Σαν βόμβα «έσκασε» η είδηση ότι επιστρέφει το Fame Story με παρουσιαστή φυσικά τον μοναδικό Νίκο Κοκλώνη που πράγματι ετοιμάζει σόου που θυμίζουν εκείνα της Ρούλας Κορομηλάς σε σκηνοθεσία του Στέφανο Σαρτίνι. Και πώς να μην θυμίζει με τόσα φώτα, κοστούμια και παγιέτες; Φυσικά, δεν είναι λίγες οι φορές που τον έχουμε θαυμάσει να απολαμβάνει το τραγούδι τόσο πολύ, ώστε να αναλαμβάνει ο ίδιος να εκτελεί χρέη τραγουδιστή. Όποτε ήταν σχεδόν αδύνατο να ξεφύγει από το πεπρωμένο του και να μην κάνει μία μουσική εκπομπή, και επειδή τα old fashioned ριάλιτι είναι στη μόδα, όλα φαίνεται ότι δρομολογούσαν την επιστροφή του Fame Story.
Και πώς να μην είναι ο παρουσιαστής τόσο λαμπερός, αφού την κριτική επιτροπή την απαρτίζουν τόσο ηχηρά ονόματα της εγχώριας μουσικής σκηνης: Ο αγαπημένος λαϊκός τραγουδιστής του κάθε Έλληνα που λατρεύει τα μπουζούκια Αντώνης Ρέμος, Ελένη Φουρέιρα, Γιώργος Αρσενάκος και Light, όπου λογικά τον τελευταίο κάπου εκεί έξω θα τον περιμένει ο Snik για να συνεχίσουν το all time classic beef της κατά τα άλλα ανύπαρκτης ελληνικής τραπ σκηνής. Ωστόσο, για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιότεροι, αυτό το φαντασμαγορικό σόου έχει βάλει τις βάσεις του το μακρινό 2002.
Αυτοί είναι οι πιο εμβληματικοί παίχτες ελληνικών ριάλιτι
Τότε που η Ναταλία Γερμανού για να καταφέρει να κρατήσει τα νούμερα τηλεθέασης ζήτησε τη βοήθεια του ραδιούργου Αντρέα Μικρούτσικου και κατάφερε μέσα σε λίγες ημέρες να κάνει ανάστατη όλη τη μουσική ακαδημία, κάνοντας τους μαθητές να ξεπερνούν τον εαυτό τους, αφήνοντας μία σοβαρή παρακαταθήκη φράσεων, όπως το: «Δεν καταλαβαίνω την έκρηξή σου». Ο πολυτάλαντος Μικρούτσικος είχε καταφέρει να μην μιλάει κανείς με κανέναν μέσα στη σχολή, κάτι που φυσικά εκτιμήθηκε από το κανάλι του Αμαρουσίου που τον έκανε παρουσιαστή στο Fame Story 2. Τα ονόματα που πέρασαν από το σπίτι του Fame Story χάραξαν τη δική τους πορεία μέσα στα χρόνια. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως ο Νίνο ξεκίνησε από εκεί, όπου ένα βράδυ εγκατέλειψε την ακαδημία και πήγε στα μπουζούκια, αφήνοντας τη μισή Ελλάδα ξάγρυπνη για το τι τελικά θα έκανε. Φυσικά, ανάμεσα στα άλλα έκανε και χιτ το ξεχασμένο «ομολογώ» του Βαλάντη.
Και αυτές είναι μερικές μόνο από τις ιστορίες που μου έρχονται στο μυαλό για να καταλήξω στο ότι 20 χρόνια πριν αυτό το σόου είχε κάτι το πρωτόγνωρο, κάτι που δεν είχε ξαναδεί η ελληνική κοινωνία. Επίδοξους τραγουδιστές, κλεισμένους σε ένα σπίτι να προσπαθούν να λάμψουν στο μουσικό πεντάγραμμο. Μέσα σε όλη αυτή την κιτρινίλα, υπήρχε κρυμμένη μια αλήθεια για το νεανικό όνειρο και την προσπάθεια της εξέλιξης. Στη σημερινή εποχή, με την έξαρση των social media και με όλα αυτά τα reality, η αθωότητα έχει χαθεί και αυτό το μουσικό σόου δεν μπορεί να αποπνέει ότι τα κίνητρα είναι πράγματι μουσικά.
Η προβολή των live του Fame Story ήταν σαν ραντεβού, κάθε Κυριακή βράδυ, παραγγέλναμε πίτσες και βλέπαμε τους νέους τραγουδιστές να παίζουν ping pong ατάκας με τους κριτές. Όλα αυτά μοιάζουν πολύ ξεπερασμένα, αφού όλη αυτή η κατάσταση ενείχε έναν ρομαντισμό, που μοιάζει ξεπερασμένος και το βασικότερο σε όλα αυτά τα σόου είναι οι λαμπερές παρουσίες των παρουσιαστών που μετρούν παρότι το έπαθλο του brand new Fame Story, ξεχωρίζει από ό,τι έχει προηγηθεί, αφού η εκπροσώπηση στη Eurovision είναι μία μεγάλη ευκαιρία καριέρας. Όπως και να ‘χει «η συνήθεια που έγινε λατρεία» είναι δύσκολο να επιστρέψει. Από όλα αυτά τα παλιά «ριάλιτι» που επιστρέφουν λείπει ο αυθορμητισμός και η αθωότητα που κάποτε τα χαρακτηρίζαν.
