Συνήθως τέτοιες περιπτώσεις τις βλέπουμε σε ταινίες και σειρές, και αφορούν χαρακτήρες που βάζεις και το χέρι σου στη φωτιά ότι δεν παίζει να είναι αληθινοί. Επειδή όμως, ό,τι βλέπουμε σε μικρή και μεγάλη οθόνη είναι βγαλμένα από τη ζωή, όλο και κάποια στιγμή είχατε έναν άνθρωπο που έπαιρνε τα γράμματα πιο αργά από τους υπόλοιπους, εκείνον που ήθελε να είναι στην ίδια ταχύτητα και να έχει παρόμοιο lifestyle αλλά δεν ήθελε να παραδεχτεί στον εαυτό του ότι είναι 5 βήματα πίσω αντί για ένα από όλους τους υπόλοιπους.
Ειδικά στον τομέα των σχέσεων πρόκειται για case study τύπου «Παρθένος Ετών 40», που θα στο παίξει ότι έχει «εμπειρίες», παραδόξως όμως δεν τον έχεις δει ποτέ in action, ενώ όποιος τον γνωρίζει τον έχει καταλάβει από χιλιόμετρα αλλά κυριαρχεί η άποψη ότι «δεν μπορεί να ισχύει». Και όμως είναι, και θα τον καταλάβεις από τα εξής χαρακτηριστικά.
Επιμένει να λέει σε όλους για «παλιές ιστορίες» του που δεν έγιναν ποτέ
Πρόσφατα μου έλεγε ο πατριός μου για έναν παλιό του συμμαθητή τον οποίο δεν είχε δει ποτέ στη ζωή του με κοπέλα, μετά το σχολείο εκείνος έφυγε για σπουδές και δουλειά στο εξωτερικό, τον έβλεπε αραιά και πού για τα επόμενα 15 χρόνια, μέχρι που επέστρεψε μόνιμα στην Ελλάδα, single και πάλι. Ξάφνου, καθώς κάνανε μια βόλτα του λέει ο φίλος «να, σε αυτό το σπίτι μένει η πρώην γυναίκα μου». Εκεί είναι ο πατριός μου γυρνάει, με ένα ύφος γεμάτο απορία και του λέει «ποια γυναίκα σου ρε;». Μην με ρωτήσετε για το υπόλοιπο της κουβέντας, αυτή κυμάνθηκε με ένα ρυθμό «η γυναίκα μου ρε» - «ποια γυναίκα σου, επαναλαμβάνω» για αρκετή ώρα. Και για να μην έχετε καμία αμφιβολία, ο πατριός μου δεν είναι στην κοσμάρα του, ο άλλος απλά είναι ψεύτης.
Γενικώς ο «Παρθένος Ετών 40» σε κάθε σας έξοδο θα ψάξει να βρει έναν τρόπο να αναφερθεί σε μια «παλιά του ιστορία» από τις «πολλές», θα αρχίσει τις αφηγήσεις που τις έχει δημιουργήσει από το μυαλό του, κάνοντας συνδυασμούς από ιστορίες φίλων του και ταινιών, για τις οποίες θα αναρωτιέσαι συνεχώς «μα καλά πού ήμουν εγώ και δεν τις πήρα χαμπάρι;». Επαναλαμβάνω, δεν είσαι στην κοσμάρα σου, απλά εκείνες δεν έγιναν ποτέ.
«Η Γιάννα που τα είχαμε 6 μήνες;». Πότε τα είχατε ρε;
Κάποια στιγμή, λοιπόν, ακόμα και αυτός ο φίλος κατάφερε να κεντρίσει το ενδιαφέρον μιας κοπέλας με την οποία όμως δεν ήξερε πώς να το χειριστεί, με αποτέλεσμα να λήξει πολύ γρήγορα και άδοξα. Εσύ επειδή νοιάζεσαι για εκείνον, θυμάσαι και την παραμικρή λεπτομέρεια, τι στείλανε, τι έγινε, πότε έγινε, και κυρίως, το πόσο καιρό γινότανε. Εκείνος από την άλλη θυμάται το πόσο καιρό μιλούσανε πριν, πόσο καιρό βγαίνανε και τέλος πόσο καιρό μετά της έστελνε.
Κάνα χρόνο αργότερα, είστε έξω και μιλάτε, και σε ανύποπτο χρόνο ο «κοσμάρας» σου πετάει την ατάκα «είδα χτες την Γιάννα. Εκείνη που τα είχαμε έξι μήνες» και σε αφήνει κάγκελο. Προσπαθείς να κάνεις τα μαθηματικά στο μυαλό σου, παθαίνεις στιγμιαίο βραχυκύκλωμα γιατί οι πράξεις δεν βγαίνουν. Έμμεσα όμως, βγαίνουν: Είναι ένας με δύο οι μήνες των απλών μηνυμάτων, άλλες δυο βδομάδες που έβγαιναν και περίπου δύο με τρεις μήνες εκείνοι που του έκανε ghosting και εκείνος παρακαλούσε. Ορίστε, βγήκαν τα νούμερα.
Δυστυχώς άντε να τον πείσεις ότι έχει άδικο και εσύ έχεις δίκιο. «Μα δεν τα θυμάσαι καλά» επιμένει να σου λέει, αλλά μην περιμένεις να βγάλεις άκρη. Θα σου επιμείνει «τα ξέρεις εσύ καλύτερα από μένα;» και εκεί δεν θα έχεις κάτι να του πεις. Δυστυχώς όμως τα ξέρεις πολύ καλύτερα. Απλά εκείνος δεν θέλει να το παραδεχτεί.
Όταν συζητάτε τα ερωτικά το αισθάνεσαι ότι κάτι δεν πάει καλά
Είναι στιγμές στην ζωή του άντρα που θα συζητήσει πιο λεπτομερώς κάποια πράγματα, όπως για παράδειγμα μία σεξουαλική εμπειρία που είχε. Πάνω-κάτω στην παρέα όλοι θα συμφωνήσετε, ένας όμως θα έχει λίγο-πολύ κάτι άλλο να σας πει και εννοείται ότι μιλάμε για τον «Παρθένο Ετών 40». Μόνο που εκείνος θα νομίζει ότι λέει κάτι παρόμοιο, όλοι οι υπόλοιποι όμως το βλέπετε και, κυρίως, το ακούτε ότι δεν συμβαδίζει με την πραγματικότητα.
Είναι σαν τη σκηνή στην ταινία «Παρθένος Ετών 40» που όλοι λένε για σεξουαλικές εμπειρίες και ο Στιβ Καρέλ καρφώνεται ότι δεν έχει ιδέα επειδή παρομοίασε το γυναικείο στήθος με σακί από άμμο.
Έναν τέτοιο φίλο, λοιπόν, μην τον αποπαίρνεις. Να τον έχεις από δίπλα γιατί κάποια στιγμή θα πέσει στην ανάγκη σου, ειδικά όταν καταλάβει ότι απέχει πολλά βήματα από το επίπεδό σου και όχι ένα. Και όταν θα δεις ότι δημιουργεί πολλές «ψεύτικες» καταστάσεις, θα πρέπει να γυρίσεις να του πεις την αλήθεια. Ότι κάτι πρέπει να αλλάξει.
