Το σκηνικό γνώριμο. Ένα reunion πρώην συναδέλφων που πραγματοποιείται 1-2 φορές τον χρόνο, ώστε να πούνε αυτά που στην πραγματικότητα συζητάνε στο ομαδικό chat στο Messenger. Τίποτα το ενδιαφέρον, δηλαδή. Συνήθως δεν είναι τόσο cringe όσο ακούγεται γιατί το καλόπιστο κουτσομπολιό ανεβάζει τη διάθεση και το ένα ποτό φέρνει το άλλο. Ας το παραδέχτουμε. Το ποτό με τους πρώην συναδέλφους αποτελεί ένοχη απόλαυση. Στην αρχή βαριόμαστε άπειρα να βρεθούμε, αναρωτιόμαστε γιατί κάναμε το λάθος να αποδεχτούμε την πρόσκληση ωστόσο στο τέλος της βραδιάς, παραδεχόμαστε πως όντως περάσαμε καλά.
Αυτό, όμως, που πρέπει οπωσδήποτε να συζητήσουμε είναι η επιλογή του μέρους. Χωρίς πολλά πολλά, έρχεται η στιγμή να διαλύσουμε το μύθο πως “το κέντρο μας βολεύει όλους’. Χμ μάντεψε, όχι δε βολεύει σχεδόν κανέναν. Συνήθως η πρόταση για να βρεθούμε σε Παγκράτι, Εξάρχεια κλπ πέφτει από εκείνον που μένει σε αυτή τη γειτονιά. Φυσικά και αυτό συμβαίνει “τυχαία”. Οι υπόλοιποι συμφωνούν γιατί ψιλοβαριούνται να δώσουν εναλλακτική και τελικά αυτό το reunion είναι ένας δρόμος που οδηγεί στην Κόλαση.
Το κέντρο είναι το χειρότερο μέρος για να βγεις και πέστε να με φάτε. Κάποιος μένει Πειραιά, άλλος Μαρούσι, ο τρίτος Πετρούπολη και υποτίθεται πως το να μοιράσεις την απόσταση είναι κάπως δίκαιο. Αλλά δε βολεύει. Δε βολεύει σχεδόν κανέναν. Το παρκάρισμα είναι δυσκολότερη πίστα και από την τελική δοκιμασία στο Squid Game ενώ αν έχεις πατήσει τα 30+ δε θέλεις να δεις και τόσο κόσμο στην έξοδό σου. Έχεις αποβάλει αυτό το μαθητικό - φοιτητικό σύνδρομο.
Είναι το Παγκράτι μία από τις πιο cool γειτονιές του κόσμου;
Θέλεις ποιότητα και γιατί όχι ν’ ανακαλύψεις νέα στέκια. Η εναλλακτική, λοιπόν, είναι να επισκεφτείτε διαφορετική γειτονιά. Είναι όμορφο να κανονίσετε να πάτε σε διαφορετικές γειτονιές εκεί που μένει το κάθε άτομο. Θα σας μάθει στέκια που δεν γνωρίζετε, λίγο πιο ψαγμένα από τα κλασσικά, βαρετά, χιλιοειπωμένα μαγαζιά του κέντρου. Εντάξει το Ψυρρή δεν είναι και το Hollywood. Μπορείς να ζήσεις και χωρίς αυτό. Επίσης ελαχιστοποιείς τις πιθανότητες να πετύχεις άλλους γνωστούς που είχαν την ίδια κοινότυπη σκέψη και αποφάσισαν να πιουν το τζινάκι τους στο κέντρο.
Σκέψου out of the box. Κανόνισε μία ωραία μονοήμερη για φαγητό εκτός Αθηνών. Βγες από το comfort zone του κέντρου και το μόνο σίγουρο είναι πως θα ανταμειφθείς.
Όχι άλλο κέντρο. Δεν βολεύει ποτέ και κανέναν.
