Οι καλοκαιρινές διακοπές είναι επιβεβλημένες. Εκείνο το απαραίτητο deload ώστε να ηρεμήσει το μυαλό και η ψυχούλα μας, πριν την επιστροφή στην καθημερινότητα. Δε θα έπρεπε να αποτελούν μία συνθήκη πολυτέλειας καθώς οι αναγκαίες.
Επίσης το καλοκαίρι σημαίνει ελευθερία. Και η ελευθερία πολλές φορές συγκρούεται με τις... επενδύσεις. Όπου «επενδύσεις», στη χώρα της υπερβολής που αναπνέουμε, σημαίνει εκμετάλλευση. Σημαίνει αισχροκέρδεια, σημαίνει ασυδοσία. Στο όνομα της επένδυσης, πολλές φορές, γίνονται τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά του φυσικού περιβάλλοντος. Στο επίκεντρο της τουριστικής επικαιρότητας βρίσκεται τις τελευταίες ημέρες η Πάρος. Στο κυκλαδίτικο νησί, τα τελευταία χρόνια, η επέλαση των μπιτσόμπαρων συνεχίζεται. Έχουν κάνει... κατάληψη στις παραλίες, γεμίζουν κάθε εκατοστό με ξαπλώστρες, μαξιλάρες, κρεβάτια, πουφ και οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς. Νεόπλουτοι ή ακόμη και φτωχάτζες που θέλουν να ζήσουν το όνειρο της ξαπλώστρας είναι διατεθειμένοι να τα σκάσουν χοντρά ώστε να μην ξαπλώσουν στην άμμο. Έχουν αλλεργία στην άμμο; Όχι. Θα πιαστεί το κορμάκι τους; Σε καμία περίπτωση. Απλώς είναι εκείνος ο άτιμος ο καπιταλισμός που σου προσφέρει κάτι που δεν ήξερες ό,τι χρειάζεσαι.
Υπάρχει κάποιο πρόβλημα με όλο αυτό; Φυσικά και υπάρχει. Διότι υπάρχουν επιχειρηματίες που λειτουργούν ως μαφία. Έχουν κάνει κατάληψη σε παραλίες – φιλέτα και δε σου επιτρέπουν να βάλεις την πετσέτα σου και να ξαπλώσεις στην άμμο. Για να μπεις στην παραλία και να κάνεις το μπάνιο σου θα πρέπει να πληρώσεις ένα σετ ξαπλώστρας που φτάνει τα 60 ευρώ. Αυτό δε συμβαίνει φέτος. Είναι μία παράνομη διαδικασία που έχει ξεκινήσει τα τελευταία χρόνια αλλά φέτος έχει φτάσει στην κορύφωσή της. Σε αυτό αντέδρασε η «Κίνηση Πολιτών Πάρου» για Ελεύθερες Παραλίες. Την Κυριακή 23 Ιουλίου πραγματοποίησε την πρώτη δράση της, ενάντια σε κάθε ανοχή στην παράνομη κατάληψη των παραλιών από επιχειρηματίες ομπρελών και ξαπλωστρών. Όπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι της Πάρου, πολλοί μισθωτές καταστρατηγούν τα συμβόλαιά τους, καταλαμβάνουν ολόκληρους κόλπους και παρεμποδίζουν τους πολίτες που δεν θέλουν να καθίσουν σε ξαπλώστρα. Μάλιστα, η «Κίνηση Πολιτών Πάρου» θεωρεί ότι η ανταπόκριση του δήμου και των ελεγκτικών αρχών στο νησί είναι υποτονική.
Σε ανάρτησή του ο Χρίστος Γεωργούσης, μέλος της «Κίνησης Πολιτών Πάρου» για Ελεύθερες Παραλίες «Save Paros Beaches», αναφέρει ότι 300 πολίτες βρέθηκαν στην παραλία της μικρής Σάντα Μαρίας και προχώρησαν σε αυτή τη συμβολική διαμαρτυρία. Μία εβδομάδα μετά, οι δράσεις συνεχίστηκαν. Αυτή τη φορά στην παραλία Μαρτσέλο, με αίτημα την ελεύθερη πρόσβαση στις θάλασσες. Η σημερινή συγκέντρωση, έγινε με κεντρικό σύνθημα «Επανακτούμε τις παραλίες» («Reclaim the Beach») και οι ντόπιοι κάτοικοι τόνισαν σε όλους τους τόνους ότι «διεκδικούμε το δικαίωμά μας στο δημόσιο χώρο, το δικαίωμά μας να απολαμβάνουμε τις παραλίες μας που καταπατούνται από άπληστους, κοινωνικά ανεύθυνους επιχειρηματίες που καταλαμβάνουν παραλίες στο σύνολό τους ή υπερβαίνουν τα όριά τους μέχρι και 100 φορές περισσότερο από την έκταση που νομίμως μισθώνουν».
Στα Κουφονήσια θέλουν το καλοκαίρι τους αυθεντικό και τίμιο
Οι πολίτες παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους. Η επανάκτηση των παραλιών είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα. Η ασυδοσία στο όνομα των επενδύσεων θα πρέπει να σταματήσει. Το θέμα δεν πρέπει να θαφτεί ξανά κάτω από την άμμο. Σε μια τελική, αν κάποιοι θέλουν να δουν τι σημαίνει ανάπτυξη ενός νησιού, μπορούν να στρέψουν το βλέμμά τους στα Κουφονήσια που έχουν απαγορεύσει τα μπιτσόμπαρα, τις ξαπλώστες και τα θαλάσσια παιχνίδια. Η μαγική συνταγή βρίσκεται σε αυτά που σου προσφέρει από μόνη της η φύση. Αν θέλαμε χαϊλίκια θα πηγαίναμε σε 5άστερο ξενοδοχείο με πισίνα. Όχι σε μπιτσόμπαρο της Πάρου.
