάλι. Γιατί φτερνίζεσαι, βήχεις σαν γαϊδούρι και κάνεις τέτοιο θόρυβο, που πιστεύουν οι τριγύρω ότι έχουμε μελλοθάνατο από βουβωνική πανώλη. Κάνουμε meeting και το μόνο που ακούγεται είναι ο ήχος από την μύτη σου και τα χαρτομάντηλα που ξετυλίγεις μίζερα από την τσέπη σου. Έχεις γεμίσει το γραφείο μύξες, έχεις πάει τουαλέτα περισσότερες φορές και από τον Χρήστο Κάβουρα, θέλουμε να σε πλησιάσουμε να σου πούμε κάτι για την δουλειά και ο μόνος τρόπος είναι αυτός.
Μόνο σκουλήκια δεν έχεις πετάξει από το στομάχι και η απάντηση σου είναι «Έλα μωρέ όλα καλά». Κανείς να ξέρεις δεν θέλει να πεθάνεις, γιατί θέλουμε όλοι να σε σκοτώσουμε με τα χέρια μας.
Ο εξοπλισμός
Όσοι συνεχίζουν να έρχονται ενώ είναι άρρωστοι (σ.σ.: υπάρχουν άνθρωποι που κλείνουν και εβδομάδα), φέρνουν μαζί τους και όλο το φαρμακείο του σπιτιού. Είχα έναν μουρλό σε μία δουλειά που έφερνε μπουκαλάκι με οινόπνευμα και πήγαινε στις τουαλέτες της δουλειάς για να κάνει εντριβές στην πλάτη. Τον είχαμε βγάλει «O βεντούζας» – για όσους το πιάσανε. Τι μούρλα είναι αυτή; Έτσι είναι και αυτός με το κινητό φαρμακείο. Φέρνει παρακεταμόλη, αποσυμφορητικά, σπρέι, χάπια για το στομάχι ώστε να μην τον πειράξουν τα άλλα χάπια που παίρνει και ένα κουτί αντιβίωση σε περίπτωση που τα πράγματα γίνουν ζόρικα. Τι είσαι ρε γαμώτο; Συνταξιούχος που έχει πάει να του γράψουν τα φάρμακα; Είναι μίζερη η εικόνα ρε αγόρι μου, σε βλέπουμε και μας πιάνει η ψυχή μας δεν το καταλαβαίνεις;
- Μα είμαι άρρωστος
- Ε ΜΕΙΝΕ ΣΠΙΤΙ ΤΟΤΕ ΓΑΜΩTO.
«Εγώ δεν χώνω άλλους»
Κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει αυτός ο συσχετισμός του χωσίματος με την αρρώστια. Δεν ξέρουμε πως να στο πούμε ευγενικά, οπότε ας το πάρει το ποτάμι: Δεν δίνουμε δεκάρα για την δουλειά που έχεις να κάνεις και για το αν νιώθεις ότι χώνεις ή όχι. Κάποιοι από εμάς έχουμε παιδιά. Άλλοι έχουμε ένα σωρό δραστηριότητες. Άλλοι πατεράδες με δικά τους προβλήματα υγείας. Το τελευταίο πράγμα που θέλουμε από έναν τύπο που τον ζούμε καθημερινά στο διπλανό γραφείο, είναι να μην έχει την ουσιώδη ευφυία να αντιληφθεί πότε πρέπει και πότε δεν πρέπει να σηκωθεί από το κρεβάτι. Δηλαδή αλήθεια, τι καλό θα βγει αν αρρωστήσουν για παράδειγμα οι 3 από τους 5 συναδέλφους και μετά είναι αναγκασμένοι να δηλώνουν όλοι τους παρουσία για να βγει η δουλειά; Δεν πάει έτσι. Δεν έχει καν να κάνει με το ποιος θέλει να αράξει σπίτι. Έχει να κάνει με την απλή λογική. Όταν κάτι είναι κολλητικό ή μπορεί να εξελιχθεί σε κολλητικό, καλύτερα να μένεις σπίτι ώστε να το αντιμετωπίσεις προτού εκδηλωθεί και το κολλήσουν άλλοι 100. Μείνε ρε αγοράκι μου σπίτι και αν είναι να πεθάνεις, ας πεθάνεις εκεί μην γεμίσουμε και ενοχές μετά. Άντε μπράβο σε παρακαλούμε.
Όσο για το χώσιμο θα τα βρούμε. Δεν θα γλιτώσεις τόσο εύκολα.
