Τι μπορεί να πάει περισσότερο στραβά για έναν επιβάτη που θέλει να ταξιδέψει με ησυχία μέχρι τον προορισμό του, παραπάνω και από ένα ενοχλητικό ηχείο που ακούγεται στη διαπασών στο κατάστρωμα του πλοίου; Μα φυσικά, να ακούγονται στη διαπασών μικρά παιδιά τα οποία τρέχουν με μανία γύρω.
Θα μας πείτε, «εσείς νομίζετε πως ήσασταν πιο ήσυχοι όταν ήσασταν μικροί;» και θα είμαστε ειλικρινείς, είναι αυτό που σκέφτονται όλοι οι άνθρωποι γύρω και δεν αντιδρούν στη φασαρία στο πλοίο ή στο ατέρμονο κλάμα των μωρών στο αεροπλάνο.
Ειδικά, όταν βλέπουν τους γονείς να είναι εκεί και να προσπαθούν να τα ηρεμήσουν, είτε εξηγώντας τους τον σεβασμό για τους υπόλοιπους, είτε απλά προσπαθώντας να ησυχάσουν τα νεογέννητα παιδιά τους.
Σε άλλα νέα, γίνεται χαμός με ξύλο και καβγάδες σε ελληνικά πλοία!
Όταν όμως οι γονείς δεν κάνουν τίποτα, αρχίζουν τα «ωραία»
Παρατηρώντας μια κουβέντα για Γονείς και entitlement στο ελληνικό reddit, καταλαβαίνει κανείς ότι υπάρχουν πολλές κόντρα γνώμες γύρω από το κομμάτι «μικρών παιδιών σε δημόσιους χώρους».
«Μου φαίνεται γονείς γίνονται αυτοί που δε πρέπει. Ελπίζω να είναι η φωναχτή μειοψηφία και όχι πλειοψηφία γιατί από παιδεία σαν χώρα πάμε από το κακό στο χειρότερο. Δε θέλω να ξέρω πως θα είναι όταν μεγαλώσουν αυτά τα παιδιά και γίνουν χειρότερα από τους γονείς» αναρωτιέται χρήστης, και τα μηνύματα από κάτω ξεκίνησαν μια τεράστια συζήτηση.
Μπορεί το topic να ήταν τα μικρά παιδιά και ο τρόπος συμπεριφοράς τους (μαζί με τους γονείς τους) σε χώρους εστίασης, ωστόσο, ποιος είπε ότι διαφέρει και πολύ από την κατάσταση στα πλοία, τα αεροπλάνα, ακόμα και στις παραλίες το καλοκαίρι;
Δείτε ενδεικτικά ορισμένα comments από συμπατριώτες μας στο παρακάτω άλμπουμ.
